1Og Herren svarte Job ut av et stormvær og sa:
1Þá svaraði Drottinn Job úr stormviðrinu og sagði:
2Hvem er han som formørker mitt råd med ord uten forstand?
2Hver er sá, sem myrkvar ráðsályktun Guðs með óskynsamlegum orðum?
3Nuvel, omgjord dine lender som en mann! Så vil jeg spørre dig, og du skal lære mig.
3Gyrð lendar þínar eins og maður, þá mun ég spyrja þig, og þú skalt fræða mig.
4Hvor var du da jeg grunnfestet jorden? Si frem hvis du vet det!
4Hvar varst þú, þegar ég grundvallaði jörðina? Seg fram, ef þú hefir þekkingu til.
5Hvem fastsatte vel dens mål? Vet du det? Eller hvem spente målesnor ut over den?
5Hver ákvað mál hennar _ þú veist það! _ eða hver þandi mælivaðinn yfir hana?
6Hvor blev dens støtter rammet ned, eller hvem la dens hjørnesten,
6Á hvað var stólpum hennar hleypt niður, eða hver lagði hornstein hennar,
7mens alle morgenstjerner jublet, og alle Guds sønner ropte av fryd?
7þá er morgunstjörnurnar sungu gleðisöng allar saman og allir guðssynir fögnuðu?
8Og hvem lukket for havet med dører, da det brøt frem og gikk ut av mors liv,
8Og hver byrgði hafið inni með hurðum, þá er það braust fram, gekk út af móðurkviði,
9da jeg gjorde skyer til dets klædebon og skodde til dets svøp
9þá er ég fékk því skýin að klæðnaði og svartaþykknið að reifum?
10og merket av en grense for det og satte bom og dører
10þá er ég braut því takmörk og setti slagbranda fyrir og hurðir
11og sa: Hit skal du komme og ikke lenger, her skal dine stolte bølger legge sig?
11og mælti: ,,Hingað skaltu komast og ekki lengra, hér skulu þínar hreyknu hrannir brotna!``
12Har du i dine dager befalt morgenen å bryte frem, har du vist morgenrøden dens sted,
12Hefir þú nokkurn tíma á ævi þinni boðið út morgninum, vísað morgunroðanum á stað hans,
13forat den skulde gripe fatt i jordens ender, og de ugudelige rystes bort fra den?
13til þess að hann gripi í jaðar jarðarinnar og hinir óguðlegu yrðu hristir af henni?
14Jorden tar da form likesom ler under seglet, og tingene treder frem som et klædebon,
14Hún breytist eins og leir undir signeti, og allt kemur fram eins og á klæði.
15og de ugudelige unddras sitt lys*, og den løftede arm knuses. / {* d.e. mørket; JBS 24, 17.}
15Og hinir óguðlegu verða sviptir ljósinu og hinn upplyfti armleggur sundur brotinn.
16Er du kommet til havets kilder, og har du vandret på dypets bunn?
16Hefir þú komið að uppsprettum hafsins og gengið á botni undirdjúpsins?
17Har dødens porter vist sig for dig, og har du sett dødsskyggens porter?
17Hafa hlið dauðans opnast fyrir þér og hefir þú séð hlið svartamyrkursins?
18Har du sett ut over jordens vidder? Si frem dersom du kjenner alt dette!
18Hefir þú litið yfir breidd jarðarinnar? Seg fram, fyrst þú veist það allt saman.
19Hvor er veien dit hvor lyset bor? Og mørket - hvor er dets sted,
19Hvar er vegurinn þangað sem ljósið býr, og myrkrið _ hvar á það heima,
20så du kunde hente det frem til dets område, så du kjente stiene til dets hus?
20svo að þú gætir flutt það heim í landareign þess og þekktir göturnar heim að húsi þess?
21Du vet det vel; dengang blev du jo født, og dine dagers tall er stort.
21Þú veist það, því að þá fæddist þú, og tala daga þinna er há!
22Er du kommet til forrådskammerne for sneen, og har du sett forrådshusene for haglet,
22Hefir þú komið til forðabúrs snjávarins og séð forðabúr haglsins,
23som jeg har opspart til trengselens tid, til kampens og krigens dag?
23sem ég hefi geymt til tíma neyðarinnar, til orustu- og ófriðardagsins?
24Hvad vei følger lyset når det deler sig, og østenvinden når den spreder sig over jorden?
24Hvar er vegurinn þangað sem ljósið skiptist og austanvindurinn dreifist yfir jörðina?
25Hvem har åpnet renner for regnskyllet og vei for lynstrålen
25Hver hefir búið til rennu fyrir steypiregnið og veg fyrir eldingarnar
26for å la det regne over et øde land, over en ørken hvor intet menneske bor,
26til þess að láta rigna yfir mannautt land, yfir eyðimörkina, þar sem enginn býr,
27for å mette ørk og øde og få gressbunnen til å gro?
27til þess að metta auðnir og eyðilönd og láta grængresi spretta?
28Har regnet nogen far? Eller hvem har avlet duggens dråper?
28Á regnið föður eða hver hefir getið daggardropana?
29Av hvis liv er vel isen gått frem, og himmelens rim - hvem fødte det?
29Af kviði hverrar er ísinn útgenginn, og hrím himinsins _ hver fæddi það?
30Vannet blir hårdt som sten, og havets overflate stivner.
30Vötnin þéttast eins og steinn, og yfirborð fljótsins verður samfrosta.
31Kan du knytte Syvstjernens bånd, eller kan du løse Orions lenker?
31Getur þú þrengt sjöstirnis-böndin eða fær þú leyst fjötra Óríons?
32Kan du føre Dyrekretsens stjernebilleder frem i rette tid, og Bjørnen med dens unger* - kan du styre deres gang? / {* JBS 9, 9.}
32Lætur þú stjörnumerki dýrahringsins koma fram á sínum tíma og leiðir þú Birnuna með húnum hennar?
33Kjenner du himmelens lover? Fastsetter du dens herredømme over jorden?
33Þekkir þú lög himinsins eða ákveður þú yfirráð hans yfir jörðunni?
34Kan din røst nå op til skyen, så en flom av vann dekker dig?
34Getur þú lyft raust þinni upp til skýsins, svo að vatnaflaumurinn hylji þig?
35Kan du sende ut lynene, så de farer avsted, så de sier til dig: Se, her er vi?
35Getur þú sent eldingarnar, svo að þær fari og segi við þig: ,,Hér erum vér!``
36Hvem har lagt visdom i de mørke skyer, eller hvem har lagt forstand i luftsynet?
36Hver hefir lagt vísdóm í hin dimmu ský eða hver hefir gefið loftsjónunum vit?
37Hvem teller skyene med visdom, og himmelens vannsekker - hvem heller vannet ut av dem,
37Hver telur skýin með visku, og vatnsbelgir himinsins _ hver hellir úr þeim,
38når støvet flyter sammen til en fast masse, og jordklumpene henger fast ved hverandre?
38þegar moldin rennur saman í kökk og hnausarnir loða hver við annan?
39Veiðir þú bráðina fyrir ljónynjuna, og seður þú græðgi ungljónanna,
40þá er þau kúra í bæli sínu og vaka yfir veiði í þéttum runni?Hver býr hrafninum fæðu hans, þá er ungar hans hrópa til Guðs, flögra til og frá ætislausir?
41Hver býr hrafninum fæðu hans, þá er ungar hans hrópa til Guðs, flögra til og frá ætislausir?