1Hvorfor larmer hedningene og grunder folkene på det som fåfengt er?
1Hví geisa heiðingjarnir og hví hyggja þjóðirnar á fánýt ráð?
2Jordens konger reiser sig, og fyrstene rådslår sammen mot Herren og mot hans salvede:
2Konungar jarðarinnar ganga fram, og höfðingjarnir bera ráð sín saman gegn Drottni og hans smurða:
3La oss sprenge deres bånd og kaste deres rep av oss!
3,,Vér skulum brjóta sundur fjötra þeirra, vér skulum varpa af oss viðjum þeirra.``
4Han som troner i himmelen, ler, Herren spotter dem.
4Hann sem situr á himni hlær. Drottinn gjörir gys að þeim.
5Så taler han til dem i sin vrede, og i sin harme forferder han dem:
5Því næst talar hann til þeirra í reiði sinni, skelfir þá í bræði sinni:
6Og jeg har dog innsatt min konge på Sion, mitt hellige berg!
6,,Ég hefi skipað konung minn á Síon, fjallið mitt helga.``
7Jeg vil kunngjøre hvad fastsatt er: Herren sa til mig: Du er min sønn, jeg har født dig idag.
7Ég vil kunngjöra ályktun Drottins: Hann mælti við mig: ,,Þú ert sonur minn. Í dag gat ég þig.
8Begjær av mig! Så vil jeg gi dig hedningene til arv og jordens ender til eie.
8Bið þú mig, og ég mun gefa þér þjóðirnar að erfð og endimörk jarðar að óðali.
9Du skal knuse dem med jernstav; som en pottemakers kar skal du sønderslå dem.
9Þú skalt mola þá með járnsprota, mölva þá sem leirsmiðs ker.``
10Og nu, I konger, gå viselig frem! La eder advare, I dommere på jorden!
10Verið því hyggnir, þér konungar, látið yður segjast, þér dómarar á jörðu.
11Tjen Herren med frykt og juble med beven!
11Þjónið Drottni með ótta og fagnið með lotningu.Hyllið soninn, að hann reiðist eigi og vegur yðar endi í vegleysu, [ (Psalms 2:13) því að skjótt bálast upp reiði hans. Sæll er hver sá er leitar hælis hjá honum. ]
12Kyss* Sønnen, forat han ikke skal bli vred, og I gå til grunne på veien! For snart kunde hans vrede optendes. Salige er alle de som tar sin tilflukt til ham**. / {* d.e. hyld, 1SA 10, 1.} / {** SLM 34, 9; 84, 13.}
12Hyllið soninn, að hann reiðist eigi og vegur yðar endi í vegleysu, [ (Psalms 2:13) því að skjótt bálast upp reiði hans. Sæll er hver sá er leitar hælis hjá honum. ]