¹Min ånd* er brutt, mine dager utslukket; bare graver har jeg for mig. {* livskraft.}

¹わが霊は破れ、わが日は尽き、墓はわたしを待っている。

²Sannelig, spott omgir mig på alle kanter, og mitt øie må dvele ved deres trettekjære ferd.

²まことにあざける者どもはわたしのまわりにあり、わが目は常に彼らの侮りを見る。

³Så sett nu et pant, gå i borgen for mig hos dig selv! Hvem skulde ellers gi mig håndslag*? / {* d.e. gå i borgen for mig, OSP 6, 1; 11, 15.}

³どうか、あなた自ら保証となられるように。ほかにだれがわたしのために保証となってくれる者があろうか。

⁴Du har jo lukket deres hjerte for innsikt; derfor vil du ikke la dem vinne.

⁴あなたは彼らの心を閉じて、悟ることのないようにされた。それゆえ、彼らに勝利を得させられるはずはない。

⁵Den som forråder venner, så de blir til bytte*, hans barns øine skal tæres bort. / {* for sine forfølgere.}

⁵分け前を得るために友を訴えるものは、その子らの目がつぶれるであろう。

⁶Jeg er satt til et ordsprog for folk; jeg er en mann som blir spyttet i ansiktet.

⁶彼はわたしを民の笑い草とされた。わたしは顔につばきされる者となる。

⁷Mitt øie er sløvt av gremmelse, og alle mine lemmer er som en skygge.

⁷わが目は憂いによってかすみ、わがからだはすべて影のようだ。

⁸Rettskafne forferdes over dette, og den skyldfrie harmes over den gudløse;

⁸正しい者はこれに驚き、罪なき者は神を信ぜぬ者に対して憤る。

⁹men den rettferdige holder fast ved sin vei, og den som har rene hender, får enn mere kraft.

⁹それでもなお正しい者はその道を堅く保ち、潔い手をもつ者はますます力を得る。

¹⁰Men I - kom bare igjen alle sammen! Jeg finner dog ikke nogen vismann blandt eder.

¹⁰しかし、あなたがたは皆再び来るがよい、わたしはあなたがたのうちに賢い者を見ないのだ。

¹¹Mine dager er faret forbi, mine planer sønderrevet - mitt hjertes eiendom!

¹¹わが日は過ぎ去り、わが計りごとは敗れ、わが心の願いも敗れた。

¹²Natt gjør de til dag, lyset, sier de, er nærmere enn det mørke som ligger like for mig.

¹²彼らは夜を昼に変える。彼らは言う、『光が暗やみに近づいている』と。

¹³Når jeg håper på dødsriket som mitt hus, reder i mørket mitt leie,

¹³わたしがもし陰府をわたしの家として望み、暗やみに寝床をのべ、

¹⁴roper til graven: Du er min far, til makken: Du er min mor og min søster,

¹⁴穴に向かって『あなたはわたしの父である』と言い、うじに向かって『あなたはわたしの母、わたしの姉妹である』と言うならば、

¹⁵hvor er da mitt håp? Mitt håp - hvem øiner det?

¹⁵わたしの望みはどこにあるか、だれがわたしの望みを見ることができようか。これは下って陰府の関門にいたり、われわれは共にちりに下るであろうか」。

¹⁶Til dødsrikets bommer farer de* ned, på samme tid som jeg går til hvile i støvet. / {* mine forhåpninger.}

¹⁶これは下って陰府の関門にいたり、われわれは共にちりに下るであろうか」。