¹Men hør nu, Job, på min tale og lytt til alle mine ord!

¹だから、ヨブよ、今わたしの言うことを聞け、わたしのすべての言葉に耳を傾けよ。

²Se, jeg har åpnet mine leber, allerede taler min tunge i min munn.

²見よ、わたしは口を開き、口の中の舌は物言う。

³Ærlige og opriktige er mine ord, og hvad jeg vet, skal mine leber uttale likefrem.

³わたしの言葉はわが心の正しきを語り、わたしのくちびるは真実をもってその知識を語る。

⁴Guds Ånd har skapt mig, og den Allmektiges ånde holder mig live.

⁴神の霊はわたしを造り、全能者の息はわたしを生かす。

⁵Hvis du kan, så svar mig! Rust dig mot mig, tred frem!

⁵あなたがもしできるなら、わたしに答えよ、わたしの前に言葉を整えて、立て。

⁶Se, jeg er din like for Gud, også jeg er dannet av ler.

⁶見よ、神に対しては、わたしもあなたと同様であり、わたしもまた土から取って造られた者だ。

⁷Redsel for mig skal ikke overvelde dig, og min myndighet ikke tynge dig.

⁷見よ、わたしの威厳はあなたを恐れさせない、わたしの勢いはあなたを圧しない。

⁸Sannelig, du har sagt i mitt nærvær, så lød dine ord som jeg hørte:

⁸確かに、あなたはわたしの聞くところで言った、わたしはあなたの言葉の声を聞いた。

⁹Ren er jeg, uten brøde, plettfri er jeg og fri for misgjerning;

⁹あなたは言う、『わたしはいさぎよく、とがはない。わたしは清く、不義はない。

¹⁰men Gud søker grunn til fiendskap mot mig, han akter mig for sin uvenn;

¹⁰見よ、彼はわたしを攻める口実を見つけ、わたしを自分の敵とみなし、

¹¹han setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier.

¹¹わたしの足をかせにはめ、わたしのすべての行いに目をとめられる』と。

¹²Nei, i dette har du ikke rett, svarer jeg dig; Gud er jo større enn et menneske.

¹²見よ、わたしはあなたに答える、あなたはこの事において正しくない。神は人よりも大いなる者だ。

¹³Hvorfor går du i rette med ham? Han svarer jo ikke et eneste ord.

¹³あなたが『彼はわたしの言葉に少しも答えられない』といって、彼に向かって言い争うのは、どういうわけであるか。

¹⁴Men én gang taler Gud, ja to ganger hvis mennesket ikke akter på det.

¹⁴神は一つの方法によって語られ、また二つの方法によって語られるのだが、人はそれを悟らないのだ。

¹⁵I drøm, i nattlig syn, når dyp søvn faller på menneskene, når de slumrer på sitt leie,

¹⁵人々が熟睡するとき、または床にまどろむとき、夢あるいは夜の幻のうちで、

¹⁶da åpner han deres ører og trykker sitt segl på advarselen til dem,

¹⁶彼は人々の耳を開き、警告をもって彼らを恐れさせ、

¹⁷for å få mennesket til å la sin gjerning fare og for å utrydde overmotet hos mannen,

¹⁷こうして人にその悪しきわざを離れさせ、高ぶりを人から除き、

¹⁸for å berge hans sjel fra graven og hans liv fra å rammes av det drepende spyd.

¹⁸その魂を守って、墓に至らせず、その命を守って、つるぎに滅びないようにされる。

¹⁹Mennesket tuktes også med smerter på sitt leie, og en stadig uro går gjennem marg og ben.

¹⁹人はまたその床の上で痛みによって懲らされ、その骨に戦いが絶えることなく、

²⁰Han vemmes ved brød og hans sjel ved lekker mat.

²⁰その命は、食物をいとい、その食欲は、おいしい食物をきらう。

²¹Hans kjøtt tæres bort, så en ikke ser det mere, og hans ben, som en før ikke så, ligger bare;

²¹その肉はやせ落ちて見えず、その骨は見えなかったものまでもあらわになり、

²²hans sjel kommer nær til graven og hans liv til dødens engler.

²²その魂は墓に近づき、その命は滅ぼす者に近づく。

²³Er det da hos ham en engel, en tolk, en av tusen, som forkynner mennesket dets rette vei,

²³もしそこに彼のためにひとりの天使があり、千のうちのひとりであって、仲保となり、人にその正しい道を示すならば、

²⁴da ynkes Gud over ham og sier: Fri ham fra å fare ned i graven! Jeg har fått løsepenger.

²⁴神は彼をあわれんで言われる、『彼を救って、墓に下ることを免れさせよ、わたしはすでにあがないしろを得た。

²⁵Hans kropp blir da frodigere enn i ungdommen, han blir atter som i sin ungdoms dager.

²⁵彼の肉を幼な子の肉よりもみずみずしくならせ、彼を若い時の元気に帰らせよ』と。

²⁶Han beder til Gud, og han er ham nådig; han ser Guds åsyn med jubel, og han gir mennesket dets rettferdighet tilbake.

²⁶その時、彼が神に祈るならば、神は彼を顧み、喜びをもって、み前にいたらせ、その救を人に告げ知らせられる。

²⁷Han synger for menneskene og sier: Jeg hadde syndet og gjort det rette kroket, men han gjengjeldte mig det ikke;

²⁷彼は人々の前に歌って言う、『わたしは罪を犯し、正しい事を曲げた。しかしわたしに報復がなかった。

²⁸han har fridd min sjel fra å fare ned i graven, og mitt liv ser lyset med lyst.

²⁸彼はわたしの魂をあがなって、墓に下らせられなかった。わたしの命は光を見ることができる』と。

²⁹Se, alt dette gjør Gud to ganger, ja tre, mot en mann

²⁹見よ、神はこれらすべての事をふたたび、みたび人に行い、

³⁰for å frelse hans sjel fra graven, så han omstråles av de levendes lys.

³⁰その魂を墓から引き返し、彼に命の光を見させられる。

³¹Gi akt, Job, hør på mig! Ti, så jeg får tale.

³¹ヨブよ、耳を傾けてわたしに聞け、黙せよ、わたしは語ろう。

³²Har du ord, så svar mig, tal! Jeg vil gjerne gi dig rett.

³²あなたがもし言うべきことがあるなら、わたしに答えよ、語れ、わたしはあなたを正しい者にしようと望むからだ。もし語ることがないなら、わたしに聞け、黙せよ、わたしはあなたに知恵を教えよう」。

³³Hvis ikke, så hør du på mig! Ti, så jeg får lære dig visdom.

³³もし語ることがないなら、わたしに聞け、黙せよ、わたしはあなたに知恵を教えよう」。