¹Og Elihu tok atter til orde og sa:

¹エリフはまた答えて言った、

²Holder du det for rett, du som har sagt: Jeg er rettferdigere enn Gud,

²「あなたはこれを正しいと思うのか、あなたは『神の前に自分は正しい』と言うのか。

³at du sier: Hvad nytter det mig, hvad gagn har jeg av at jeg ikke synder?

³あなたは言う、『これはわたしになんの益があるか、罪を犯したのとくらべてなんのまさるところがあるか』と。

⁴Jeg vil gi dig svar, og dine venner med dig.

⁴わたしはあなたおよび、あなたと共にいるあなたの友人たちに答えよう。

⁵Vend ditt øie mot himmelen og se, gi akt på skyene høit over dig!

⁵天を仰ぎ見よ、あなたの上なる高き空を望み見よ。

⁶Om du synder, hvad gjør du ham med det? Og er dine overtredelser mange, hvad skade volder du ham?

⁶あなたが罪を犯しても、彼になんのさしさわりがあるか。あなたのとがが多くても、彼に何をなし得ようか。

⁷Er du rettferdig, hvad kan du gi ham, hvad mottar han av din hånd?

⁷またあなたは正しくても、彼に何を与え得ようか。彼はあなたの手から何を受けられるであろうか。

⁸Bare for et menneske, din likemann, kan din ugudelighet ha noget å si, og bare for et menneskebarn din rettferdighet.

⁸あなたの悪はただあなたのような人にかかわり、あなたの義はただ人の子にかかわるのみだ。

⁹Over de mange undertrykkelser klager de; de skriker om hjelp mot de mektiges arm.

⁹しえたげの多いために叫び、力ある者の腕のゆえに呼ばわる人々がある。

¹⁰Men ingen sier: Hvor er Gud, min skaper, han som lar lovsanger lyde om natten*, / {* d.e. i ulykkens natt.}

¹⁰しかし、ひとりとして言う者はない、『わが造り主なる神はどこにおられるか、彼は夜の間に歌を与え、

¹¹han som gir oss forstand fremfor jordens dyr og gjør oss vise fremfor himmelens fugler?

¹¹地の獣よりも多く、われわれを教え、空の鳥よりも、われわれを賢くされる方である』と。

¹²Da roper de, uten at han svarer, om hjelp mot de ondes overmot.

¹²彼らが叫んでも答えられないのは、悪しき者の高ぶりによる。

¹³Ja visselig, Gud hører ikke på tomme ord, den Allmektige akter ikke på slikt.

¹³まことに神はむなしい叫びを聞かれない。また全能者はこれを顧みられない。

¹⁴Også når du sier at du ikke ser ham, så ser han nok din sak, og du må bie på ham.

¹⁴あなたが彼を見ないと言う時はなおさらだ。さばきは神の前にある。あなたは彼を待つべきである。

¹⁵Men nu, fordi du ikke gjør det, hjemsøker han dig i sin vrede, og han akter ikke stort på overmodige ord.

¹⁵今彼が怒りをもって罰せず、罪とがを深く心にとめられないゆえにヨブは口を開いてむなしい事を述べ、無知の言葉をしげくする」。

¹⁶Og Job oplater sin munn med tom tale; han bruker mange ord i sin uforstand.

¹⁶ヨブは口を開いてむなしい事を述べ、無知の言葉をしげくする」。