¹Halleluja! Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.

¹主をほめたたえよ。主に感謝せよ、主は恵みふかく、そのいつくしみはとこしえに絶えることがない。

²Hvem kan utsi Herrens veldige gjerninger, forkynne all hans pris?

²だれが主の大能のみわざを語り、その誉をことごとく言いあらわすことができようか。

³Salige er de som tar vare på det som rett er, den som gjør rettferdighet til enhver tid.

³公正を守る人々、常に正義を行う人はさいわいである。

⁴Kom mig i hu, Herre, efter din nåde mot ditt folk, se til mig med din frelse,

⁴主よ、あなたがその民を恵まれるとき、わたしを覚えてください。あなたが彼らを救われるとき、わたしを助けてください。

⁵så jeg kan se på dine utvalgtes lykke, glede mig med ditt folks glede, rose mig med din arv!

⁵そうすれば、わたしはあなたの選ばれた者の繁栄を見、あなたの国民の喜びをよろこび、あなたの嗣業と共に誇ることができるでしょう。

⁶Vi har syndet med våre fedre, vi har gjort ille, vi har vært ugudelige.

⁶われらは先祖たちと同じく罪を犯した。われらは不義をなし、悪しきことを行った。

⁷Våre fedre i Egypten aktet ikke på dine undergjerninger, de kom ikke i hu dine mange nådegjerninger, men var gjenstridige ved havet, ved det Røde Hav.

⁷われらの先祖たちはエジプトにいたとき、あなたのくすしきみわざに心を留めず、あなたのいつくしみの豊かなのを思わず、紅海で、いと高き神にそむいた。

⁸Dog frelste han dem for sitt navns skyld, for å kunngjøre sitt velde,

⁸けれども主はその大能を知らせようと、み名のために彼らを救われた。

⁹og han truet det Røde Hav, og det blev tørt, og han lot dem gå gjennem dypene som i en ørken,

⁹主は紅海をしかって、それをかわかし、彼らを導いて荒野を行くように、淵を通らせられた。

¹⁰og han frelste dem av hans hånd som hatet dem, og forløste dem av fiendens hånd,

¹⁰こうして主は彼らをあだの手から救い、敵の力からあがなわれた。

¹¹og vannet skjulte deres motstandere, det blev ikke én av dem tilbake.

¹¹水が彼らのあだをおおったので、そのうち、ひとりも生き残った者はなかった。

¹²Da trodde de på hans ord, de sang hans pris.

¹²このとき彼らはそのみ言葉を信じ、その誉を歌った。

¹³Men snart glemte de hans gjerninger, de bidde ikke på hans råd;

¹³しかし彼らはまもなくそのみわざを忘れ、その勧めを待たず、

¹⁴men de blev grepet av begjærlighet i ørkenen, og de fristet Gud på det øde sted.

¹⁴野でわがままな欲望を起し、荒野で神を試みた。

¹⁵Da gav han dem det de vilde ha, men sendte tærende sykdom over deres liv.

¹⁵主は彼らにその求めるものを与えられたが、彼らのうちに病気を送って、やせ衰えさせられた。

¹⁶Og de blev avindsyke mot Moses i leiren, mot Aron, Herrens hellige.

¹⁶人々が宿営のうちでモーセをねたみ、主の聖者アロンをねたんだとき、

¹⁷Jorden oplot sig og slukte Datan og skjulte Abirams hop,

¹⁷地が開けてダタンを飲み、アビラムの仲間をおおった。

¹⁸og en ild satte deres hop i brand, en lue brente op de ugudelige.

¹⁸火はまたこの仲間のうちに燃え起り、炎は悪しき者を焼きつくした。

¹⁹De gjorde en kalv ved Horeb og tilbad et støpt billede,

¹⁹彼らはホレブで子牛を造り、鋳物の像を拝んだ。

²⁰og de byttet sin ære* mot billedet av en okse, som eter gress. / {* 5MO 10, 21.}

²⁰彼らは神の栄光を草を食う牛の像と取り替えた。

²¹De glemte Gud, sin frelser, som hadde gjort store ting i Egypten,

²¹彼らは、エジプトで大いなる事をなし、ハムの地でくすしきみわざをなし、紅海のほとりで恐るべき事をなされた救主なる神を忘れた。

²²undergjerninger i Kams land, forferdelige ting ved det Røde Hav.

²²それゆえ、主は彼らを滅ぼそうと言われた。しかし主のお選びになったモーセは破れ口で主のみ前に立ち、み怒りを引きかえして、滅びを免れさせた。

²³Da sa han at han vilde ødelegge dem, dersom ikke Moses, hans utvalgte, hadde stilt sig i gapet for hans åsyn for å avvende hans vrede fra å ødelegge dem.

²³彼らは麗しい地を侮り、主の約束を信ぜず、

²⁴Og de foraktet det herlige land, de trodde ikke hans ord,

²⁴またその天幕でつぶやき、主のみ声に聞き従わなかった。

²⁵og de knurret i sine telt, de hørte ikke på Herrens røst.

²⁵それゆえ、主はみ手をあげて、彼らに誓い、彼らを荒野で倒れさせ、

²⁶Da opløftet han sin hånd og svor at han vilde la dem falle i ørkenen

²⁶またその子孫を、もろもろの国民のうちに追い散らし、もろもろの地に彼らをまき散らそうとされた。

²⁷og la deres avkom falle iblandt hedningene og sprede dem i landene.

²⁷また彼らはペオルのバアルを慕って、死んだ者にささげた、いけにえを食べた。

²⁸Og de bandt sig til Ba'al-Peor og åt av offere til døde*, / {* d.e. de livløse avgudsbilleder.}

²⁸彼らはそのおこないをもって主を怒らせたので、彼らのうちに疫病が起った。

²⁹og de vakte harme ved sine gjerninger, og en plage brøt inn iblandt dem.

²⁹その時ピネハスが立って仲裁にはいったので、疫病はやんだ。

³⁰Da stod Pinehas frem og holdt dom, og plagen stanset;

³⁰これによってピネハスはよろず代まで、とこしえに義とされた。

³¹og det blev regnet ham til rettferdighet fra slekt til slekt evindelig.

³¹彼らはまたメリバの水のほとりで主を怒らせたので、モーセは彼らのために災にあった。

³²Og de vakte vrede ved Meribas vann, og det gikk Moses ille for deres skyld;

³²これは彼らが神の霊にそむいたとき、彼がそのくちびるで軽率なことを言ったからである。

³³for de var gjenstridige mot hans* Ånd, og han talte tankeløst med sine leber. / {* d.e. Guds.}

³³彼らは主が命じられたもろもろの民を滅ぼさず、

³⁴De ødela ikke de folk som Herren hadde talt til dem om,

³⁴かえってもろもろの国民とまじってそのわざにならい、

³⁵men de blandet sig med hedningene og lærte deres gjerninger,

³⁵自分たちのわなとなった偶像に仕えた。

³⁶og de tjente deres avguder, og disse blev dem til en snare,

³⁶彼らはそのむすこ、娘たちを悪霊にささげ、

³⁷og de ofret sine sønner og sine døtre til maktene*. / {* d.e. avgudene.}

³⁷罪のない血、すなわちカナンの偶像にささげたそのむすこ、娘たちの血を流した。こうして国は血で汚された。

³⁸og de utøste uskyldig blod, sine sønners og sine døtres blod, som de ofret til Kana'ans avguder, og landet blev vanhelliget ved blod.

³⁸このように彼らはそのわざによっておのれを汚し、そのおこないによって姦淫をなした。

³⁹De blev urene ved sine gjerninger og drev hor ved sin adferd.

³⁹それゆえ、主の怒りがその民にむかって燃え、その嗣業を憎んで、

⁴⁰Da optendtes Herrens vrede mot hans folk, og han fikk avsky for sin arv.

⁴⁰彼らをもろもろの国民の手にわたされた。彼らはおのれを憎む者に治められ、

⁴¹Og han gav dem i hedningers hånd, og de som hatet dem, hersket over dem,

⁴¹その敵にしえたげられ、その力の下に征服された。

⁴²og deres fiender trengte dem, og de blev ydmyket under deres hånd.

⁴²主はしばしば彼らを助けられたが、彼らははかりごとを設けてそむき、その不義によって低くされた。

⁴³Mange ganger utfridde han dem; men de var gjenstridige i sine råd, og de sank ned i usseldom for sin misgjernings skyld.

⁴³それにもかかわらず、主は彼らの叫びを聞かれたとき、その悩みをかえりみ、

⁴⁴Og han så til dem når de var i nød, idet han hørte deres klagerop.

⁴⁴その契約を彼らのために思い出し、そのいつくしみの豊かなるにより、みこころを変えられ、

⁴⁵Og i sin godhet mot dem kom han sin pakt i hu, og det gjorde ham ondt efter hans store miskunnhet,

⁴⁵彼らをとりこにした者どもによって、あわれまれるようにされた。

⁴⁶og han lot dem finne barmhjertighet for alle deres åsyn som hadde ført dem i fangenskap.

⁴⁶われらの神、主よ、われらを救って、もろもろの国民のなかから集めてください。われらはあなたの聖なるみ名に感謝し、あなたの誉を誇るでしょう。イスラエルの神、主はとこしえからとこしえまでほむべきかな。すべての民は「アァメン」ととなえよ。主をほめたたえよ。

⁴⁷Frels oss, Herre vår Gud, og samle oss fra hedningene til å love ditt hellige navn, rose oss av å kunne prise dig!

⁴⁷イスラエルの神、主はとこしえからとこしえまでほむべきかな。すべての民は「アァメン」ととなえよ。主をほめたたえよ。

⁴⁸Lovet være Herren, Israels Gud, fra evighet og til evighet! Og alt folket sier: Amen. Halleluja!