¹Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.

¹「主に感謝せよ、主は恵みふかく、そのいつくしみはとこしえに絶えることがない」と、

²Så sie Herrens gjenløste, de som han har gjenløst av nødens hånd,

²主にあがなわれた者は言え。主は彼らを悩みからあがない、

³og som han har samlet fra landene, fra øst og fra vest, fra nord og fra havet.

³もろもろの国から、東、西、北、南から彼らを集められた。

⁴De fór vill i ørkenen, i et uveisomt øde, de fant ikke en by å bo i.

⁴彼らは人なき荒野にさまよい、住むべき町にいたる道を見いださなかった。

⁵De var hungrige og tørste, deres sjel vansmektet i dem.

⁵彼らは飢え、またかわき、その魂は彼らのうちに衰えた。

⁶Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler utfridde han dem,

⁶彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから助け出し、

⁷og han førte dem på rett vei, så de gikk til en by de kunde bo i.

⁷住むべき町に行き着くまで、まっすぐな道に導かれた。

⁸De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;

⁸どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。

⁹for han mettet den vansmektende sjel og fylte den hungrige sjel med godt.

⁹主はかわいた魂を満ち足らせ、飢えた魂を良き物で満たされるからである。

¹⁰De satt i mørke og i dødsskygge, bundet i elendighet og jern,

¹⁰暗黒と深いやみの中にいる者、苦しみと、くろがねに縛られた者、

¹¹fordi de hadde vært gjenstridige mot Guds ord og foraktet den Høiestes råd.

¹¹彼らは神の言葉にそむき、いと高き者の勧めを軽んじたので、

¹²Derfor bøide han deres hjerter ved lidelse; de snublet, og det var ikke nogen hjelper.

¹²主は重い労働をもって彼らの心を低くされた。彼らはつまずき倒れても、助ける者がなかった。

¹³Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.

¹³彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから救い、

¹⁴Han førte dem ut av mørke og dødsskygge og rev sønder deres bånd.

¹⁴暗黒と深いやみから彼らを導き出して、そのかせをこわされた。

¹⁵De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;

¹⁵どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。

¹⁶for han brøt sønder porter av kobber og hugg sønder bommer av jern.

¹⁶主は青銅のとびらをこわし、鉄の貫の木を断ち切られたからである。

¹⁷De var dårer og blev plaget for sin syndige vei og for sine misgjerninger;

¹⁷ある者はその罪に汚れた行いによって病み、その不義のゆえに悩んだ。

¹⁸deres sjel vemmedes ved all mat, og de kom nær til dødens porter.

¹⁸彼らはすべての食物をきらって、死の門に近づいた。

¹⁹Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.

¹⁹彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから救い、

²⁰Han sendte sitt ord og helbredet dem og reddet dem fra deres graver.

²⁰そのみ言葉をつかわして、彼らをいやし、彼らを滅びから助け出された。

²¹De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;

²¹どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。

²²og ofre takkoffere og fortelle om hans gjerninger med jubel.

²²彼らが感謝のいけにえをささげ、喜びの歌をもって、そのみわざを言いあらわすように。

²³De som fór ut på havet i skib, som drev handel på store vann,

²³舟で海にくだり、大海で商売をする者は、

²⁴de så Herrens gjerninger og hans underverker på dypet.

²⁴主のみわざを見、また深い所でそのくすしきみわざを見た。

²⁵Han bød og lot det komme en stormvind, og den reiste dets bølger.

²⁵主が命じられると暴風が起って、海の波をあげた。

²⁶De fór op imot himmelen, de fór ned i avgrunnene, deres sjel blev motløs i ulykken.

²⁶彼らは天にのぼり、淵にくだり、悩みによってその勇気は溶け去り、

²⁷De tumlet og vaklet som en drukken mann, og all deres visdom blev til intet.

²⁷酔った人のようによろめき、よろめいて途方にくれる。

²⁸Da ropte de til Herren i sin nød, og av deres trengsler førte han dem ut.

²⁸彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから救い出された。

²⁹Han lot stormen bli til stille, og bølgene omkring dem tidde.

²⁹主があらしを静められると、海の波は穏やかになった。

³⁰Og de gledet sig over at de la sig; og han førte dem til den havn de ønsket.

³⁰こうして彼らは波の静まったのを喜び、主は彼らをその望む港へ導かれた。

³¹De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn

³¹どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。

³²og ophøie ham i folkets forsamling og love ham der hvor de gamle sitter.

³²彼らが民の集会で主をあがめ、長老の会合で主をほめたたえるように。

³³Han gjorde elver til en ørken og vannkilder til et tørstig land,

³³主は川を野に変らせ、泉をかわいた地に変らせ、

³⁴et fruktbart land til et saltland for deres ondskaps skyld som bodde der.

³⁴肥えた地をそれに住む者の悪のゆえに塩地に変らせられる。

³⁵Han gjorde en ørken til en vannrik sjø og et tørt land til vannkilder*. / {* nemlig: for det frelste Israel.}

³⁵主は野を池に変らせ、かわいた地を泉に変らせ、

³⁶Og han lot de hungrige bo der, og de grunnla en by til å bo i.

³⁶飢えた者をそこに住まわせられる。こうして彼らはその住むべき町を建て、

³⁷Og de tilsådde akrer og plantet vingårder, og de vant den frukt de bar.

³⁷畑に種をまき、ぶどう畑を設けて多くの収穫を得た。

³⁸Og han velsignet dem, og de blev meget tallrike, og av fe gav han dem ikke lite.

³⁸主が彼らを祝福されたので彼らは大いにふえ、その家畜の減るのをゆるされなかった。

³⁹Så minket de igjen og blev nedbøiet ved trengsel, ulykke og sorg.

³⁹彼らがしえたげと、悩みと、悲しみとによって減り、かつ卑しめられたとき、

⁴⁰Han som utøser forakt over fyrster og lar dem fare vill i et uveisomt øde,

⁴⁰主はもろもろの君に侮りをそそぎ、道なき荒れ地にさまよわせられた。

⁴¹han ophøiet den fattige av elendighet og gjorde slektene som hjorden.

⁴¹しかし主は貧しい者を悩みのうちからあげて、その家族を羊の群れのようにされた。

⁴²De opriktige ser det og gleder sig, og all ondskap lukker sin munn.

⁴²正しい者はこれを見て喜び、もろもろの不義はその口を閉じた。すべて賢い者はこれらの事に心をよせ、主のいつくしみをさとるようにせよ。

⁴³Den som er vis, han akte på dette og merke på Herrens nådegjerninger!

⁴³すべて賢い者はこれらの事に心をよせ、主のいつくしみをさとるようにせよ。