¹Til sangmesteren; av Herrens tjener, av David.

¹とがは悪しき者にむかい、その心のうちに言う。その目の前に神を恐れる恐れはない。

²Syndens ord til den ugudelige er i mitt hjertes innerste*. Det er ikke gudsfrykt for hans øine. / {* d.e. jeg må tenke på hvorledes synden kunngjør den ugudelige sin vilje.}

²彼は自分の不義があらわされないため、また憎まれないために、みずからその目でおもねる。

³For en smigrer ham i hans øine ved å finne hans synd, ved å hate ham*. / {* d.e. det smigrer ham at man kjenner hans synd og hater ham derfor.}

³その口の言葉はよこしまと欺きである。彼は知恵を得ることと、善を行う事とをやめた。

⁴Hans munns ord er urett og svik; han har latt av å fare viselig frem, å gjøre godt.

⁴彼はその床の上でよこしまな事をたくらみ、よからぬ道に身をおいて、悪をきらわない。

⁵Han optenker urett på sitt leie, han stiller sig på en vei som ikke er god; det onde hater han ikke.

⁵主よ、あなたのいつくしみは天にまで及び、あなたのまことは雲にまで及ぶ。

⁶Herre! til himmelen når din miskunnhet, din trofasthet inntil skyene.

⁶あなたの義は神の山のごとく、あなたのさばきは大きな淵のようだ。主よ、あなたは人と獣とを救われる。

⁷Din rettferdighet er som veldige fjell, dine dommer er et stort dyp; mennesker og dyr frelser du, Herre!

⁷神よ、あなたのいつくしみはいかに尊いことでしょう。人の子らはあなたの翼のかげに避け所を得、

⁸Hvor kostelig er din miskunnhet, Gud! Menneskenes barn søker ly i dine vingers skygge.

⁸あなたの家の豊かなのによって飽き足りる。あなたはその楽しみの川の水を彼らに飲ませられる。

⁹De mettes overflødig av ditt huses fedme, og av dine gleders strøm gir du dem å drikke.

⁹いのちの泉はあなたのもとにあり、われらはあなたの光によって光を見る。

¹⁰For hos dig er livets kilde, i ditt lys ser vi lys.

¹⁰どうか、あなたを知る者に絶えずいつくしみを施し、心の直き者に絶えず救を施してください。

¹¹La din miskunnhet vare ved for dem som kjenner dig, og din rettferdighet for de opriktige av hjertet.

¹¹高ぶる者の足がわたしを踏み、悪しき者の手がわたしを追い出すことをゆるさないでください。悪を行う者はそこに倒れ、彼らは打ち伏せられて、起きあがることはできない。

¹²La ikke den overmodiges fot komme over mig og ikke de ugudeliges hånd jage mig bort!

¹²悪を行う者はそこに倒れ、彼らは打ち伏せられて、起きあがることはできない。

¹³Der faller de som gjør urett; de blir støtt ned og kan ikke reise sig.