¹Da tok Sofar fra Na'ama til orde og sa:

¹I odpowiedział Sofar Naamatczyk, i rzekł:

²Skulde en ordflom bli uten svar, eller en ordgyter få rett?

²Izaż się nie godzi na wiele słów odpowiedzieć? Albo izali mąż wielomowny będzie usprawiedliwiony?

³Skulde dine store ord drive menn til taushet, skulde du spotte uten at nogen skammer dig ut?

³Bedąż na twoje plotki ludzie milczeć? A gdy ty sobie przeszydzasz, ciebie nikt nie zawstydzi?

⁴Og skal du få si: Ren er min lære, og skyldfri er jeg i dine øine?

⁴Albowiemeś powiedział: Czysta jest nauka moja, a jestem czystym przed oczyma twemi.

⁵Men bare Gud vilde tale og oplate sine leber mot dig

⁵Ale gdyby Bóg chciał mówić, i otworzyć usta swoje przeciwko tobie:

⁶og åpenbare dig visdommens hemmeligheter, at det i dem er dobbelt forstand! Da måtte du nok innse at Gud tilgir dig noget av din misgjerning.

⁶Tedyćby objawił tajemnice mądrości, żeś dwa kroć większe karanie nadto zasłużył; przetoż uznaj, że cię Bóg przebaczył dla nieprawości twojej.

⁷Mon du kan finne bunn i Guds vesen eller nå frem til den Allmektiges ytterste grense?

⁷Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz?

⁸Himmelhøi er den*, hvad kan du gjøre? Dypere enn dødsriket, hvad vet du? / {* d.e. Guds visdom.}

⁸Wyższe są niż niebiosa, cóż uczynisz? Głębsze niż piekło, jakoż poznasz?

⁹Lengere enn jorden er dens mål og bredere enn havet.

⁹Dłuższa miara ich, niż ziemia, a szersza, niż morze.

¹⁰Om han farer frem og setter i fengsel og sammenkaller retten, hvem vil da hindre ham?

¹⁰Jeźli wypełni, albo jeźli zawrze, albo jeźli w jedno ściśnie, któż go zawściągnie?

¹¹For han, han kjenner de falske folk og ser uretten, uten at han trenger å gi akt på den,

¹¹Albowiem on zna marność ludzką, i widzi nieprawość; a nie miałby tego baczyć?

¹²og selv en uvettig mann får forstand*, og et ungt villesel blir født til menneske. / {* når Gud således går i rette med ham, JBS 11, 10.}

¹²Człowiek nierozumny nabywa rozumu, choć się jako źrebię leśnego osła rodzi człowiek.

¹³Hvis du retter ditt hjerte og utbreder dine hender til ham -

¹³Jeźli ty przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do niego ręce twoje;

¹⁴er det synd i din hånd, da ha den bort og la ikke urett bo i dine telt -

¹⁴Jeźliż nieprawość jest w ręce twej oddal ją, a mieszkać nie dopuszczaj nieprawości w przybytkach twoich;

¹⁵ja, da skal du, fri for lyte, opløfte ditt åsyn og stå fast og ikke frykte;

¹⁵Tedy podniesiesz oblicze twoje bez zmazy, a będziesz stały, i nie będziesz się bał.

¹⁶for du skal glemme din møie, som forbifarne vann skal du komme den i hu.

¹⁶Albowiem zapomnisz kłopotu, a jako wody, które pominęły, wspominać go będziesz.

¹⁷Og lysere enn middagen blir da ditt liv; mørket blir for dig som morgenen.

¹⁷I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek.

¹⁸Og du skal være trygg, for da er det håp, og når du har sett dig vel omkring, kan du legge dig trygt til ro.

¹⁸I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz.

¹⁹Og du skal hvile, og ingen skal skremme dig op, og mange skal søke din yndest.

¹⁹Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich.

²⁰Men de ugudeliges øine tæres bort; de har ingen tilflukt mere, og deres håp er å utånde sjelen.

²⁰Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka.