¹Da tok Job til orde og sa:

¹Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:

²Ja sannelig, I er de rette folk, og med eder dør visdommen ut.

²Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?

³Også jeg har forstand, likesom I, jeg står ikke tilbake for eder, og hvem vet ikke dette?

³Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?

⁴Til spott for mine venner er jeg, jeg som ropte til Gud og fikk svar; til spott er jeg, den rettskafne og ulastelige.

⁴Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.

⁵Ulykken fortjener bare forakt efter de trygges mening; forakt venter dem hvis fot vakler.

⁵Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.

⁶Ødeleggeres telt blir i ro, og trygge er de som egger Gud til vrede, de som fører sin gud i sin hånd*. / {* HAB 1, 11.}

⁶Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.

⁷Men spør du dyrene, de skal lære dig, og himmelens fugler, de skal si dig det,

⁷A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.

⁸eller tal til jorden, og den skal lære dig, og havets fisker skal fortelle dig det.

⁸Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.

⁹Hvem skjønner ikke av alt dette at det er Herrens hånd som har skapt det,

⁹Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Paóska sprawiła?

¹⁰han som har i sin hånd hver levende sjel og hvert menneskelegemes ånd?

¹⁰W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.

¹¹Mon ikke øret prøver ord, likesom ganen smaker mat?

¹¹Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?

¹²Hos gråhårede er visdom, og langt liv gir forstand.

¹²W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.

¹³Hos ham er visdom og velde, ham hører råd og forstand til.

¹³Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.

¹⁴Se, han river ned, og det bygges ikke op igjen; han stenger for en mann, og det lukkes ikke op.

¹⁴Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.

¹⁵Han demmer for vannene, og de tørker bort, og han slipper dem løs, og de velter om jorden.

¹⁵On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.

¹⁶Hos ham er styrke og visdom; i hans makt er både den som farer vill, og den som fører vill.

¹⁶U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.

¹⁷Han fører rådsherrer bort som fanger, og dommere gjør han til dårer.

¹⁷On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.

¹⁸Kongers tvangsbånd løser han og binder rep om deres lender.

¹⁸On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.

¹⁹Han fører prester bort som fanger, og mektige menn støter han ned.

¹⁹Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.

²⁰Han fratar prøvede menn mælet og oldinger deres innsikt.

²⁰Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.

²¹Han utøser forakt over fyrster, og de sterkes belte løser han.

²¹Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.

²²Han drar det skjulte frem av mørket og fører dødsskygge frem i lyset.

²²On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cieó śmierci.

²³Han lar folkene bli store, og han lar dem gå til grunne; han gir folkene vidt rum, og han fører dem bort.

²³Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.

²⁴Høvdingene i landet fratar han forstanden og lar dem fare vill i et uveisomt øde;

²⁴On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;

²⁵de famler i mørke uten lys, og han lar dem rave likesom drukne.

²⁵Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.