1Se, alt sammen har mitt øie sett, mitt øre hørt og merket sig.
1Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
2Det I vet, vet også jeg; jeg står ikke tilbake for eder.
2Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
3Men jeg vil tale til den Allmektige, og jeg har lyst til å rettferdiggjøre mig for Gud.
3Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
4Men I spinner løgn sammen, I er alle dårlige læger.
4Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
5Gid I vilde tie stille! Det skulde bli regnet eder til visdom.
5Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
6Hør nu på min tilrettevisning og merk på refselsene fra mine leber!
6Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
7Vil I tale urett til forsvar for Gud, og vil I til hans forsvar tale svik?
7Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
8Vil I ta hans parti, eller vil I være sakførere for Gud?
8Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
9Vil det gå eder godt når han ransaker eder, eller vil I narre ham, som en narrer et menneske?
9Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
10Han vil tukte eder, om I i lønndom tar parti for ham.
10Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
11Vil ikke hans høihet forferde eder, og redselen for ham falle over eder?
11Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
12Eders tankesprog er askesprog; eders skanser* blir til skanser av ler. / {* d.e. bevisgrunner.}
12Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
13Ti, la mig være, så jeg kan tale, så får det komme over mig hvad det vil!
13Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
14Hvorfor skulde jeg bære mitt kjøtt mellem mine tenner*? Jeg vil legge mitt liv i min hånd**. / {* søke å redde mitt liv.} / {** sette det på spill.}
14Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
15Se, han vil drepe mig - jeg venter på ham; jeg vil bare rettferdiggjøre mine veier for hans åsyn.
15Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
16Også det skal bli mig til frelse; for ingen gudløs kommer for hans åsyn.
16Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
17Hør da nøie på mitt ord og la min forklaring trenge inn i eders ører!
17Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
18Se, jeg har saken i orden; jeg vet jeg skal få rett.
18Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
19Hvem er den som vil gå i rette med mig? Ja, da vil jeg tie og opgi ånden.
19Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
20Bare to ting må du ikke gjøre mot mig, da skal jeg ikke skjule mig for ditt åsyn:
20Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyó ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
21Ta din hånd bort fra mig, og la ikke dine redsler forferde mig!
21Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
22Så kall da, og jeg skal svare; eller la mig tale, og svar du mig!
22Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
23Hvor mange misgjerninger og synder har jeg? La mig få vite min brøde og min synd!
23Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
24Hvorfor skjuler du ditt åsyn og holder mig for din fiende?
24Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
25Vil du skremme et bortblåst blad og forfølge det tørre strå? -
25Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
26siden du idømmer mig så hårde lidelser og lar mig arve min ungdoms misgjerninger
26Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
27og setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier og drar en ring om mine fotsåler,
27I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
28og dette gjør du mot en som tæres bort som makk-ett tre, som et klædebon møllet har ett.
28Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.