¹Rop du bare! Er det vel nogen som svarer dig? Og til hvem av de hellige vil du vende dig?

¹Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?

²For harme slår dåren ihjel, og vrede dreper den tåpelige.

²Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.

³Jeg så en dåre skyte røtter; men med ett måtte jeg rope ve over hans bolig.

³Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.

⁴Hans barn var uten hjelp; de blev trådt ned i porten, og det var ingen som frelste dem.

⁴Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.

⁵De hungrige åt op hans avling, ja, midt ut av torner hentet de den, og snaren lurte på hans gods.

⁵Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.

⁶For ikke skyter ulykke op av støvet, og møie spirer ikke frem av jorden;

⁶Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.

⁷men mennesket fødes til møie, likesom ildens gnister flyver høit i været.

⁷Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.

⁸Men jeg vilde* vende mig til Gud og overlate min sak til ham, / {* om jeg var i ditt sted.}

⁸Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;

⁹han som gjør store, uransakelige ting, under uten tall,

⁹Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;

¹⁰som sender regn utover jorden og lar vann strømme utover markene,

¹⁰Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;

¹¹som ophøier de ringe og lar de sørgende nå frem til frelse,

¹¹Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;

¹²som gjør de kløktiges råd til intet, så deres hender ikke får utrettet noget som varer,

¹²Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;

¹³han som fanger de vise i deres kløkt og lar de listiges råd bli forhastet;

¹³Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.

¹⁴om dagen støter de på mørke, og om middagen famler de som om natten.

¹⁴We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.

¹⁵Og således frelser han den fattige fra sverdet, fra deres munn og fra den sterkes hånd,

¹⁵Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.

¹⁶og det blir håp for den ringe, og ondskapen må lukke sin munn.

¹⁶Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.

¹⁷Ja, salig er det menneske Gud refser, og den Allmektiges tukt må du ikke akte ringe!

¹⁷Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,

¹⁸For han sårer, og han forbinder; han slår, og hans hender læger.

¹⁸Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.

¹⁹I seks trengsler skal han berge dig, og i den syvende skal intet ondt røre dig.

¹⁹Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.

²⁰I hungersnød frir han dig fra døden og i krig fra sverdets vold.

²⁰W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.

²¹For tungens svepe skal du være skjult, og du skal ikke frykte når ødeleggelsen kommer.

²¹Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.

²²Ødeleggelse og hunger skal du le av, og for jordens ville dyr skal du ikke frykte;

²²W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.

²³for med markens stener står du i pakt, og markens ville dyr holder fred med dig.

²³Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.

²⁴Og du skal få se at ditt telt er trygt, og ser du over din eiendom, skal du intet savne.

²⁴I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.

²⁵Og du skal få se at din ætt blir tallrik, og dine efterkommere som jordens urter.

²⁵Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.

²⁶Du skal i fullmoden alder gå i graven, likesom kornbånd føres inn sin tid.

²⁶Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.

²⁷Se, dette er det vi har utgransket, og således er det. Hør det og merk dig det!

²⁷Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.