1Og Job blev ved å fremføre sin visdomstale og sa:
1At muling sinambit ni Job ang kaniyang talinhaga, at nagsabi,
2Så sant Gud lever, som har tatt min rett fra mig, den Allmektige, som har voldt mig bitter sorg
2Buhay ang Dios, na siyang nagalis ng aking katuwiran, at ang Makapangyarihan sa lahat na siyang nagpapanglaw ng aking kaluluwa;
3- for ennu er hele mitt livspust i mig og den Allmektiges ånde i min nese - :
3(Sapagka't ang aking buhay ay buo pa sa akin, at ang espiritu ng Dios ay nasa mga butas ng aking ilong);
4Mine leber taler ikke urett, og min tunge taler ikke svik.
4Tunay na ang aking mga labi ay hindi magsasalita ng kalikuan, ni ang aking dila man ay magsasaysay ng karayaan.
5Det være langt fra mig å gi eder rett! Inntil jeg opgir ånden, lar jeg ikke min brødefrihet tas fra mig.
5Malayo nawa sa aking kayo'y ariin kong ganap: Hanggang sa ako'y mamatay ay hindi ko aalisin sa akin ang aking pagtatapat.
6Jeg holder fast på min rettferdighet og slipper den ikke; mitt hjerte laster mig ikke for nogen av mine dager.
6Ang aking katuwiran ay aking pinanghahawakan at hindi ko bibitiwan: hindi ako aalipustain ng aking puso habang ako'y buhay.
7La min fiende stå der som en ugudelig, og min motstander som en urettferdig!
7Ang aking kaaway ay maging gaya nawa ng masama, at ang bumangon laban sa akin ay maging gaya nawa ng liko.
8For hvad håp har den gudløse, når Gud avskjærer hans liv, når han tar hans sjel fra ham?
8Sapagka't ano ang pagasa ng di banal, bagaman siya'y makikinabang sa kaniya, pagka kinuha ng Dios ang kaniyang kaluluwa?
9Hører vel Gud hans skrik når trengsel kommer over ham?
9Didinggin ba ng Dios ang kaniyang iyak, pagka ang kabagabagan ay dumating sa kaniya?
10Eller kan han glede sig i den Allmektige, kan han påkalle Gud til enhver tid?
10Makapagsasaya ba siya sa Makapangyarihan sa lahat, at tatawag sa Dios sa lahat ng mga panahon?
11Jeg vil lære eder om Guds hånd; jeg vil ikke dølge hvad den Allmektige har i sinne.
11Aking tuturuan kayo ng tungkol sa kamay ng Dios; ang nasa Makapangyarihan sa lahat ay hindi ko ililihim.
12I har jo alle selv sett det; hvorfor fører I da så tom en tale?
12Narito, kayong lahat ay nangakakita; bakit nga kayo ay lubos na nawalan ng kabuluhan?
13Dette er det ugudelige menneskes lodd hos Gud og den arv som voldsmennene får av den Allmektige:
13Ito ang bahagi ng masamang tao sa Dios, at ang mana ng mga mamimighati, na kanilang tinatanggap sa Makapangyarihan sa lahat.
14Får han mange barn, så er de hjemfalt til sverdet; hans ætlinger får ikke brød å mette sig med.
14Kung ang kaniyang mga anak ay dumami, ay para sa tabak, at ang kaniyang lahi ay hindi mabubusog ng tinapay.
15De av dem som slipper unda, legges i graven ved pest, og enkene holder ikke sørgefest over dem.
15Yaong nangaiwan sa kaniya ay mangalilibing sa kamatayan, at ang kaniyang mga bao ay hindi magsisipanaghoy.
16Når han dynger op sølv som støv og samler sig klær som lere,
16Bagaman siya'y magbunton ng pilak na parang alabok, at maghahanda ng bihisan na parang putik;
17så blir det de rettferdige som klær sig med det han har samlet, og sølvet skal de skyldfrie dele.
17Maihahanda niya, nguni't ang ganap ang magsusuot niyaon. At babahagihin ng walang sala ang pilak.
18Som møllet har han bygget sitt hus og som den hytte en markvokter lager sig.
18Siya'y nagtatayo ng kaniyang bahay na gaya ng tanga, at gaya ng isang bantayan na ginagawa ng bantay.
19Rik legger han sig, og intet er tatt bort; han slår sine øine op, og det* er der ikke. / {* det han eide.}
19Siya'y nahihigang mayaman, nguni't hindi siya pupulutin; kaniyang ididilat ang kaniyang mga mata, nguni't wala na siya.
20Som en vannflom innhenter redsler ham, om natten fører en storm ham bort.
20Mga kakilabutan ang tumatabon sa kaniya na gaya ng tubig; bagyo ang umaagaw sa kaniya sa kinagabihan,
21Østenvinden løfter ham op, så han farer avsted, og den blåser ham bort fra hans sted.
21Tinangay siya ng hanging silanganan, at siya'y nananaw; at pinapalis siya sa kaniyang kinaroroonang dako.
22Gud skyter sine piler mot ham og sparer ham ikke; for hans hånd flyr han i hast.
22Sapagka't hahalibasin siya ng Dios, at hindi magpapatawad; siya'y magpupumilit na tumakas sa kaniyang kamay.
23Folk klapper i hendene og håner ham og piper ham bort fra hans sted.
23Ipapakpak ng mga tao ang kanilang mga kamay sa kaniya. At hihiyawan siya mula sa kaniyang kinaroroonang dako.