Paite

Polish

Job

10

1Ka khain ka hinna a chimtaka; ka utdandanin ka phun ding hi: ka kha thangpaihnain ka gen ding.
1Tęskni sobie dusza moja w żywocie moim; rozpuszczę przeciw sobie narzekanie moje, a będę mówił w gorzkości duszy mojej.
2Pathian kiangah, Honmohpaih ken; bangdia honkinakpih na hia hontheisak in, ka chi ding hi.
2Rzekę Bogu: Nie potępiajże mię; raczej mi oznajmij, czemu spór ze mną wiedziesz?
3Na nuaisiah nang adia hoih ahi maw, na khutte thilhih na muhsita, giloute thugen tunga na maitai?
3Cóż masz za pożytek, że mię uciskasz? a iż odrzucasz sprawę rąk twoich? a radę niepobożnych oświecasz?
4Sa mitte nei na hi hia, ahihkeileh mihing muh banga mu na hi hia?
4Azaż ty masz oczy cielesne? Albo jako człowiek widzi, ty widzisz?
5Na nite mihing nite bang hia, ahihkeileh na kumte mihing kumte bang,
5Dni twoje, zaż są jako dni człowiecze? a lata twoje jako lata ludzkie?
6Ka thulimlouhna na kana, ka khelhna na nungdelha,
6Iż się wywiadujesz nieprawości mojej, a o grzechu moim badasz się?
7Ka gilou kei chih na theih nakpia, na khuta kipan hon suaktasak ding a omlouh?
7Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich.
8Na khutten a honsek un a honbawl kimvel sipsipa; tun kiheiin non hihse dia hia?
8Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.
9Theigige in, ka honngen ahi, tungman banga na honmek dan; leivui hontun nawn ding na hi hia?
9Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.
10Nawitui bangin na honsung khiain, nawituidat bangin na hontok kei maw?
10Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?
11Vun leh sain na hontuama, guhte leh thagui-tein na honphan khawm hi.
11Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.
12Hinna leh deihsakna na honphala, huan na kepnain ka lungsim a hawi hi.
12Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego.
13Himahleh hiai thilte na lungtang sungah na sela; hiai bel na tup ahi chih ka thei hi:
13A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej.
14Thil ka hihkhelh leh, huchiin non chiamteha, huan ka thulimlouhna akipan na honkhah kei ding hi.
14Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi.
15Ka gitlouh leh, ka tung a gik hi; ka diktat leh, huchiin leng ka lutang ka sangsak kei ding, zahlaknaa dim ngalin leh ka gimthuakna enin.
15Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohaóbieniem, i widząc utrapienie moje,
16Huan ka lutang a kiletsak leh, humpinelkai bangin nang non benga: huan ka tunga na lamdandan na hon ensak nawn hi.
16Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz.
17Kei kalh na palaite na thaksaka, ka tunga na hehna na khangsaka; hondou ding sepaih hon thak non sawl hi.
17Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie.
18Bangdia sul akipan kei honlakhia na hia oi leh? na si taleng, kuamah muh main.
18Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało!
19Omlou mahbang bangta ding hiinga; sul akipana hana puaka omta ding hi inga.
19Obym był, jakoby mię nie było! oby mię było zaraz z żywota do grobu zaniesiono!
20Ka nite a tom kei maw? huchi ahihleh, tawpin, honom sak maimaiin, huchia neukhaa ka lungmuan theihna dingin.
20Izaż nie trocha dni moich? Przetoż przestaó, a zaniechaj mię, abym się troszeczkę posilił,
21Ka kik nawn louhna akipana ka pai main, khomialna gam leh sihna limliap gam mahmah ah:Mialna mahbanga, mialna sahna gama: sihna limliap gam, dan himhim omlouhna, khovak khomial banga a omna mun ah.
21Pierwej niż odejdę tam, skąd się nie wrócę, do ziemi ciemności, i do cienia śmierci;
22Mialna mahbanga, mialna sahna gama: sihna limliap gam, dan himhim omlouhna, khovak khomial banga a omna mun ah.
22Do ziemi ciemnej, jako chmura, i do cienia śmierci, gdzie niemasz przemiany, jedno sama gęsta ciemność.