1Huan Jobin a dawnga, hichiin a chi a:
1A odpowiadając Ijob rzekł:
2Bangtan ka kha hihbuaia, thutea honhihjan gawp ding na hi ua?
2Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?
3Hiai sawmvei tak na honkouta ua: ka tunga giloutaka na hih uh na zum kei ua.
3Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?
4Huan na na paikhialta mawng leng maw, keimah kianga ka diklouhna om gige hi.
4A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.
5Kei demin nou kiliansak petmah ve nuchin, ka minsiatna ka tungah gen ven uchin:
5A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohaóbieniem mojem,
6Pathianin ka thu ah honzouta chih tuin thei un, huan a lenin a honum suak hi.
6Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.
7Ngai un, Hiamgamna, chiin ka kikou khiaa, himahleh jakin ka om kei: panpih deihin ka kikoua, himahleh vaihawmna a om kei hi.
7Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.
8Ka pai theihlouhna dingin ka lampi a um a, huan ka paina dingte ah khomial a koih hi.
8Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.
9Ka thupina honsuahsaka, ka lu akipan lallukhu a la.
9Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.
10Ning chitengah a hon hihniama, ka mangta hi: huan, sing bangin ka lametna a bot khia.
10Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.
11Ka tungah a hehna leng a soua, amah adingin a galte laka khat bangin a honsim hi.
11Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.
12A sepaihpawlte a hongkuan khawm ua, ka siatna dingin a lampi uh a bawl uh, huan ka puanin kimvelin puanin a kai uh.
12Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.
13Kei akipanin ka unaute gamlapi ah a koiha, ka mel-theihte kei akipanin a mituam vekta uh.
13Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.
14Ka tanauten a honjuausanta ua, huan ka lawm theihngeiten a honmangngilhta uh.
14Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.
15Ka in tengte leh, ka sikhanuten, mikhual a honsa ua: a mitmuh un namdangmi ka hi.
15Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.
16Ka sikha ka sama, a hondawng kei, ka kamin amah khem mahleng leng.
16Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.
17Ka ji adingin muhthadahhuai ka hia, ka nu tate adingin, kihhuai.
17Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.
18Naupang neute nangawnin a honsimmoh ua; ka thoh leh, ka siatna dingin thu a gen uhi.
18I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.
19Ka lawm gilte tengtengin kei a honhua ua: huan amau ka itte ka tungah a hel uh.
19Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.
20Ka guh ka vun ah leh ka sa ah a belh bikbeka, huan ka ha vun toh ka suakta hi.
20Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.
21Honhehpih un, honhehpih un, Aw nou ka lawmte; Pathian khutin kei a honkhoihta ngala.
21Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.
22Bangdia Pathian banga nou honsawi na hi ua, ka saa bangdia lungkim lou na hi ua?
22Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?
23Aw ka thute tuin gelhin om le uh aw; Aw laibu ah kigelh lut le aw;
23Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!
24Sik leh ngen gelhna zumin khantawn adingin suangpia gelh hile uh aw;
24Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!
25Himahleh ka Tanpa a hing chih leh, leitungah a tawp chiangin a ding ding chih ka thei hi:
25Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzieó nad prochem stanie.
26Huan ka vun huchibanga hihsiata a om khit nungin, himahleh ka sa akipan Pathian ka mu ding hi:
26A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;
27Keimah adingin amah keimahmahin ka mu dia, huan ka miten a en dia, midang hi louin. Ka sungah ka lungtang a sidangta hi!
27Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.
28Amah bangchibangin i sawi ta phet diamah; na chih uleh, kei ah thu bul muhin a om chih theiin;Namsau kihta un: hehnain lah namsau gawtnate a hontun ngala, huchia vaihawmna a om chih na theih theihna ding un.
28Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.
29Namsau kihta un: hehnain lah namsau gawtnate a hontun ngala, huchia vaihawmna a om chih na theih theihna ding un.
29Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.