¹Huan Zophar Naaman miin a dawng a, hichiin a chi a:

¹A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:

²Huaijiakin ka ngaihtuahnaten kei dawnna a honpiaa, ka sunga om ka kinna thu jiak mahmahin.

²Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.

³Kei honzahlaksak salhna ka zataa, huan ka theihsiamna khain a hondawng hi.

³Słyszałem mnie haóbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.

⁴Lei tunga mihing koiha a om nungsiah, hun lui thu hiai na theikei maw;

⁴Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?

⁵Gilou vualzohna a toma, huan pathianlimsakloute nuamsakna mitphiat kal sunglel ahi chih?

⁵Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?

⁶A hoihkimna vante phain tuangtou mahleh, a luin meipite pha mahleh;

⁶By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:

⁷Himahleh amah ek bangin khantawnin a mangthang dinga: Koia om ahia? amah muten a chi ding uh.

⁷A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?

⁸Mang bangin a lengmang dinga, huan muhin a omkei ding hi: ahi, jan mengmuh banga hawlmangin a om ding hi.

⁸Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.

⁹Amah mu mitin amah a muta kei ding hi; a munin leng amah a muta kei ding hi.

⁹Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.

¹⁰A taten gentheite deihsakna a zong ding ua, huan a khutten a hauhsakna ape nawn ding hi.

¹⁰Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.

¹¹A guhte a tuailainain a dima, himahleh leivui ah amah toh a lum ding hi.

¹¹Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.

¹²Gitlouhna a kam ah khum mahleh, a lei ah sel mahleh;

¹²A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;

¹³Sitin, paisak keiin, a kam sungah kem gige zo mahleh;

¹³Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:

¹⁴Himahleh a gila a an a kitoka, a sunga khuai gu ahi hi.

¹⁴Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.

¹⁵Hauhsaknate a nawmvalha, huan a lokhe nawn ding hi: Pathianin a gilpi akipanin apaikhe ding hi.

¹⁵Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.

¹⁶Khuai gu a tep dia: gul leiin amah a that ding.

¹⁶Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.

¹⁷Luipite, khuaiju leh nawituidat lui luangte a en kei ding hi.

¹⁷Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.

¹⁸Sepgim gah a pe nawn dia huan a nawmvalh suk kei ding hi; a muhsa ah kipahna a neikei ding.

¹⁸Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.

¹⁹Aman lah gentheite a nuaisiaha, a mangngilh hi; a lam louhpi in hiamgamtakin alata.

¹⁹Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,

²⁰A deihgawlnain tawp aneihlouhjiakin, a kipahpih thil himhim a khol kei ding.

²⁰Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.

²¹A nekgaihlouh bangmah omlai a om kei hi; huaijiakin a hauhnain a daih sawt kei ding.

²¹Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.

²²A nian san lain haksa sakna a nei dia: gimthuak mi chiteng khut a tungah a hongtung ding.

²²Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się naó.

²³A gilpi hihdim dinga a kisaklaiin, Pathianin a tungah a thangpaihna kihtakhuaina a khe dinga, a nek laiin a tungah a zusak ding hi.

²³Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież naó Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści naó, i na pokarmy jego.

²⁴Sik galvan akipan a tai dia, huan dal thalin amah a kap pailet ding.

²⁴Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.

²⁵A dok khiaa, huan a pumpi akipanin a hongpai khia: ahi a sinkha apat a mukzum te velvel hongpai khiaa launate a tungah a hongtung hi.

²⁵Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.

²⁶A gou dingin mialna tengteng kholkhawmin a om: mi mutlouh meiin amah a negai ding; a puanina nutsiata om a negai ding hi.

²⁶Wszystkie nieszczęścia zasadziły się naó w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogieó nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.

²⁷Vanten a thulimlouhna a taklang ding ua, huan lei amah dou dingin a thou ding.

²⁷Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

²⁸A ina punna a paimang dinga, a vante a heh niin a luang mang ding hi.Hiai bel Pathian akipana mi gilou tantuan ahi, a gouluah dia Pathianin a sehsak.

²⁸Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzieó gniewu jego.

²⁹Hiai bel Pathian akipana mi gilou tantuan ahi, a gouluah dia Pathianin a sehsak.

²⁹Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.