¹Huchiin Jobin a dawnga, hichiin a chi a:

¹I odpowiedział Ijob, a rzekł:

²Aw ka lungjinna kibuk peuhmah leh, huan ka tuahsiatna khaina ah kikoih khawm peuhmah leh:

²O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,

³Tuin tuipitea piaunel sangin a gikzo ding: huaijiakin ka thute leng a huham hi.

³Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.

⁴Thilbangkimhihthei thalte lah ka sungah a om ngala, gu huai akipana ka khain a dawn vek: Pathian mulkimhuainate kei dou dingin a kivual petmah uhi.

⁴Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

⁵Loupa a neih laiin gam sabengtung a ham hia? ahihkeileh a annekding tungah bawngtal a ham hia?

⁵Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?

⁶Gim neilou chi tel louin a kine thei dia hia? ahihkeileh aktuida ah limna mawngmawng a om hia?

⁶Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?

⁷Ka khain amaute a khoih nuam kei; kei dingin an kihhuai bang ahi uh.

⁷Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.

⁸Aw ka nget tang thei leng jaw; ka thil deih Pathianin honphal lejaw:

⁸Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!

⁹Kei honhihgawp dingin Pathian deihlam hi lai henla; a khut zanin, kei honsat khe mai leh:

⁹Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!

¹⁰Huchiin lungmuanna ka nei lai mai dia; ahi, dawmlou natna ah ka kipak ding: Mi Siangthou thute lah ka kitheihmohbawl ngal kei a.

¹⁰Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.

¹¹Ka hatna bang ahia, ka ngak ding? huan ka beina bang ahia, ka kuhkal ding?

¹¹Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?

¹²Ka hatna, suangte hatna hi hia? ahihkeileh ka sa dalsik hia?

¹²Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?

¹³Keiah panpihna a om het kei hilou hia, huan kei akipan theihsiamna hawlmangin?

¹³Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?

¹⁴Bah dia mansaa om kiangah a lawmin Siamna a etsak ding ahi kei mo; huchilou-in Bangkimhihthei kihtakna a tawpsan ahi kei ding mo.

¹⁴Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźó Wszechmogącego opuścił?

¹⁵Luita bangin ka unaute a lepchiah uh; luita mangthang luanna bangin.

¹⁵Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,

¹⁶Huai tuh tuikhalin a voma; huai ah vuk a kisel.

¹⁶Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;

¹⁷A lum hun chiangin a tuimang ua, a sat chingin a mun ua kipan a mangthang uh.

¹⁷Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.

¹⁸Huai lampia khualzinte a pial ua, bangmah omlouhna munah a paitou ua, a mangthang uh.

¹⁸Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.

¹⁹Tema khualzinten a zong ua, Seba pawlten a lamen uh.

¹⁹Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

²⁰A kilamet hangun a zahlak uh; huai lamah avapai ua a hawmsuak uh.

²⁰Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.

²¹Tuin lah bangmah na hi ngal kei ua; mulkimhuaina na mu ua, na lau uhi.

²¹Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

²²Kei honpia un? ahihkeileh na neihlehlam ua kipanin kei adingin thilpiak lan un, ka chi hia?

²²Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?

²³Ahihkeileh, nuaisiahhatmite khut ahipan hontan un, ka chi hia?

²³I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?

²⁴Hon sinsakin, huan ka dai ding: ka lamhaihna theisiam dingin hon bawlin.

²⁴Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.

²⁵Dikna thute hat hina mahmah e: Himahleh na miselnain bang a selphoua?

²⁵O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?

²⁶Thute selphou dinga um na hi uh hia? Chimoh mi thugente huih bang ahi chih theiin.

²⁶Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?

²⁷A hi, paneiloute tungah ai na san ding ua, na lawm uh sumsinna vanin na bawl ding uh.

²⁷I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

²⁸Tuin huaijiakin hehpihtakin hon en un; na ma uah ka juau ka gen sin ngal kei a.

²⁸Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.

²⁹Kik nawn un ka honngen ahi, diklouhna om kei hen; ahi, kik nawn un, ka thu a dik ahi.Ka lei ah diklouhna a om hia? thil hoihlou ka leiin a theikak theikei dia hia?

²⁹Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.

³⁰Ka lei ah diklouhna a om hia? thil hoihlou ka leiin a theikak theikei dia hia?

³⁰A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?