¹Huchiin Bildad Sua miin a dawnga, hichiin a chi a:

¹I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:

²Bangtan hiai thilte gen ding na hia? huan bangtan na kama thute huih hat bang ding ahi ua?

²Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?

³Pathianin vaihawmna a hekkawi ahia? ahihkeileh Thilbang-kimhih theiin dikna a hekkawi ahia?

³Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?

⁴Na tate a tunga a khelh ua, hua a tatlekna uh khuta amaute a pikhiak a leh:

⁴Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.

⁵Pathian lam kuhkaltaka na zona, hua Thilbangkimhihthei kianga na thilnget na bawl leh;

⁵Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;

⁶Na siangthoua na dik leh; nang jiakin tuin ka khanglou mahmah dia, huan na diktatna omna a lohching sak ding hi.

⁶Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.

⁷Huan na kipatna neu mahleh, ahihhangin na tawpna na nunglam nakpiin a khang ding hi.

⁷A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.

⁸Huai jiakin ka honngen ahi, hun masa thu kan inla, a pipute un a na zonkhiak uh lamah kisuk in:

⁸Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.

⁹(Ei lah jana lel i hi ua, bangmah i theikei uh, leitungah i nite uh lah limliap ahi a: )

⁹(Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cieó są dni nasze na ziemi.)

¹⁰Amauten nang a honsinsak un, a honhilh un, a lungtang ua kipanin thute a gen kei ding ua hia?

¹⁰Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.

¹¹Buannawi louin phaipek a khang khe thei ahia? tui louin loupa a khangthei ahia?

¹¹Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?

¹²Hinga a oma, sat puk louh a hihlaiin, loupa dangte main a vuai nak hi.

¹²Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.

¹³Huaibangmahin Pathian manghilhte tengteng lampi ahi; huan pathianlimsaklou mi lametna a mangthang ding:

¹³Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.

¹⁴A muanna a kitam dinga, a kingakna maimomlen ahi hi.

¹⁴Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.

¹⁵A intung a ngai dia, himahleh a ding kei ding: huaiah a lenchinten dia, himahleh a pangsawt kei ding hi.

¹⁵Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.

¹⁶Ni suah main a hinga, huan a selte a huan tuamin a meng khia uh.

¹⁶Zieleni się na słoócu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.

¹⁷A zungte leivum kimah a jam ua, suangte omna mun ah a hing hi.

¹⁷Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.

¹⁸A mun akipan lakmang hi leh, huchiin amah a kitheihmohbawl dinga, Ka honmu ngeikei, chiin.

¹⁸Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.

¹⁹Ngaiin, hiai a lampi kipahna ahia, huan lei akipanin adangte a hongsuak ding uh.

¹⁹Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.

²⁰Ngaiin, Pathianin mi hoihkim a paikhe kei ding, gilouhihmite leng a tungding sam kei ding hi.

²⁰Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.

²¹Na kam nuihin a hondimsak lai lai dia, na mukte kikounain.Nang honmudahte zumnain akhuh dinga; huan gilou puanin omta kei ding hi.

²¹Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.

²²Nang honmudahte zumnain akhuh dinga; huan gilou puanin omta kei ding hi.

²²Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.