¹Ka tapa, na inveng adia moh khu dia na din leh, mikhual adinga na khut na kichiam leh,

¹Synu mój! jeźlibyś ręczył za przyjaciela twego, a dałbyś obcemu rękę twoję:

²Na kama thute a awk na hiha, na kama thute a mat na hih leh,

²Usidliłeś się słowy ust twoich, pojmanyś mowami ust twoich.

³Tuin hiai hihin, ka tapa, nang leh nang kihonkhiain, na inveng khut sungah na hongom chih theiin; kuanin, nang leh nang kiniamkhiak inla, na inveng vangen ngutngut in.

³Przetoż uczyó tak, synu mój! a wyzwól się, gdyżeś wpadł w rękę przyjaciela twego; idźże, upokórz się, a nalegaj na przyjaciela twego.

⁴Na mitte ihmu sak kenla, na mitvunte leng lusu sak sam ken.

⁴Nie dawaj snu oczom twoim, ani drzemania powiekom twoim.

⁵Gamvakpa khuta sakhipi bangin kihonkhia in, thangkampa khuta vasa bangin.

⁵Wyrwij się jako łani z rąk myśliwca i jako ptak z ręki ptasznika.

⁶Miksi kiangah hoh in, nang thadah; a lampite ngaihtuah inla, pil in:

⁶Idź do mrówki, leniwcze! obacz drogi jej, a nabądź mądrości;

⁷Hausa, heutu, hiam vaihawmmi, neilouin,

⁷Która, choć nie ma wodza, ani przełożonego, ani pana,

⁸Nipi chiangin a an a sutuaha, pawltak chiangin a an a kaikhawm hi.

⁸Przecież w lecie gotuje pokarm swój, a zgromadza w żniwa żywność swoję.

⁹Bang tan ihmu ding na hia, aw thadah? Na ihmutna akipan chikchianga thou ding na hia?

⁹Leniwcze! dokądże leżeć będziesz? kiedyż wstaniesz ze snu swego?

¹⁰Neukha ihmut lai, neukha lusuk, ihmu dinga neukha khutte khep:

¹⁰Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał.

¹¹Huchiin na gentheihna guta bangin a hongpai dia, huan na taksapna mi kigalvan bangin.

¹¹A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój, jako mąż zbrojny.

¹²Mi phatuam lou, mi gilou; kam kiuangsak toh a vaka;

¹²Człowiek niepobożny, mąż złośliwy chodzi w przewrotności ust;

¹³A mittein chiamtehna a bawla, a khetein thu a gena, a khutzung tein chiamtehna a bawl;

¹³Mruga oczyma swemi, mówi nogami swemi, ukazuje palcami swemi;

¹⁴A lungtang sungah hoihlouhna a oma, gilou a gel gige; kilemlouhna a tuh naknak.

¹⁴Przewrotności są w sercu jego, myśli złe na każdy czas, a zwady rozsiewa.

¹⁵Huaijiakin a tuahsiatna thakhatin a hongtung dia; thakhata kek gawp in a om dia, a hihdamna beiin.

¹⁵Przetoż prędko przyjdzie upadek jego; nagle skruszony będzie bez uleczenia.

¹⁶Toupan a muhdah thil guk a oma; ahi, amah adia kihhuai sagih a om hi:

¹⁶Sześć jest rzeczy, których nienawidzi Pan, a siódma jest obrzydliwością duszy jego;

¹⁷Mit kiuangsakte, lei juauthei, mi hoih sisan suah khutte;

¹⁷Oczów wyniosłych, języka kłamliwego, i rąk wylewających krew niewinną;

¹⁸Ngaihtuahna gilou ngaihtuah lungtang, siatna hih dinga kin tai khete;

¹⁸Serca, które knuje myśli złe; nóg, które się kwapią bieżeć ku złemu;

¹⁹Juau thugen palai taklou, leh unaute laka kilemlouhna tuh.

¹⁹Świadka fałszywego, który mówi kłamstwo, i tego, który sieje rosterki między braćmi.

²⁰Ka tapa, na pa thupiak juiin, huan na nu dan mangngilh ken:

²⁰Strzeżże, synu mój! przykazania ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.

²¹Na lungtang tungah vial gige inla, na ngawng kimah khihin.

²¹Wiążże je zawżdy u serca twego, a wieszaj je u szyi twojej.

²²Na vak chiangin, nang a honpi ding: na ihmut chiangin, nang a honveng ding hi; huan na khanloh chiangin, nang a honhoupih ding.

²²Gdziekolwiek pójdziesz, poprowadzi cię; gdy, zaśniesz strzedz cię będzie, a gdy się ocucisz, rozmawiać z tobą będzie,

²³Thupiak lah khawnvak ahi ngala: huan dan vakna ahi; huchiin hilhna taihilhna hinna lampi ahi:

²³(Bo przykazanie jest pochodnią, nauka światłością, a drogą żywota są karności ćwiczenia.)

²⁴Numei gilou akipan nang honkem ding, mikhual lei maitangphatna akipanin.

²⁴Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.

²⁵Na lungtangin a kilawmna lunggulh ken; a mitvuntein nang honman kei hen.

²⁵Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.

²⁶Numaei kijuaknu jiakin pasal tanghou thema matin a om hi: huchiin angkawmnun hinna manpha a zong sek hi.

²⁶Albowiem dla niewiasty wszetecznej zubożeje człowiek aż do kęsa chleba; owszem żona cudzołożna drogą duszę łowi.

²⁷Min a ang sungah mei a la thei diam, a puante a kang kei diam?

²⁷Izaż może kto brać ogieó do zanadrzy swoich, aby szaty jego nie zgorzały?

²⁸Ahihkeileh mi suangkuangthei sa tungah a vak thei diam, a khete a kang kei diam?

²⁸Izaż może kto chodzić po rozpalonym węglu, aby się nogi jego nie poparzyły?

²⁹Huchibangin kuapeuh a inveng ji huan; kuapeuh amah khoih gawtlouh a om kei ding.

²⁹Tak kto wchodzi do żony bliźniego swego, nie będzie bez winy, ktokolwiek się jej dotknie.

³⁰Miten guta a musit kei ua, a gil kiallaia a kha lungtaisak dinga a guk leh:

³⁰Nie kładą haóby na złodzieja, jeżliż co ukradnie, chcąc nasycić duszę swoję, będąc głodnym;

³¹Himahleh muha a om leh, azah sagihin a din ding; a ina vantengteng a pe ding hi.

³¹Ale gdy go zastaną, nagradza siedmiorako, albo wszystkę majętność domu swego daje.

³²Kuapeuh angkawm theisiamna bei ahi: amah kha hihse dinga a hih ahi.

³²Lecz cudzołożący z niewiastą głupi jest, a kto chce zatracić duszę swoję, ten to czyni.

³³Liamnate leh zumhuaite a mu ding; huan a zahpihhuaina nulmang ahi kei ding.

³³Karanie i zelżywość odniesie, a haóba jego nie będzie zgładzona.

³⁴Mullitna lah mi thangpaihna ahi ngala; huchiin phulak ni chiangin a hawi kei ding hi.Tatna a limsak kei dinga; thilpiak tampi pe lechin leng, lungdamin a om kei ding hi.

³⁴Bo zawisna miłość jest zapalczywością męża, a nie sfolguje w dzieó pomsty.

³⁵Tatna a limsak kei dinga; thilpiak tampi pe lechin leng, lungdamin a om kei ding hi.

³⁵Nie będzie miał względu na żaden okup, ani przyjmie, chociażby mu najwięcej darów dawano.