1Ka tapa, ka thute kemin, na kiangah ka thupiakte khol khawm in;
1Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
2Ka thupiakte kem inla hing in; huan ka dan na mit tang bangin
2Strzeż przykazaó moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
3Na khutzungte tungah vial inla; na lungtang suangpek tungah gelh in.
3Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
4Pilna kiangah, ka sanggamnu na hi, chiin la, huan theihsiamna na tanaunu chiin:
4Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
5Numei lamdang akipan nang a honkep theihna ding un, a thutea maitangphatnu mikhual akipan.
5Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
6Ka in tohlet ah ka tohletkhakna ah ka en paisuaka;
6Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
7Huan mi mawlte lakah ka ena, tuailaite lakah ka theikaka, tangval theihsiamna beipa,
7I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieóca głupiego,
8A omnaning china kongzinga paisuaka, a in lam juana pai jelpa;
8Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
9Khomuiin, ni nitaklamin, jan mial bibek leh khomial ah.
9Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
10Huan, ngaiin, numei khat, kijuak puansilh silh, lungtang kivain a nakituahpiha.
10A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
11Amah ahi lawlawa, a tum tuntuna; a khe a in ah a om gige kei:
11Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
12Konhzinga om ton a oma, mun liantea a om ton a oma, ning chiteng a buk jel hi.
12Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
13Huchiin aman a manta, amah a tawpta, huan zummoh maitang tohin a kiangah:
13I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
14Lemna kithoihnate ka kiangah a om; tuiin ka thuchiamte ka peta hi,
14Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
15Huaijiakin nang tuak dingin ka hongpai khiaa, na mel thanuamtaka zong dingin, ka honmuta hi,
15Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
16Ka tutna nuam pialkhang phah ze hoihtea zep, ka phah khinta, Aigupta khau puan gialte toh.
16Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
17Ka lupna murra, aloe, leh sinamonin ka namtui sakta.
17Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
18Hongpai in, jingsang matan I itna dimset I la ding; itnain I kilungmuan tuah ding.
18Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
19Ka pasal lah in ah a om ngal keia, khual gamla ah a zin hi:
19Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
20Sum ip a kitawia; kha a lik chiangin in ah a hongpai ding, a chi a.
20Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
21A thugen siamnain amah a kipe sakta, a muka maitangphatnatein amah a sawlmang ta hi.
21I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
22Amah a jui paha, goh dinga bawngtal a pai bangin, hiam mihai bawlhoihna dia sikkhau khihmi bangin;
22Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
23Thalin a sin a kap pailet tan; tang lama vasa a kintat bangin, huan huai tuh a hinna gun a hih a theikei hi.
23I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
24Tuin, ka tapate, huaijiakin honngaikhia un, ka kama thute limsak un.
24Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
25Na lungtang amah lampi lam ah awn kei henla, lampite lamah pai mang kei hen.
25Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
26Amah lah tampi liamsain a pailumlettaa: ahi, a thahsate mi hat tampi ahi uh.A in Seol zotna lampi ahi, sihna dantante juana suk pai.
26Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
27A in Seol zotna lampi ahi, sihna dantante juana suk pai.
27Dom jej jest jako drogi piekielne, wiodące do gmachów śmierci.