¹Pilnain a in a lamkhina, a khuam sagihte a phuta:

¹Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;

²A gante a goutaa: a uain leng a helta hi; a dohkan leng a bawl khinta.

²Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;

³A nungakte a sawlkhe taa, khopi munsang penpente tungah a kikou a,

³A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:

⁴Mi mawl peuhmah, hiai lamah hong kihei hen: theihsiamna neilou amah tungtang ahihleh, aman a kiangah,

⁴Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:

⁵Hongin, ka tanghou ne unla, ka helsa ka uain dawn un, a chi hi.

⁵Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.

⁶Pai khia unla, nou mi mawlte, hing un; theihsiamna lampi ah pai un.

⁶Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.

⁷Musitmi bawl hoihin amaha dingin zumhuaina a mu: huan kuapeuh migilou salin amah adingin minsiatna a mu.

⁷Kto strofuje naśmiewcę, odnosi haóbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.

⁸Musitmi sal dahin, nang a honho kha ding: mi pil salin, huan nang a honit ding.

⁸Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.

⁹Mi pil kiangah hilhna pe lechin, a pilzo lai dinga: mi diktat sinsakin,

⁹Uczyó to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.

¹⁰Toupa kihtak pilna bul ahi: mi siangthou theihna theihsiamna ahi.

¹⁰Początek mądrości jest bojaźó Paóska, a umiejętność świętych jest rozum.

¹¹Kei jiakin na nite lah hihtam ahi dinga, na damsung kumte lah hihpun ahi ding hi.

¹¹Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.

¹²Na pil leh, nangmah adia pil na hi. Huan mi na muhsit leh, nang kian na po ding hi.

¹²Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.

¹³Numei hai a aphuai; mimawl ahia, bangmah a theikei.

¹³Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;

¹⁴Huan a in konhkhak ah a tu a, khopi munsangtea tutphah tungah,

¹⁴A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,

¹⁵A vial paite sam ding, a lampite ua pai jelte,

¹⁵Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:

¹⁶Mi mawlte, hiai laiah hongkihei heh: huan amah theihsiamna neilou tungtang ahihleh, aman a kiangah,

¹⁶Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:

¹⁷Tui gukte a khuma, aguka tanghou nak a nuam hi, a chi.Himahleh aman huailaiah misite a om uh chi a theikei; a mi sapte Seol thuk ah a om uh chih.

¹⁷Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.

¹⁸Himahleh aman huailaiah misite a om uh chi a theikei; a mi sapte Seol thuk ah a om uh chih.

¹⁸Ale prostak nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.