1Ka hinna aw, TOUPA tuh phatin, TOUPA ka Pathian aw, nang na thupi mahmaha; pahtawinain leh thupinain na kithuam hi.
1Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
2Nang vak tuh puan bangin na silha; vante puanintung bangin na kai palha;
2Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
3Aman a dantan sunggil kalvaite tuite khawngah a khunga; meipi tuh kangtalaiin a bawla; huih kha tungah a vak hi:
3Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
4A angelten tuh huihina suaksaka; a nasemte tuh meikuang juajuain a suaksak hi.
4Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
5Leitung kingaknate tuh na phuma, khantawna lin louhna dingin.
5Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
6Nang leilung tuh thukpi puan bangin na silhsaka; tuite tang tungah tekhawng a om pheuphou hi.
6Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
7Na taihilhna jiakin a taimanga; na van-ging husa jiakina paimang pahta a;
7Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
8Tang khawngah a pai tou a, guam ah tekhawng a pai suka, amah dia mun na bawlsakna lamah.
8Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
9A kan louh dingin gi na khunga, lei tup mang dinga a kiknawn tak louhna dingin.
9Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
10Aman guam ahte khawng luinakte a sawl khiaa; tangkal khawngah a luang hi.
10Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
11Huaiten tuh gamsa khempeuh kiangah dawnding a pia ua; Gam sabengtungten a dangtak uh a hihdai uhi.
11A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
12A dung uah tungleng vasaten omna a nei ua, singbawk lak khawngah a ham uhi.
12Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
13Aman a dantan tungnung akipanin tangte tuiin a vaka: lei tuh na thilhih gahtein a vaka: lei tuh na thilhih gahtein a tai uhi.
13Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
14Loupa gante adingin a pousaka, haichi tuh mihing zatdin a pousak hi: lei akipan nekding pawtsak theihna dingin:
14Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
15Mihing lungtang kipahsakna uain toh, a mai kilawmsakna ding thau toh, mihing lungtang hihhatna tanghou toh.
15I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
16TOUPA singte tuh a taisak hi; Lebanon tanga sidar sing a suante mah.
16Nasycone bywają i drzewa Paóskie, i cedry Libanu, których nasadził;
17Huaiah vasaten bu a sep ua: vaiva bel meilah singte a in ahi.
17Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
18Tang sangte sathak ading ahi a; suangpite zusapi adingin kihumbitna ahi.
18Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
19Aman kha hunbi theihna dingin a sepa: niin tum hun theigige hi.
19Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słoóce zna zachód swój.
20Nang mial na bawla, jan a honghi jel hi, huai hunin gamnuaia sa khempeuhte a ta khia uhi.
20Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
21Humpinelkai hatlaiten a sa mat ding uh, humham khumin, Pathian kiang akipan a nekding uh a zong uhi.
21Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
22Ni suaka, a pai mang uh, a omna khuk chiat uah a lum jel uhi.
22Lecz gdy słoóce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
23Mihing tuh na semin apawta, nitaklam tanin a semgim hi.
23Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
24TOUPA aw, na thilhihte tam hina tele! Pilnain na bawl vek ahi; leilung na hauhsaknain a dim hi.
24O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
25Pamah tuipi a oma, thupi, lianpi tak, huaiah thil bokvaka pai sim zohlouh a oma, sa neu leh sa liante.
25W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
26Huailaiah meilong liante a pai uh; huailaiah ole a om, a sunga mawl dinga na bawl ngei.
26Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
27Huai tengtengin a honngak chiat ua, a huntaka a ann uh na piak jelna dingin.
27Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
28A kiang ua na piak peuhmah a tawm ua; na khut ua jaka, hoihnain a tai jel uhi.
28Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
29Na mai na sela, a lungjing ua, a hatna uh na laksaka, a si ua, amau leivui ah a kik nawn uhi.
29Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
30Na kha na sawl khiaa, siamin a om jel uhi; leitung leng na bawl thak nawn jel hi.
30Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
31TOUPA thupina tuh khantawin om henla; TOUPA tuh a nasepah nuam hen:
31Niechajże będzie chwała Paóska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
32Aman lei a ena, a ling nak; tangte a khoiha, a khu khe nak hi.
32On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
33Ka damsung tengin TOUPA pahtawiin la ka sa dinga: ka hinlai tengin ka Pathian phatin la ka sa ding hi.
33Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
34Ka ngaihtuahna tuh amaha dingin khumtak hi hen: kei tuh TOUPA ah ka nuam ding hi.Mi khialte lei akipanin hihmanin om uhenla, mi gilou-saloute om nawnta kei uhen! Ka hinna aw, TOUPA phatin! TOUPA tuh phat un!
34O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
35Mi khialte lei akipanin hihmanin om uhenla, mi gilou-saloute om nawnta kei uhen! Ka hinna aw, TOUPA phatin! TOUPA tuh phat un!
35Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.