1Aw, TOUPA kiangah kipahthu gen unla, amin lou un; mi chih lakah a thilhihte theisak un.
1Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
2Amah pahtawiin lasa unla, amah phatin lasa un; a thillamdang hih tengteng thuin houlim un.
2Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
3A min siangthou tuh suang un: TOUPA zongte lungtang nuamsa hen.
3Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
4TOUPA leh a hatna zong unla: a mel zong gige un.
4Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
5A hihzohsa a nasep lamdangte, a thillamdangte, leh a kama vaihawmnate tuh theigige un;
5Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
6A sikha Abraham suante aw, a telte Jakob tate aw.
6Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
7Amah tuh TOUPA i Pathian ahi a; a vaihawmte leitung tengtengah a om hi.
7Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
8A thukhun khantawnin a thei naknak, suan sang khat tana a thu na piak ngei;
8Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
9Abraham kianga a thukhun leh, Isaak kianga a kichiamna ngei;
9Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
10Huaimah tuh thuseh adingin Jakob kiangah a hihkipa, Israel kiang khantawn thukhun dingin.
10Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
11Kanaan gam na kiangah ka honpe dinga, na gou tantuam ding chiin.
11Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
12Mi tawmchik phet a hihlai un; ahi, tawmchik phet, huai gamah mikhual ahi ngal ua;
12Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
13Nam tuamtuam kiangah a pai vialvial ua, gam tuamtuam akipanin mi tuamtuamte kiangah.
13Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
14Kuamah nuaisiah a phal keia: ahi, amau jiakin kumpipate leng a taihilha:
14Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
15Ka thaunilhte khoih kei unla, ka jawlneite himhim leng hihna kei un, chiin.
15Nie tykajcie pomazaóców moich, a prorokom moim nie czyócie nic złego.
16Huai gama ke dingin kial a sam a; nek ding himhim a omsakta kei hi.
16Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
17A ma uah mi a sawla; Joseph sikha dinga juakin a oma:
17Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
18A khete tuh kolin a hihna ua; sik khainiang bunin a omta a.
18Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
19A thu a tun masiah, TOUPA thuin amah tuh a zeet ngitnget hi.
19Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Paóska doświadczała go.
20Kumpipan mi a sawl khiaa, a suta, a khahta a, mi chih vaihawmpa ngeiin.
20Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
21A innsunga heutu ding leh, a sum tengteng tunga vaihawm dingin a bawla:
21Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
22A mi liante a ututa hen ding leh; a upate hihpil dingin.
22Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
23Israel leng Aigupta gamah a hoha; Jakob tuh Ham gamah a omta dih hi.
23Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
24A mite tuh nakpi takin a pungsaka, amau doute sangin a hihhat zota hi.
24Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
25A mite ho dingin a lungtang uh a lehngatsaka, a sikhate tunga lepchiah taka hih dingin.
25Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
26A sikha Mosi a sawla, a mitel Aron toh.
26Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
27Amau achiamnate a lak uah a ensak ua, Ham gamah thillamdangte a ensak uhi.
27Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
28Aman mial a sawla, a hihmialta a; huchiin a thute tuh a nialta kei uhi.
28Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
29A tuite uh sisan a suaksaka, a ngasate uh a hihlumta hi.
29Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
30A gam uh ukengin a dimta a, a kumpipate uh dantan sungah nangawn leng.
30Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
31Aman thu a gena, huchiin thou tampi hongpai ua, hik leng a gamsung tengteng uah a hongom uhi.
31Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
32A kiang uah vuah sikin gial a pia a, a gam uah meikuang jualjual leng a peta hi.
32Dał grad miasto deszczu, ogieó palący na ziemię ich.
33A grep guite u leh a theipi kungte uh a hihsi a; a gam ua singte leng a kitansakta hi.
33Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
34Aman thu a gena, huchiin khaupeta a hongpai ua, lungte toh, sim zoh vuallouhin.
34Rzekł, a przyszła szaraócza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
35Huaiten a gam ua haichi khempeuh a gai ua, a lei gahte uleng a gai uhi.
35I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
36A gam ua ta masa om tengteng a thata, a hatna tengteng gah masapente uh.
36Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
37Huchiin, dangka leh dangkaeng toh a pi kheta a; amah namte lakah mi hatlou khat leng a om kei hi.
37Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
38A pawt lai un Aiguptate a kipak ua: amau tuh a lau tak jiak un.
38Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
39Aman aliah dingin mei a kaisaka, jana tanvak dingin mei leng a pia hi.
39Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogieó na oświecanie nocy.
40A ngen ua, huchiin vamin a honpia a, van an-in amau a taisakta hi,
40Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
41Suangpi a honga, huchiin tui a hongpawt juajua a, mun keute ah lui bangmaiin a luangta hi.
41Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
42A thu siangthou a theigige ngala, a sikha Abraham toh.
42Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
43Huchiin, a mite tuh nuamsa takin a pi kheta a, a mitelte tuh lasa kawmkawm jelin.
43Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
44Huan, nam chih gamte a kiang uah a piaksaka: amau tuh mi chih sepkhiaksa a luahta uhi.A thusehte a zuih theihna ding un, a dante tuh a vom hoihna dingin, TOUPA phat un.
44I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
45A thusehte a zuih theihna ding un, a dante tuh a vom hoihna dingin, TOUPA phat un.
45Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.