¹TOUPA, nang tuh suan tengteng tana ka omna uh na hia.

¹Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.

²Tangte pian maa, leitung leh khovel na bawlkhiak ma inleng; khantawn akipan khantawn phain leng nang tuh Pathian na hi.

²Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.

³Nang mihing tuh manthatna ah na kiksaka; Mihingtate aw, kik un, na chi jel hi.

³Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.

⁴Nang sehin kum sang khat tuh janmangta bang phet ahi ngala, jan ven khat sung bang phet ahi.

⁴Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzieó wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.

⁵Amau tuh tui lian bangin na taimang a; khang khat ihmu bang phet ahi uh: jingsanga loupa dawn khia bang ahi uh.

⁵Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.

⁶Jingsangin a hongpouin a hongdawn khiaa; nitaklamin phukin a oma, a vuai hi.

⁶Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.

⁷Na hehna a hihmanin ka om ua, na thangpaihna a hihmangbata leng ka om jiak un.

⁷Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.

⁸Ka thulimlouhnate uh na maah na koiha, ka khelhna gukte uh na mel vakah na koihta hi.

⁸Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.

⁹Ka damsung ni tengteng uh na hehna ah a mang jela: ka dam sung kumte uh tangthu bangin ka tawpsak uhi.

⁹Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.

¹⁰Ka damsung kumte uh kum sawmsagih a hi-a, hatna jiakin kum sawmgiat leng ahi thei hi; himahleh a sawtna tuh sepgimna leh lungngaihna lel a hi-a; a mang paha, kou leng ka leng mang jel uhi.

¹⁰Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.

¹¹Kuan ahia na hehna thilhihtheihdan theia, nangmah kihtak dingdan banga na hehna theilou?

¹¹Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?

¹²Ka damsung nite uh simdan honhilhin, pilna lungtang ka neih loh hialna ding un.

¹²Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.

¹³TOUPA aw, hong kik nawnin; bangtan ahia na heh ding? Na sikhate tungthuah na lungsim kihei sakin.

¹³Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.

¹⁴Aw, jingsangin na chitnain hontai sakin; ka damsung tengteng ua ka nuam ua ka kipah theihna ding un.

¹⁴Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.

¹⁵Nang na honhihgim ni leh, thil hoihlou ka tuah kum sung hu te bang un honkipaksakin.

¹⁵Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.

¹⁶Na nasep tuh na sikhate kiangah kithei henla, na thupina tuh a tate kiang uah kithei hen.Huan, TOUPA ka Pathian uh kilawmna tuh ka tunguah om hen: ka khut nasep uh ka tunguah leng hihkipin; ahi, ka khut nasep uh hihkipin.

¹⁶Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.

¹⁷Huan, TOUPA ka Pathian uh kilawmna tuh ka tunguah om hen: ka khut nasep uh ka tunguah leng hihkipin; ahi, ka khut nasep uh hihkipin.

¹⁷Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!