¹ حال ای ایّوب با دقّت به سخنان من گوش بده.

¹Men hør nu Job, på min Tale og lyt til alle mine Ord!

² می‌خواهم آنچه را که در نظر دارم به تو بگویم.

²Se, jeg har åbnet min Mund, min Tunge taler i Ganen;

³ حرفهای من از صمیم دل، صادقانه و حقیقت است.

³mine Ord er talt af oprigtigt Hjerte, mine Læber fører lutret Tale.

⁴ زیرا روح خدا مرا سرشته و نَفَس قادر متعال به من زندگی بخشیده است.

⁴Guds Ånd har skabt mig, den Almægtiges Ånde har givet mig Liv.

⁵ اگر می‌توانی جواب مرا بدهی، درنگ نکن.

⁵Svar mig, i Fald du kan, rust dig imod mig, mød frem!

⁶ من و تو در نظر خدا فرقی نداریم. او هردوی ما را از گِل سرشته است.

⁶Se, jeg er din Lige for Gud, også jeg er taget af Ler;

⁷ پس تو نباید از من ترس و وحشت داشته باشی و من بر تو فشار نمی‌آورم.

⁷Rædsel for mig skal ikke skræmme dig, min Hånd skal ej ligge tyngende på dig.

⁸ شنیدم که گفتی:

⁸Dog, det har du sagt i mit Påhør, jeg hørte så lydende Ord:

⁹ «من پاک هستم و خطایی نکرده‌ام. بی‌عیب هستم و گناهی ندارم.

⁹"Jeg er ren og uden Brøde, lydeløs, uden Skyld;

¹⁰ خدا بهانه می‌جوید تا گناهی در من بیابد و مرا دشمن خود می‌شمارد.

¹⁰men han søger Påskud imod mig, regner mig for sin Fjende;

¹¹ پاهایم را به زنجیر می‌بندد و در هر قدم مراقب من است.»

¹¹han lægger mine Fødder i Blokken, vogter på alle mine Veje."

¹² امّا ایّوب، من تو را قانع می‌سازم که تو اشتباه می‌‌کنی. خدا بزرگتر از همهٔ انسانهاست.

¹²Se, der har du Uret, det er mit Svar, thi Gud er større end Mennesket.

¹³ چرا خدا را متّهم می‌‌کنی و می‌گویی که او برای کارهایی که می‌کند به انسان توضیح نمی‌دهد.

¹³Hvorfor tvistes du med ham, fordi han ej svarer på dine Ord?

¹⁴ خدا به راههای مختلف با انسان صحبت می‌کند، امّا کسی به کلام او توجّه نمی‌نماید.

¹⁴Thi på een Måde taler Gud, ja på to, men man ænser det ikke:

¹⁵ در شب، وقتی انسان در خواب عمیق فرو می‌رود، در رؤیا با او حرف می‌زند.

¹⁵I Drømme, i natligt Syn, når Dvale falder på Mennesker, når de slumrende hviler på Lejet;

¹⁶ گوشهای او را باز می‌کند. او را می‌ترساند و اخطار می‌دهد

¹⁶da åbner han Menneskers Øre, gør dem angst med Skræmmebilleder

¹⁷ خدا سخن می‌گوید تا او را از گناه کردن باز دارد و از مغرور شدن رهایی‌اش‌‌ بخشد،

¹⁷for at få Mennessket bort fra Uret og udrydde Hovmod af Manden,

¹⁸ تا از مرگ و هلاکت نجات یابد.

¹⁸holde hans Sjæl fra Graven, hans Liv fra Våbendød.

¹⁹ خدا انسان را با درد و بیماری سرزنش می‌کند.

¹⁹Eller han revses med Smerter på Lejet, uafbrudt sfår der Hamp i hans Ben;

²⁰ در اثر مرض، انسان اشتهای خود را از دست می‌دهد به طوری که حتّی از لذیذترین غذاها هم بدش می‌آید.

²⁰Livet i ham væmmes ved Brød og hans Sjæl ved lækker Mad

²¹ آن‌قدر لاغر می‌شود که از او فقط پوست و استخوان بجا می‌ماند.

²¹hans Kød svinder hen, så det ikke ses, hans Knogler, som før ikke sås, bliver blottet;

²² پایش به لب گور می‌رسد و به دنیای مردگان نزدیک می‌شود.

²²hans Sjæl kommer Graven nær, hans Liv de dræbende Magter.

²³ امّا اگر یکی از هزاران فرشتهٔ خدا حاضر باشد و از او شفاعت نموده و بگوید که بی‌گناه است،

²³Hvis da en Engel er på hans Side, een blandt de tusind Talsmænd, som varsler Mennesket Tugt,

²⁴ آنگاه بر او رحم کرده، می‌فرماید: «آزادش کنید و نگذارید که هلاک شود، زیرا کفّاره‌ای برایش یافته‌ام.»

²⁴og den viser ham Nåde og siger: "Fri ham fra at synke i Graven, Løsepenge har jeg fået!"

²⁵ بدن او دوباره جوان و قوی می‌گردد.

²⁵da svulmer hans Legem af Friskhed, han oplever atter sin Ungdom.

²⁶ هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را می‌پذیرد و او با شادمانی در پیشگاه او حضور می‌یابد و خدا سعادت گذشته‌اش را به او بازمی‌گرداند.

²⁶Han beder til Gud, og han er ham nådig, han skuer med Jubel hans Åsyn, fortæller Mennesker om sin Frelse.

²⁷ بعد او سرود می‌خواند و به مردم می‌گوید: «من گناه کردم و از راه راست منحرف شدم،

²⁷Han synger det ud for Folk: "Jeg synded og krænkede Retten og fik dog ej Løn som forskyldt!

²⁸ امّا خدا گناهان مرا بخشید و مرا از مرگ و هلاکت نجات داد.»

²⁸Han har friet min Sjæl fra at fare i Grav, mit Liv ser Lyset med Lyst!"

²⁹ خدا بارها این کارها را برای انسان انجام می‌دهد،

²⁹Se, alle disse Ting gør Gud to Gange, ja tre med Mennesket

³⁰ تا جان او را از هلاکت برهاند و از نور حیات برخوردارش سازد.

³⁰for at redde hans Sjæl fra Graven, så han skuer Livets Lys!

³¹ ایّوب، سخنان مرا بشنو و خاموش باش و به آنچه می‌گویم توجّه کن.

³¹Lyt til og hør mig, Job, ti stille, så jeg kan tale!

³² امّا اگر چیزی برای گفتن داری، بگو. من می‌خواهم بشنوم و اگر گفتارت درست باشد، قبول می‌کنم. وگرنه ساکت باش و به من گوش بده تا به تو حکمت بیاموزم.

³²Har du noget at sige, så svar mig, tal, thi gerne gav jeg dig Ret;

³³ وگرنه ساکت باش و به من گوش بده تا به تو حکمت بیاموزم.

³³hvis ikke, så høre du på mig, ti stille, at jeg kan lære dig Visdom!