¹ در هنگام سختی به حضور خداوند دعا کردم و او دعایم را مستجاب فرمود.

¹(Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.

² خداوندا، مرا از شر مردم دروغگو و از زبان حیله‌گران نجات بده.

²HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!

³ ای حیله‌گران، خدا با شما چه خواهد کرد و شما را چگونه مجازات خواهد نمود؟

³Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!

⁴ با تیرهای جانسوز سربازان و اخگرهای آتشین!

⁴Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.

⁵ زندگی با شما، مانند زندگی در سرزمین ماشک و در بین مردم قیدار است!

⁵Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!

⁶ از زندگی با این مردم که دشمن صلح هستند، بیزار شده‌ام. وقتی دربارهٔ صلح حرف می‌زنم، آنها دربارهٔ جنگ صحبت می‌کنند.

⁶Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.

⁷ وقتی دربارهٔ صلح حرف می‌زنم، آنها دربارهٔ جنگ صحبت می‌کنند.

⁷Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!