¹ خداوندا، از من حمایت فرما، زیرا در کمال راستی رفتار نموده و بدون تردید به تو توکّل کرده‌‌ام.

¹(Af David.) Skaf mig ret, o HERRE, thi jeg vandrer i Uskyld, stoler på HERREN uden at vakle.

² ای خداوند، مرا امتحان کن و بیازما! قلب و وجدان مرا پاک گردان.

²Ransag mig, HERRE, og prøv mig, gransk mine Nyrer og mit Hjerte;

³ محبّت سرشار تو راهنمای من است، من در حضور تو با وفاداری رفتار می‌کنم.

³thi din Miskundhed står mig for Øje, jeg vandrer i din Sandhed.

⁴ با اشخاص بد، همنشین نیستم و با مردم ریاکار معاشرت ندارم.

⁴Jeg tager ej Sæde blandt Løgnere, blandt falske kommer jeg ikke.

⁵ از مشارکت با مردم شریر نفرت دارم و با بدکاران رفت و آمد نمی‌کنم.

⁵Jeg hader de ondes Forsamling, hos gudløse sidder jeg ej.

⁶ خداوندا، به نشانهٔ بی‌گناهی دست خود را می‌شویم و قربانگاه تو را طواف می‌کنم.

⁶Jeg tvætter mine Hænder i Renhed, at jeg kan vandre omkring dit Alter, HERRE,

⁷ با صدای بلند، در ستایش تو سرود خواهم خواند و تمام کارهای عجیب تو را بیان خواهم کرد.

⁷for at istemme Takkesang, fortælle om alle dine Undere.

⁸ خداوندا، خانهٔ تو را دوست می‌دارم، آن جایی که جلال تو در آنجاست.

⁸HERRE, jeg elsker dit Hus, det Sted, hvor din Herlighed bor.

⁹ مرا با گناهکاران نابود منما، و در سرنوشت مردمان قاتل و خونریز شریک مگردان.

⁹Bortriv ikke min Sjæl med Syndere, mit Liv med blodstænkte Mænd,

¹⁰ مردمانی که پیوسته شرارت می‌کنند و رشوه می‌گیرند.

¹⁰i hvis Hænder er Skændselsdåd, hvis højre er fuld af Bestikkelse.

¹¹ امّا من آنچه را که درست است انجام می‌دهم، پس بر من رحمت فرموده مرا نجات بده. خداوند مرا از خطر می‌رهاند، او را در مقابل همهٔ مردم پرستش خواهم نمود.

¹¹Jeg har jo vandret i Uskyld, forløs mig og vær mig nådig!

¹² خداوند مرا از خطر می‌رهاند، او را در مقابل همهٔ مردم پرستش خواهم نمود.

¹²Min Fod står på den jævne Grund, i Forsamlinger vil jeg love HERREN.