¹ خداوندا، دشمنان بسیار دارم، عدّهٔ زیادی علیه من برخاسته‌اند.

¹(En Salme af David, da han flygtede for sin søn Absalom.) HERRE, hvor er mine Fjender mange! Mange er de, som rejser sig mod mig,

² آنها دربارهٔ من صحبت می‌کنند و می‌گویند: «خدا او را کمک نخواهد کرد.»

²mange, som siger om min Sjæl: "Der er ingen Frelse for ham hos Gud!" - Sela.

³ امّا تو ای خداوند، همیشه سپر من در برابر خطرات هستی؛ تو به من پیروزی می‌بخشی و به من شجاعت می‌دهی.

³Men, HERRE, du er et Skjold for mig, min Ære og den, der løfter mit Hoved.

⁴ به حضور خداوند فریاد می‌کنم و او از کوه مقدّس خود مرا اجابت می‌کند.

⁴Jeg råber højlydt til HERREN, han svarer mig fra sit hellige Bjerg. - Sela.

⁵ آسوده می‌خوابم و دوباره بیدار می‌شوم زیرا خداوند از من مراقبت می‌کند.

⁵Jeg lagde mig og sov ind, jeg vågned, thi HERREN holder mig oppe.

⁶ از دهها هزار دشمنی که مرا از هر طرف احاطه کرده‌اند ترسی ندارم.

⁶Jeg frygter ikke Titusinder af Folk, som trindt om lejrer sig mod mig.

⁷ ای خداوند برخیز، ای خدا مرا نجات بده. دشمنانم را مجازات کن و قدرت آنها را درهم بشکن تا نتوانند به من آسیبی برسانند. رهایی از سوی خداوند است و او به مؤمنین خود برکت خواهد داد.

⁷Rejs dig, HERRE, frels mig, min Gud, thi alle mine Fjender slog du på Kind, du brød de gudløses Tænder!

⁸ رهایی از سوی خداوند است و او به مؤمنین خود برکت خواهد داد.

⁸Hos HERREN er Frelsen; din Velsignelse over dit Folk! - Sela.