¹ خداوندا، تو همیشه پناهگاه ما بوده‌ای.

¹(En Bøn af den Guds Mand Moses.) Herre, du var vor Bolig slægt efter slægt.

² پیش از آن که کوهها را بیافرینی و زمین و جهان را به وجود آوری، از ازل خدا بوده‌ای و تا ابد خدا خواهی بود.

²Førend Bjergene fødtes og Jord og Jorderig blev til, fra Evighed til Evighed er du, o Gud!

³ تو آدمیان را به خاک برمی‌گردانی و می‌گویی: «ای فرزندان آدم به خاک بازگردید.»

³Mennesket gør du til Støv igen, du siger: "Vend tilbage, I Menneskebørn!"

⁴ هزاران سال در نظر تو مانند یک روز است، مانند دیروز که گذشته است و مانند پاسی از شب.

⁴Thi tusind År er i dine Øjne som Dagen i Går, der svandt, som en Nattevagt.

⁵ تو ما را مانند توفان از جا می‌کنی، زندگی ما مانند یک خواب است، مثل گیاهی که صبحگاهان می‌روید،

⁵Du skyller dem bort, de bliver som en Søvn. Ved Morgen er de som Græsset, der gror;

⁶ صبحگاهان می‌روید و شب هنگام از بین می‌رود.

⁶ved Morgen gror det og blomstrer, ved Aften er det vissent og tørt.

⁷ با غضب تو از بین می‌رویم و خشم تو ما را به وحشت می‌اندازد.

⁷Thi ved din Vrede svinder vi hen, og ved din Harme forfærdes vi.

⁸ گناهان ما را در حضور خود گذاشته‌ای و خطاهای پنهانی ما نزد تو آشکار است.

⁸Vor Skyld har du stillet dig for Øje, vor skjulte Brøst for dit Åsyns Lys.

⁹ غضب تو عمر ما را کوتاه می‌سازد و مانند خیالی به آن خاتمه می‌دهد.

⁹Thi alle vore Dage glider hen i din Vrede, vore År svinder hen som et Suk.

¹⁰ دوران عمر ما هفتاد سال است و یا اگر قویتر باشیم، ممکن است هشتاد سال زندگی کنیم، امّا همهٔ دوران زندگی ما آمیخته با رنج و زحمت است و بزودی به سر می‌رسد و فنا می‌شویم.

¹⁰Vore Livsdage er halvfjerdsindstyve År, og kommer det højt, da firsindstyve. Deres Herlighed er Møje og Slid, thi hastigt går det, vi flyver af Sted.

¹¹ چه کسی می‌تواند میزان خشم تو را بداند؟ چه کسی می‌‌داند که از غضب تو چقدر باید ترسید؟

¹¹Hvem fatter din Vredes Vælde, din Harme i Frygt for dig!

¹² به ما تعلیم بده تا بدانیم که دوران عمر ما چقدر کوتاه است، تا شاید عاقل شویم.

¹²At tælle vore Dage lære du os, så vi kan få Visdom i Hjertet!

¹³ خداوندا، خشم تو چقدر طول خواهد کشید؟ بر بندگان خود رحم فرما.

¹³Vend tilbage, HERRE! Hvor længe! Hav Medynk med dine Tjenere;

¹⁴ صبحگاهان دلهای ما را از محبّت پایدار خود لبریز گردان تا عمر خود را با سرود و شادی به سر بریم.

¹⁴mæt os årle med din Miskundhed, så vi kan fryde og glæde os alle vore Dage.

¹⁵ به اندازهٔ روزهایی كه غم نصیب ما کردی، اکنون ما را شادمان ساز.

¹⁵Glæd os det Dagetal, du ydmygede os, det Åremål, da vi led ondt!

¹⁶ تا بندگانت کارهای عجیب تو را مشاهده کنند و فرزندان ما قدرت عظیم تو را ببینند. رحمت و لطف تو، ای خدای ما، نصیب ما باد و خدا ما را در تمام كارهایمان برکت دهد!

¹⁶Lad dit Værk åbenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn!

¹⁷ رحمت و لطف تو، ای خدای ما، نصیب ما باد و خدا ما را در تمام كارهایمان برکت دهد!

¹⁷HERREN vor Guds Livsalighed være over os! Og frem vore Hænders Værk for os, ja frem vore Hænders Værk!