¹ «مواظب باشید كه وظایف دینی خود را برای جلب توجّه مردم در انظار دیگران انجام ندهید زیرا اگر چنین كنید، هیچ اجری نزد پدر آسمانی خود ندارید.

¹Take heed not to do your alms before men to be seen of them, otherwise ye have no reward with your Father who is in the heavens.

² «پس هرگاه صدقه می‌دهی آن را با ساز و كرنا اعلام نكن، چنانکه ریاكاران در کنیسه‌ها و خیابانها می‌کنند تا مورد ستایش مردم قرار بگیرند. یقین بدانید كه آنان اجر خود را یافته‌اند!

²When therefore thou doest alms, sound not a trumpet before thee, as the hypocrites do in the synagogues and in the streets, so that they may have glory from men. Verily I say unto you, They have their reward.

³ و امّا تو، هرگاه صدقه می‌دهی، نگذار دست چپ تو از آنچه دست راستت می‌کند آگاه شود.

³But thou, when thou doest alms, let not thy left hand know what thy right hand does;

⁴ از صدقه دادن تو کسی باخبر نشود و پدری كه هیچ چیز از نظر او پنهان نیست، اجر تو را خواهد داد.

⁴so that thine alms may be in secret, and thy Father who sees in secret will render [it] to thee.

⁵ «وقتی دعا می‌کنید مانند ریاكاران نباشید. آنان دوست دارند در کنیسه‌ها و گوشه‌های خیابانها بایستند و دعا بخوانند تا مردم آنان را ببینند. یقین بدانید كه آنها اجر خود را یافته‌اند!

⁵And when thou prayest, thou shalt not be as the hypocrites; for they love to pray standing in the synagogues and in the corners of the streets so that they should appear to men. Verily I say unto you, They have their reward.

⁶ هرگاه تو دعا می‌کنی به اندرون خانهٔ خود برو، در را ببند و در خلوت، در حضور پدر نادیدهٔ خود دعا كن و پدری كه هیچ چیز از نظر او پنهان نیست، اجر تو را خواهد داد.

⁶But *thou*, when thou prayest, enter into thy chamber, and having shut thy door, pray to thy Father who is in secret, and thy Father who sees in secret will render [it] to thee.

⁷ در وقت دعا مانند بت‌پرستان وِردهای بی‌معنی را تكرار نكنید، آنان گمان می‌کنند با تكرار زیاد، دعایشان مستجاب می‌شود.

⁷But when ye pray, use not vain repetitions, as those who are of the nations: for they think they shall be heard through their much speaking.

⁸ پس مثل ایشان نباشید زیرا پدر شما احتیاجات شما را پیش از آنكه از او بخواهید می‌داند.

⁸Be not ye therefore like them, for your Father knows of what things ye have need before ye beg [anything] of him.

⁹ پس شما این‌طور دعا كنید: 'ای پدر آسمانی ما، نام تو مقدّس باد.

⁹Thus therefore pray *ye*: Our Father who art in the heavens, let thy name be sanctified,

¹⁰ پادشاهی تو بیاید. ارادهٔ تو همان‌طور كه در آسمان اجرا می‌شود، در زمین نیز اجرا شود.

¹⁰let thy kingdom come, let thy will be done as in heaven so upon the earth;

¹¹ نان روزانهٔ ما را امروز به ما بده.

¹¹give us to-day our needed bread,

¹² خطاهای ما را ببخش، چنانکه ما نیز خطاکاران خود را می‌بخشیم.

¹²and forgive us our debts, as we also forgive our debtors,

¹³ ما را در وسوسه‌ها میاور بلکه ما را از شریر رهایی ده، زیرا پادشاهی و قدرت و جلال تا ابدالآباد از آن توست. آمین.'

¹³and lead us not into temptation, but save us from evil.

¹⁴ «چون اگر شما خطاهای دیگران را ببخشید پدر آسمانی شما نیز شما را خواهد بخشید.

¹⁴For if ye forgive men their offences, your heavenly Father also will forgive you [yours],

¹⁵ امّا اگر شما مردم را نبخشید پدر آسمانی شما نیز خطاهای شما را نخواهد بخشید.

¹⁵but if ye do not forgive men their offences, neither will your Father forgive your offences.

¹⁶ «وقتی روزه می‌گیرید مانند ریاكاران، خودتان را پریشان نشان ندهید. آنان قیافه‌های خود را تغییر می‌دهند تا روزه‌دار بودن خود را به رُخ دیگران بكشند. یقین بدانید كه آنها اجر خود را یافته‌اند!

¹⁶And when ye fast, be not as the hypocrites, downcast in countenance; for they disfigure their faces, so that they may appear fasting to men: verily I say unto you, They have their reward.

¹⁷ امّا تو وقتی روزه می‌گیری، سر خود را شانه کُن و صورت خود را بشوی

¹⁷But *thou*, [when] fasting, anoint thy head and wash thy face,

¹⁸ تا مردم از روزهٔ تو باخبر نشوند، بلكه فقط پدر تو كه در نهان است، آن را بداند و پدری كه هیچ چیز از نظر او پنهان نیست، اجر تو را خواهد داد.

¹⁸so that thou mayest not appear fasting unto men, but to thy Father who is in secret; and thy Father who sees in secret shall render [it] to thee.

¹⁹ «گنجهای خود را بر روی زمین، جایی‌که بید و زنگ به آن زیان می‌رساند و دزدان نقب زده آن را می‌دزدند، ذخیره نكنید.

¹⁹Lay not up for yourselves treasures upon the earth, where moth and rust spoils, and where thieves dig through and steal;

²⁰ بلكه گنجهای خود را در عالم بالا، یعنی در جایی‌که بید و زنگ به آن آسیبی نمی‌رسانند و دزدان نقب نمی‌زنند و آن را نمی‌دزدند، ذخیره كنید.

²⁰but lay up for yourselves treasures in heaven, where neither moth nor rust spoils, and where thieves do not dig through nor steal;

²¹ زیرا هرجا گنج توست، دل تو نیز در آنجا خواهد بود.

²¹for where thy treasure is, there will be also thy heart.

²² «چراغ بدن، چشم است. اگر چشم تو سالم باشد، تمام وجودت روشن است

²²The lamp of the body is the eye; if therefore thine eye be single, thy whole body will be light:

²³ امّا اگر چشم تو سالم نباشد تمام وجودت در تاریكی خواهد بود. پس اگر آن نوری كه در توست تاریک باشد، آن، چه تاریکی عظیمی خواهد بود!

²³but if thine eye be wicked, thy whole body will be dark. If therefore the light that is in thee be darkness, how great the darkness!

²⁴ «هیچ‌کس نمی‌تواند بندهٔ دو ارباب باشد، چون یا از اولی بدش می‌آید و دومی را دوست دارد و یا به اولی ارادت پیدا می‌کند و دومی را حقیر می‌شمارد. شما نمی‌توانید هم بندهٔ خدا باشید و هم در بند مال.

²⁴No one can serve two masters; for either he will hate the one and will love the other, or he will hold to the one and despise the other. Ye cannot serve God and mammon.

²⁵ «بنابراین به شما می‌گویم: برای زندگی خود نگران نباشید، كه چه بخورید و یا چه بیاشامید و نه برای بدن خود كه چه بپوشید، زیرا زندگی از غذا و بدن از لباس مهمتر است.

²⁵For this cause I say unto you, Do not be careful about your life, what ye should eat and what ye should drink; nor for your body what ye should put on. Is not the life more than food, and the body than raiment?

²⁶ به پرندگان نگاه كنید: آنها نه می‌كارند، نه درو می‌کنند و نه در انبارها ذخیره می‌کنند، ولی پدر آسمانی شما روزیِ آنها را می‌دهد. مگر ارزش شما به‌ مراتب از آنها بیشتر نیست؟

²⁶Look at the birds of the heaven, that they sow not, nor reap, nor gather into granaries, and your heavenly Father nourishes them. Are *ye* not much more excellent than they?

²⁷ کدام‌یک از شما می‌تواند با نگرانی ساعتی به عمر خود بیافزاید؟

²⁷But which of you by carefulness can add to his growth one cubit?

²⁸ «چرا برای لباس نگران هستید؟ به سوسن‌های صحرا نگاه كنید و ببینید چگونه نمو می‌کنند، آنها نه زحمت می‌کشند و نه می‌ریسند.

²⁸And why are ye careful about clothing? Observe with attention the lilies of the field, how they grow: they toil not, neither do they spin;

²⁹ ولی بدانید كه حتّی سلیمان هم با آن‌همه حشمت و جلالش مثل یكی از آنها آراسته نشد.

²⁹but I say unto you, that not even Solomon in all his glory was clothed as one of these.

³⁰ پس اگر خدا علف صحرا را كه امروز هست و فردا در تنور ریخته می‌شود این‌طور می‌آراید، آیا شما را، ای كم‌ایمانان، بمراتب بهتر نخواهد پوشانید!

³⁰But if God so clothe the herbage of the field, which is to-day, and to-morrow is cast into [the] oven, will he not much rather you, O [ye] of little faith?

³¹ «پس نگران نباشید و نگویید: 'چه بخوریم؟ چه بنوشیم؟ و یا چه بپوشیم؟'

³¹Be not therefore careful, saying, What shall we eat? or What shall we drink? or What shall we put on?

³² تمام ملل جهان برای به دست آوردن این چیزها تلاش می‌کنند، امّا پدر آسمانی شما می‌داند كه شما به همهٔ این چیزها احتیاج دارید.

³²for all these things the nations seek after; for your heavenly Father knows that ye have need of all these things.

³³ شما قبل از هر چیز برای به دست آوردن پادشاهی خدا و انجام خواسته‌های او بكوشید، آن وقت همهٔ این چیزها نیز به شما داده خواهد شد. پس نگران فردا نباشید، نگرانی فردا برای فرداست و بدی امروز برای امروز كافی است.

³³But seek ye first the kingdom of God and his righteousness, and all these things shall be added unto you.

³⁴ پس نگران فردا نباشید، نگرانی فردا برای فرداست و بدی امروز برای امروز كافی است.

³⁴Be not careful therefore for the morrow, for the morrow shall be careful about itself. Sufficient to the day [is] its own evil.