¹ آیا کسی به این سخنان پوچ و بیهوده جواب نمی‌دهد؟ آیا گزافه‌گویی، حق را به تو می‌دهد؟

¹Da antwortete Zophar, der Naamatiter, und sprach:

² آیا با یاوه‌گویی می‌توانی دیگران را ساکت گردانی؟ آیا می‌خواهی وقتی‌که دیگران را مسخره می‌‌کنی، آنها ساکت بمانند؟

²Soll die Menge der Worte unbeantwortet bleiben und der beredte Mann recht behalten?

³ تو ادّعا می‌‌کنی که سخنانت حقیقت دارند و در حضور خدا پاک هستی.

³Darfst du mit deinem Geschwätz andern das Maul stopfen und spotten, ohne daß man es dir verweist?

⁴ امّا ای کاش خدا لب به سخن بگشاید و جواب تو را بدهد

⁴Und darfst du sagen: Meine Lehre ist lauter, und ich bin vor Deinen Augen rein?

⁵ و اسرار حکمت خود را برایت بیان کند، زیرا حکمت خدا جنبه‌های زیادی دارد که دانستن آنها برای انسان خیلی مشکل است. بدان که خدا تو را کمتر از آن چه که سزاوار هستی، جزا داده است.

⁵O daß doch Gott reden möchte und seinen Mund auftäte gegen dich!

⁶ کسی نمی‌تواند حد و اندازهٔ عظمت و قدرت خدای قادر مطلق را درک کند.

⁶Und daß er dir kundtäte die verborgene Weisheit (denn es gibt noch doppelt soviel, als du weißt), so würdest du sehen, daß Gott dir noch nachläßt von deiner Schuld.

⁷ آسمان، خدا را محدود نمی‌کند، امّا فراتر از دسترس تو می‌باشد. خدا دنیای مردگان را می‌شناسد امّا تو نه.

⁷Kannst du das Geheimnis Gottes ergründen oder zur Vollkommenheit des Allmächtigen gelangen?

⁸ عظمت خدا وسیع‌تر از زمین و عمیقتر از دریاست

⁸Sie ist himmelhoch, (was willst du tun? tiefer als der Scheol), was kannst du wissen?

⁹ اگر خدا تو را بگیرد و محاکمه کند، چه کسی می‌تواند مانع او شود؟

⁹Ihre Ausdehnung ist größer als die Erde und breiter als das Meer.

¹⁰ زیرا کارهای هیچ‌کسی از او پوشیده نیست و می‌داند چه کسی گناهکار کیست.

¹⁰Wenn er einherfährt, verhaftet und vor Gericht stellt, wer will es ihm wehren?

¹¹ شخص احمق وقتی حکیم می‌شود که الاغ وحشی انسانی بزاید.

¹¹Denn er kennt die eitlen Menschen und sieht auch die Schuld, deren man sich nicht bewußt ist;

¹² اکنون اگر با قلب صاف و پاک، دست دعا به سوی خدا بلند کنی،

¹²ein Hohlkopf bekommt Verstand, so daß selbst ein junger Wildesel zum Menschen umgeboren wird.

¹³ از بدی و گناه بپرهیزی و شرارت را به خانه‌ات راه ندهی،

¹³Wenn du nun dein Herz bereitest und deine Hände ausstreckst nach Ihm,

¹⁴ آن وقت می‌توانی با سربلندی و با اطمینان کامل و بدون ترس، با دنیا روبه‌رو شوی.

¹⁴wenn du das Unrecht entfernst, das an deinen Händen klebt, und in deinen Zelten nichts Böses duldest;

¹⁵ همهٔ مصیبتها را فراموش می‌‌کنی و آنها همچون آبِ رفته به‌خاطر نمی‌آیند.

¹⁵dann darfst du ohne Scheu dein Angesicht erheben und fest auftreten ohne Furcht;

¹⁶ زندگی‌ات درخشانتر از آفتاب نیمروز و تاریکی آن مثل صبح روشن می‌شود.

¹⁶dann wirst du deiner Mühsal vergessen wie des Wassers, das vorübergeflossen ist;

¹⁷ با امید و اطمینان خاطر زندگی می‌‌کنی و در راحت و آسایش به سر می‌بری.

¹⁷heller als der Mittag wird die Zukunft dir erstehn, das Dunkel wird wie der Morgen sein;

¹⁸ از دشمنانت نخواهی ترسید؛ مردم بسیاری از تو کمک خواهند خواست. امّا چشمان بدکاران کور و راه گریز از هر سو به رویشان بسته می‌شود و تنها امیدشان مرگ می‌باشد.

¹⁸dann wirst du getrost sein, weil du Hoffnung hast, und wirst sehen, daß du überall ruhig schlafen kannst.

¹⁹ امّا چشمان بدکاران کور و راه گریز از هر سو به رویشان بسته می‌شود و تنها امیدشان مرگ می‌باشد.

¹⁹Du legst dich nieder, und niemand schreckt dich auf, nein, viele schmeicheln dir alsdann.

²⁰Aber die Augen der Gottlosen verschmachten, ihre Zuflucht geht ihnen verloren, und ihre Hoffnung ist das Aushauchen der Seele.