¹ آیا فکر می‌کنید که شما صدای همهٔ مردم هستید؟ و اگر بمیرید، حکمت هم با شما می‌میرد؟

¹Und Hiob antwortete und sprach:

² امّا بدانید که من هم به اندازهٔ شما عقل دارم و از شما کمتر نیستم. چیزهایی را که گفتید هرکسی می‌داند.

²Wahrlich, ihr seit Leute, und mit euch wird die Weisheit aussterben!

³ در گذشته، هرگاه پیش خدا دعا می‌کردم، او دعای مرا اجابت می‌فرمود، امّا اکنون، درحالی‌که گناهی ندارم، حتّی دوستانم به من می‌خندند و مسخره‌ام می‌کنند.

³Auch ich habe Verstand wie ihr und bin nicht weniger als ihr, und wer wüßte solches nicht!

⁴ آنهایی که آسوده و آرامند به مصیبت‌زدگان توهین می‌کنند و به افتادگان لگد می‌زنند.

⁴Zum Gespött bin ich meinem Freunde, der ich zu Gott rief und von ihm erhört wurde; der unschuldige Gerechte wird zum Gespött.

⁵ امّا خانهٔ دزدان و کسانی‌که خدا را خشمگین می‌سازند، در امان می‌باشند. آنها به قدرت خود متّکی هستند نه به خدا.

⁵Dem Unglück Verachtung! das ist die Ansicht des Sicheren; sie ist bereit für die, deren Fuß ins Wanken kommt.

⁶ چیزهایی را که شما می‌گویید، اگر از حیوانات بپرسید، به شما می‌آموزند. اگر از پرندگان سؤال کنید، به شما جواب می‌دهند. نباتات زمین برایتان بیان می‌کنند؛ و حتّی ماهیان به شما می‌گویند که دست پُر قدرت خدا همه‌چیز را آفریده است.

⁶Den Räubern werden die Zelte in Ruhe gelassen; sie reizen Gott, und es geht ihnen wohl; sie führen ihren Gott in ihrer Faust.

⁷ زندگی هر موجود زنده و نَفَس تمام بشر در دست اوست.

⁷Aber frage doch das Vieh, es wird dich belehren, und die Vögel des Himmels tun dir's kund.

⁸ همان‌طور که با زبان مزهٔ غذاهای خوب را می‌چشیم با گوش هم کلام حقیقت را تشخیص می‌دهیم.

⁸Das Kraut des Feldes lehrt dich, und die Fische im Meer erzählen es.

⁹ اشخاص پیر دانا هستند، امّا خدا دانا و تواناست. اشخاص پیر بصیرت دارند، ولی خدا دارای بصیرت و قدرت است.

⁹Wer unter allen diesen wüßte nicht, daß die Hand des HERRN solches gemacht hat,

¹⁰ آنچه را که خدا خراب کند، هیچ‌کسی نمی‌تواند آباد نماید. اگر خدا کسی را به زندان بیاندازد، کسی نمی‌تواند او را آزاد کند.

¹⁰daß in seiner Hand die Seele alles Lebendigen und der Geist jedes menschlichen Fleisches ist?

¹¹ هرگاه باران را متوقّف سازد، زمین خشک می‌شود و اگر توفان را بفرستد، زمین را زیر آب غرق می‌کند.

¹¹Prüft nicht das Ohr die Rede, wie der Gaumen die Speise schmeckt?

¹² بلی، خدا دانا و تواناست و اختیار فریب‌دهندگان و فریب‌خوردگان در دست اوست.

¹²Wohnt bei den Greisen die Weisheit und bei den Betagten der Verstand?

¹³ او حکمت حاکمان را از ایشان می‌گیرد و کارهای رهبران را مانند احمقان می‌سازد.

¹³Bei Ihm ist Weisheit und Stärke, Sein ist Rat und Verstand!

¹⁴ پادشاهان را خلع و اسیر خود می‌کند.

¹⁴Siehe, was er niederreißt, wird nicht aufgebaut; wen er einsperrt, der wird nicht frei.

¹⁵ کاهنان را حقیر و زورمندان را سرنگون می‌سازد.

¹⁵Stellt er die Gewässer ab, so vertrocknen sie; läßt er sie los, so verwüsten sie das Land.

¹⁶ قدرت سخن معتمدان و فهم اشخاص پیر را از بین می‌برد.

¹⁶Bei ihm ist Macht und Verstand; sein ist, der irrt und der irreführt.

¹⁷ حاکمان را ذلیل و زورمندان را حقیر می‌کند.

¹⁷Er führt die Räte beraubt hinweg und macht die Richter zu Narren.

¹⁸ چیزهایی را که تاریک و مبهم هستند روشن می‌سازد.

¹⁸Die Herrschaft der Könige löst er auf und schlingt eine Fessel um ihre Lenden.

¹⁹ به ملّتها قوّت و نیرو می‌بخشد و سپس آنها را از بین می‌برد. به تعدادشان می‌افزاید و سپس آنها را به دست دشمن می‌سپارد.

¹⁹Er führt die Priester beraubt hinweg und stürzt die Festgegründeten um.

²⁰ حکمت رهبران را از آنها می‌گیرد و آنها را در بیابان آواره می‌سازد. در تاریکی، کورمال‌کورمال راه می‌روند و مانند مستان، افتان و خیزان قدم می‌زنند.

²⁰Er nimmt den Wohlbewährten die Sprache weg und raubt den Alten den Verstand.

²¹ در تاریکی، کورمال‌کورمال راه می‌روند و مانند مستان، افتان و خیزان قدم می‌زنند.

²¹Er schüttet Verachtung über die Edeln und löst den Gürtel der Starken auf.

²²Er enthüllt, was im Finstern verborgen liegt, und zieht den Todesschatten ans Licht.

²³Er vermehrt Völker, und er vernichtet sie; er breitet sie aus, und er führt sie weg.

²⁴Den Häuptern des Volkes im Lande nimmt er den Verstand und läßt sie irren in pfadloser Wüste;

²⁵sie tappen in Finsternis ohne Licht, er macht sie schwanken wie Trunkene.