¹ ایّوب، آیا شخص عاقلی مانند تو، باید سخنان احمقانه بگوید! کلام تو پوچ و مثل باد هواست.

¹Da antwortete Eliphas, der Temaniter, und sprach:

² با این‌گونه سخنان بی‌معنی، نمی‌توانی از خود دفاع کنی.

²Soll ein Weiser mit windigem Wissen antworten und seinen Leib mit Ostwind füllen?

³ تو از خدا نمی‌ترسی و به او احترام نمی‌گذاری.

³Zurechtweisung mit Worten nützt nichts, und mit Reden richtet man nichts aus.

⁴ حرفهایی که می‌زنی گناهانت را آشکار می‌کند؛ و با حیله و نیرنگ صحبت می‌‌کنی.

⁴Doch du hebst die Gottesfurcht auf und schwächst die Andacht vor Gott.

⁵ هر سخن زبانت تو را محکوم می‌کند و برضد تو شهادت می‌دهد.

⁵Denn deine Missetat lehrt deinen Mund, und du wählst die Sprache der Schlauen.

⁶ آیا فکر می‌‌کنی اولین انسانی که به دنیا آمد، تو بودی؟ آیا تو پیش از کوهها به وجود آمده‌ای؟

⁶Dein eigener Mund soll dich verurteilen und nicht ich, deine Lippen sollen zeugen wider dich!

⁷ آیا تو از نقشهٔ مخفی خدا آگاه بوده‌ای؟ آیا تو عاقلترین مرد روی زمین هستی؟

⁷Bist du der Erstgeborene der Menschen, und warest du vor den Hügeln da?

⁸ چیزی نیست که تو بدانی و ما ندانیم.

⁸Hast du Gottes Rat belauscht und alle Weisheit aufgesogen?

⁹ ما حکمت و دانش را از اشخاص مو سفید و سالخورده که سنشان زیادتر از سن پدر توست، آموختیم.

⁹Was weißt du, das wir nicht wüßten? Verstehst du mehr als wir?

¹⁰ خدا به تو تسلّی می‌بخشد و تو آن را رد می‌‌کنی. ما از طرف خدا با نرمی با تو حرف زدیم،

¹⁰Ergraute Häupter sind auch unter uns, Greise, die älter sind als dein Vater!

¹¹ امّا تو مضطرب شده‌ای و از چشمانت خشم و غضب می‌بارد.

¹¹Sind dir zu gering die Tröstungen Gottes, der so sanft mit dir geredet hat?

¹² تو با این حرفهایت نشان می‌دهی که برضد خدا هستی.

¹²Was hat dir die Besinnung geraubt, und wie übermütig wirst du,

¹³ آیا انسان می‌تواند، واقعاً پاک باشد و یا کسی می‌تواند با خدا راست باشد؟

¹³daß du deinen Zorn gegen Gott auslässest und solche Worte ausstößt aus deinem Mund?

¹⁴ خدا حتّی به فرشتگان خود هم اعتماد نمی‌کند و آسمانها نیز در نظر او پاک نیستند،

¹⁴Wie kann der Sterbliche denn rein, der vom Weibe Geborene gerecht sein?

¹⁵ چه رسد به انسان فاسد و ناچیز که شرارت را مثل آب می‌نوشد.

¹⁵Siehe, seinen Heiligen traut er nicht, die Himmel sind nicht rein vor ihm.

¹⁶ اکنون به من گوش بده تا آنچه را که می‌دانم به تو بگویم.

¹⁶Wie sollte es denn der Abscheuliche, der Verdorbene, der Mensch sein, der Unrecht wie Wasser säuft?

¹⁷ اینها حقایقی هستند که من از اشخاص دانشمند و حکیم آموختم که نیاکانشان آنها را مخفی نکردند.

¹⁷Ich will dich unterweisen, höre mir zu, und was ich gesehen habe, will ich dir erzählen;

¹⁸ در آن وقت بیگانه‌ای در سرزمینشان نبود که آنها را از راه راست منحرف کند.

¹⁸was Weise verkündigten und nicht verhehlt haben von ihren Vätern her,

¹⁹ اشخاص شریر که به دیگران ظلم می‌کنند در سراسر عمر خود در عذاب هستند.

¹⁹als noch ihnen allein das Land gehörte und noch kein Fremder zu ihnen herübergekommen war:

²⁰ صداهای ترسناک در گوششان می‌پیچد. در وقتی‌که فکر می‌کنند آسوده و آرام است، ناگهان مورد حملهٔ غارتگران قرار می‌گیرند.

²⁰Der Gottlose quält sich sein Leben lang, all die Jahre, die dem Tyrannen bestimmt sind;

²¹ امید فرار از تاریکی برایشان نیست و عاقبت با شمشیر هلاک می‌شوند.

²¹ein Schreckensgetön ist in seinen Ohren, und der Verderber überfällt ihn in seinem Glück.

²² برای یک لقمهٔ نان آواره می‌شوند و می‌دانند آینده‌ای تاریک در پیش‌رو دارند.

²²Er soll nicht glauben, daß er aus der Finsternis wiederkehren wird; ausersehen ist er für das Schwert!

²³ مصیبت و بدبختی مثل پادشاهی که برای جنگ آماده باشد آنها را به وحشت می‌اندازد.

²³Er irrt umher nach Brot: wo findet er es ? Er weiß, daß ein finsterer Tag ihm nahe bevorsteht.

²⁴ زیرا دست خود را برضد خدا دراز کرده‌اند و با او می‌جنگند.

²⁴Not und Bedrängnis überfallen ihn, sie überwältigen ihn, wie ein König, der zum Streit gerüstet ist.

²⁵ با گستاخی سپر خود را به دست گرفته، به او حمله می‌کنند.

²⁵Denn er hat seine Hand gegen Gott ausgestreckt und sich gegen den Allmächtigen aufgelehnt;

²⁶ آنها هرچند از مال دنیا بی‌نیاز باشند،

²⁶er ist gegen ihn angelaufen mit erhobenem Haupt, unter dem dicken Buckel seiner Schilde;

²⁷ امّا سرانجام در شهرهای ویران و خانه‌های غیر مسکون که در حال فروریختن هستند، به سر خواهند برد.

²⁷sein Angesicht bedeckte sich mit Fett, und Schmer umhüllte seine Lenden;

²⁸ ثروتشان برباد می‌رود و چیزی برایشان باقی نمی‌ماند.

²⁸er schlug seine Wohnung in zerstörten Städten auf, in Häusern, die unbewohnt bleiben sollten, zu Trümmerhaufen bestimmt.

²⁹ نمی‌توانند از تاریکی فرار کنند و مانند درختی که آتش بگیرد و شاخه‌هایش بسوزد و شکوفه‌هایش دستخوش باد شود، دار و ندار خود را از دست می‌دهند.

²⁹Er wird nicht reich, sein Vermögen hat keinen Bestand, und sein Besitz breitet sich nicht aus im Land.

³⁰ ایشان نباید با چیزهای بیهوده و ناپایدار خود را فریب دهند، زیرا نصیب ایشان بیهودگی خواهد بود.

³⁰Der Finsternis entgeht er nicht, die Flamme versengt seine Sprößlinge, vor dem Hauch Seines Mundes flieht er dahin.

³¹ و پیش از آن که چشم از جهان بپوشد، برایش معلوم می‌شود که تکیه کردن به چیزهای فانی بیهوده است.

³¹Er verlasse sich nicht auf Lügen, er ist betrogen; und Betrug wird seine Vergeltung sein.

³² مانند تاک که غوره‌هایش پیش از رسیدن بریزند و مانند درخت زیتون که شکوفه‌هایش ریخته‌اند، بی‌ثمر می‌گردد.

³²Ehe sein Tag kommt, ist sie reif; sein Zweig grünt nicht mehr.

³³ اشخاص بی‌خدا، بی‌کس خواهند ماند و خانهٔ رشوه‌خواران در آتش می‌سوزد. آنها برای شرارت نقشه می‌کشند و دلهایشان پُر از مکر و حیله است.

³³Wie ein Weinstock, der seine Herlinge abstößt, und wie ein Ölbaum ist er , der seine Blüten abwirft.

³⁴ آنها برای شرارت نقشه می‌کشند و دلهایشان پُر از مکر و حیله است.

³⁴Denn die Rotte der Ruchlosen ist unfruchtbar, und Feuer frißt die Zelte der Bestechung.

³⁵Mit Mühsal schwanger, gebären sie Eitles, und ihr Schoß bereitet Enttäuschung.