¹ الیهو به کلام خود ادامه داده گفت:

¹Und Elihu hob wieder an und sprach:

² ای مردان دانا، به سخنان من گوش بدهید و ای عاقلان بشنوید!

²Höret, ihr Weisen, meine Worte, und ihr Verständigen, merket auf mich!

³ همان‌طور که زبان مزهٔ غذای خوب را می‌فهمد، گوش هم سخنان خوب را تشخیص می‌دهد.

³Denn das Ohr prüft die Rede, wie der Gaumen die Speise schmeckt.

⁴ پس ما باید چیزهای درست خوب را اختیار نماییم.

⁴Das Rechte wollen wir uns erwählen und untereinander ausmachen, was gut ist.

⁵ ایّوب ادّعا کرد: «من بی‌گناه هستم و خدا مرا از حق من محروم کرده است.

⁵Denn Hiob behauptet: «Ich bin gerecht, aber Gott hat mir mein Recht entzogen.

⁶ با وجود اینکه تقصیری ندارم، دروغگو ‌شمرده می‌شوم. هرچند خطایی از من سر نزده، ولی زخمهای علاج ناپذیر در بدن خود دارم.»

⁶Bei all meinem Recht werde ich zum Lügner gestempelt, tödlich verwundet bin ich vom Pfeil, ohne Schuld!»

⁷ آیا کسی را دیده‌اید که مثل ایّوب حرفهای مسخره بزند؟

⁷Wo ist ein Mann wie Hiob, der Lästerung trinkt wie Wasser,

⁸ او همنشین مردم شریر است و با اشخاص گناهکار سر و کار دارد.

⁸der so wie er in Gesellschaft der Übeltäter wandelt und mit gottlosen Leuten umgeht?

⁹ او می‌گوید: «چه فایده که انسان دنبال رضای خدا باشد؟»

⁹Denn er hat gesagt: «Es nützt dem Menschen nichts, wenn er mit Gott Freundschaft pflegt!»

¹⁰ ای کسانی‌که دارای عقل و شعور هستید، سخنان مرا بشنوید. خدا هرگز ظلم و بدی نمی‌کند.

¹⁰Darum, ihr verständigen Männer, hört mir zu: Fern sei es von Gott, sich Gewalttätigkeiten zu erlauben, und von dem Allmächtigen, Unrecht zu tun;

¹¹ او هرکسی را مطابق کارهایش مکافات می‌دهد و به طوری که سزاوار است، مجازات می‌کند.

¹¹sondern er bezahlt dem Menschen, wie er es verdient, und läßt einem jeden widerfahren nach seinem Wandel.

¹² خدای قادر مطلق بدی را نمی‌پسندد و بی‌عدالتی نمی‌کند.

¹²Ja wahrlich, Gott tut kein Unrecht, und der Allmächtige beugt das Recht nicht!

¹³ اختیار تمام دنیا در دست اوست و با قدرت خود جهان را اداره می‌کند.

¹³Wessen Obhut ist die Erde unterstellt, und wer gibt acht auf die ganze Welt?

¹⁴ اگر خدا اراده کند و روح و نَفَس خود را از انسان پس بگیرد،

¹⁴Wenn er nur noch auf sich selbst achtete und seinen Geist und Odem wieder zu sich nähme,

¹⁵ همهٔ انسانها هلاک می‌شوند و به خاک برمی‌گردند.

¹⁵so würde alles Fleisch miteinander vergehen und der Mensch wieder zum Staube kehren.

¹⁶ اگر شعور داری به آنچه می‌گویم گوش کن.

¹⁶Hast du nun Verstand, so höre dies und merke auf die Stimme meiner Worte!

¹⁷ آیا کسی‌که از عدالت نفرت دارد، می‌تواند حکمرانی کند؟ آیا می‌خواهی خدای عادل و با عظمت را محکوم کنی؟

¹⁷Könnte auch einer, der das Recht haßt, herrschen, oder willst du den Gerechten, den Mächtigen, verdammen?

¹⁸ خدا پادشاهان و حاکمان را اگر بدکار و شریر باشند محکوم می‌سازد.

¹⁸Darf man zum König sagen: Du Nichtsnutz! und zu den Edlen: Ihr seid ungerecht?

¹⁹ او از فرمانروایان طرفداری نمی‌کند و ثروتمندان را بر فقرا ترجیح نمی‌دهد، زیرا همگی را دست توانای او خلق کرده است.

¹⁹wieviel weniger zu dem, der die Person der Fürsten nicht ansieht und den Reichen nicht mehr achtet als den Armen; denn sie sind alle seiner Hände Werk.

²⁰ انسان ناگهان در نیمهٔ شب می‌میرد و خدا در یک لحظه جان او را می‌گیرد و به راحتی قدرتمندترین انسانها را به دیار نیستی می‌فرستد.

²⁰Plötzlich sterben sie, mitten in der Nacht; Völker wanken und gehen dahin, und er beseitigt Tyrannen ohne Menschenhand.

²¹ چشمان تیزبین او همهٔ کارهای بشر را می‌بیند و هر قدم او را زیر نظر دارد.

²¹Denn Gottes Augen sind auf die Wege eines jeden gerichtet, und er sieht jeden Schritt, den einer macht.

²² هیچ تاریکی نمی‌تواند اشخاص گناهکار را از نظر خدا پنهان کند.

²²Es gibt keine Finsternis und keinen Todesschatten, wo die Übeltäter sich verbergen könnten.

²³ لازم نیست خدا برای داوری انسان زمانی را تعیین کند.

²³Ja, er braucht den Menschen, der vor Gott zu Gerichte geht, nicht erst noch zu untersuchen.

²⁴ زورمندان را بدون تحقیق از بین می‌برد و دیگران را جانشین آنها می‌سازد.

²⁴Er zerschmettert Gewaltige ohne Untersuchung und setzt andere an deren Statt.

²⁵ زیرا او از تمام کارهایشان آگاه است و شبانگاه آنها را سرنگون می‌کند.

²⁵Weil er ihre Werke kennt, darum kehrt er sie um über Nacht, und sie werden zermalmt.

²⁶ آنها را در حضور همهٔ مردم به‌خاطر کارهای بدشان مجازات می‌کند،

²⁶Als Gottlose züchtigt er sie vor aller Augen darum,

²⁷ چون آنها از راه خدا منحرف شده و از دستورات او پیروی نمی‌کنند.

²⁷daß sie von ihm abgefallen sind und keinen seiner Wege beachtet haben,

²⁸ آنها چنان ظلمی در حق مردم مسکین و فقیر نمودند که خدا فریاد نالهٔ آنها را شنید.

²⁸und weil des Armen Geschrei zu ihm gelangt ist und er das Schreien der Unterdrückten erhört hat.

²⁹ اگر خدا نخواهد به کمک آنها برسد، چه کسی می‌تواند از او ایراد بگیرد؟ اگر او روی خود را بپوشاند، چه کسی یا قومی می‌تواند او را ببیند؟

²⁹Wenn er Frieden gibt, wer will verdammen? Wenn er aber sein Angesicht verbirgt, wer kann ihn schauen? So handelt er sowohl über einem Volk, als auch über dem einzelnen Menschen,

³⁰ ملّتها هیچ‌کاری نمی‌توانند بکنند که بی‌خدایان بر آنها حکومت کنند.

³⁰damit nicht gottlose Menschen regieren und das Volk in Fallstricke gerät.

³¹ ایّوب، تو باید به گناهان خود در حضور خدا اعتراف نمایی و قول بدهی که دیگر گناه نکنی.

³¹Darf man zu Gott sagen: Ich muß Strafe tragen und habe doch nichts verbrochen?

³² از خدا بخواه که گناهانت را به تو نشان بدهد و باید از کارهای بدی که کرده‌ای، دست بکشی.

³²Nein, sondern: Was ich nicht sehe, lehre du mich, und habe ich Unrecht getan, so will ich's nicht mehr tun!

³³ تو با کارهای خدا مخالفت می‌‌کنی و بازهم انتظار داری که او آنچه را که می‌خواهی برایت انجام بدهد. حالا خودت تصمیم بگیر نه من، و بگو که چه فکر می‌کنی.

³³Soll Er nach deinem Sinn Vergeltung üben, weil du verwirfst? Denn du mußt wählen, und nicht ich; was du weißt, das sage an!

³⁴ کسی‌که عاقل است و شعور دارد و حرف مرا می‌شنود، تصدیق می‌کند

³⁴Verständige Männer werden mir zustimmen und jeder weise Mann, der mir zuhört:

³⁵ که حرفهای تو همه احمقانه و بی‌معنی هستند.

³⁵Hiob redet wie ein Unwissender, und seine Worte zeugen nicht von Verstand.

³⁶ تو مانند اشخاص شریر حرف می‌زنی و باید جزا ببینی. تو با نافرمانی خود بر گناهانت می‌افزایی و در حضور همگی به خدا اهانت می‌کنی.

³⁶Möchte Hiob fort und fort geprüft werden, weil er sich zu den gottlosen Leuten geschlagen hat!

³⁷ تو با نافرمانی خود بر گناهانت می‌افزایی و در حضور همگی به خدا اهانت می‌کنی.

³⁷Denn zu seiner Sünde fügt er Abfall hinzu, er verhöhnt uns und redet viel wider Gott!