¹ ای فرزند من، به حکمت من توجّه داشته‌ باش و پند و نصیحت مرا گوش کن.

¹Mein Sohn, merke auf meine Weisheit und neige dein Ohr meiner Belehrung zu;

² آنگاه خواهی دانست که چگونه درست رفتار کنی و سخنان تو نشان خواهند داد که عاقل و دانا هستی.

²daß du Vorsicht übest und deine Lippen Erkenntnis bewahren.

³ لبهای زن زناکار شاید از عسل شیرین‌تر و بوسه‌هایش از روغن زیتون ملایمتر باشد.

³Denn von Honig triefen die Lippen der Fremden, und glätter als Öl ist ihr Gaumen;

⁴ امّا در پایان کار غیراز تلخی و درد و رنج چیزی برایت باقی نمی‌گذارد.

⁴aber zuletzt ist sie bitter wie Wermut, scharf wie ein zweischneidig Schwert;

⁵ چنین زنی، انسان را به طرف مرگ می‌کشاند و به انتهای دنیای مردگان می‌اندازد.

⁵ihre Füße laufen zum Tod, ihre Schritte streben dem Totenreich zu;

⁶ هرگز در راه راست قدم نمی‌گذارد، بلکه آواره و سرگردان است و خودش این را نمی‌داند.

⁶den Pfad des Lebens erwägt sie nicht einmal; sie geht eine unsichere Bahn, die sie selbst nicht kennt.

⁷ پس ای پسران من، به من گوش کنید و آنچه را که می‌گویم هرگز فراموش نکنید.

⁷Und nun, ihr Söhne, höret mir zu und weichet nicht von den Reden meines Mundes!

⁸ از این قبیل زنان دوری کنید و حتّی نزدیک خانهٔ آنها هم نروید.

⁸Bleibe fern von dem Weg, der zu ihr führt, und nähere dich nicht der Tür ihres Hauses!

⁹ مبادا عزّت و احترام خود را از دست داده و در جوانی به دست ظالمان هلاک شوید.

⁹Daß du nicht Fremden deine Ehre opferst und deine Jahre dem Grausamen;

¹⁰ مبادا اموال شما نصیب بیگانگان شده و نتیجهٔ یک عمر زحمتتان به هدر رود،

¹⁰daß sich nicht Fremde von deinem Vermögen sättigen und du dich nicht abmühen müssest für eines andern Haus,

¹¹ گوشت و استخوانهایتان فاسد شوند و در آخر عمر برای خودتان ماتم بگیرید،

¹¹also daß, wenn dir dann Leib und Fleisch hinschwindet, du zuletzt seufzen und sagen müssest:

¹² و به خود بگویید که چرا به پند و نصیحت دیگران گوش ندادم و نخواستم عبرت بگیرم،

¹²Warum habe ich doch die Zucht gehaßt, warum hat mein Herz die Zurechtweisung verachtet?

¹³ به سخنان معلّمان خود گوش ندادم و به آنها توجّه نکردم.

¹³Ich habe nicht gehört auf die Stimme meiner Lehrer und meinen Lehrmeistern kein Gehör geschenkt!

¹⁴ ناگهان متوجّه شدم که در پیش چشمان مردم رسوا شده‌ام.

¹⁴Fast wäre ich gänzlich ins Unglück geraten, inmitten der Versammlung und der Gemeinde!

¹⁵ به زن خود وفادار باش و فقط او را دوست بدار.

¹⁵Trinke Wasser aus deinem Born und Ströme aus deinem Brunnen!

¹⁶ تا به تو وفادار بماند و به دنبال مردهای دیگر نرود.

¹⁶Sollen deine Quellen sich auf die Straße ergießen, deine Wasserbäche auf die Plätze?

¹⁷ او فقط مال توست و نباید با مردهای دیگر رابطه داشته باشد.

¹⁷Sie sollen dir allein gehören und keinem Fremden neben dir!

¹⁸ بنابراین، از زن خود که در جوانی با او ازدواج کرده‌ای، لذّت ببر.

¹⁸Dein Born sei gesegnet, und freue dich des Weibes deiner Jugend!

¹⁹ بگذار او مانند آهوی زیبا و خوش اندام، تو را با عشق و خوشی در آغوش بکشد.

¹⁹Die liebliche Hindin, die anmutige Gemse, möge dich ihr Busen allezeit ergötzen, mögest du dich an ihrer Liebe stets berauschen!

²⁰ ای پسرم، چرا باید عشق خود را به زن دیگری ابراز کنی و چشمانت دنبال زنان شوهردار باشد؟

²⁰Warum aber, mein Sohn, wolltest du dich an einer andern vergehen und den Busen einer Fremden umarmen?

²¹ هر جا بروی و هر کاری که انجام دهی، خداوند می‌بیند.

²¹Denn eines jeglichen Wege liegen klar vor den Augen des HERRN, und er achtet auf alle seine Pfade!

²² گناهان شخص شریر مانند دامی است که خودش در آن گرفتار می‌شود. چون نمی‌تواند جلوی خود را بگیرد، هلاک می‌گردد و نادانی او، او را به گور می‌فرستد.

²²Den Gottlosen nehmen seine eigenen Missetaten gefangen, und von den Stricken seiner Sünde wird er festgehalten.

²³ چون نمی‌تواند جلوی خود را بگیرد، هلاک می‌گردد و نادانی او، او را به گور می‌فرستد.

²³Er stirbt an Zuchtlosigkeit, und infolge seiner großen Torheit taumelt er dahin.