1
خدای من، خدای من! چرا مرا ترک کردی؟
چرا از من دور هستی و کمکم نمیکنی
و به فریادم نمیرسی؟
1Dem Vorsänger. Auf «Hindin der Morgenröte». Ein Psalm Davids. (H22-2) Mein Gott, mein Gott, warum hast du mich verlassen? Du bist weit entfernt davon, mir zu helfen, zu hören auf die Worte meiner Klage!
2
آه، ای خدای من، روزها التماس میکنم
و تو جواب نمیدهی،
شبها ناله و زاری میکنم
و آرام ندارم.
2(H22-3) Mein Gott, ich rufe bei Tage, und du antwortest nicht, und auch des Nachts habe ich keine Ruhe.
3
امّا تو به عنوان تنها قدّوس، بر تخت سلطنت نشستهای
و بنیاسرائیل تو را ستایش میکنند.
3(H22-4) Aber du, der Heilige, bleibst Israels Lobgesang!
4
نیاکان ما بر تو توکّل کردند، آنها توکّل نمودند
و تو آنها را نجات دادی.
4(H22-5) Auf dich haben unsre Väter vertraut, sie vertrauten auf dich, und du errettetest sie.
5
به حضور تو زاری نمودند و رهایی یافتند.
به تو پناه آوردند و ناامید نشدند.
5(H22-6) Zu dir riefen sie und entkamen, auf dich vertrauten sie und wurden nicht zuschanden.
6
امّا من کِرم هستم، نه انسان.
نزد همهکس خوار و خفیف شدهام.
6(H22-7) Ich aber bin ein Wurm und kein Mensch, ein Spott der Leute und verachtet vom Volk.
7
هر که مرا میبیند مسخرهام میکند،
آنها سر خود را میجنبانند.
7(H22-8) Alle, die mich sehen, spotten meiner; sie sperren das Maul auf und schütteln den Kopf:
8
و میگویند: «تو به خداوند توکّل کردی،
چرا او تو را نجات نمیدهد؟
اگر خداوند تو را دوست دارد،
چرا به تو کمک نمیکند.»
8(H22-9) «Er klage es dem HERRN, der möge ihn befreien; der soll ihn retten, er gefällt ihm ja!»
9
تو بودی که مرا از رحم مادر به دنیا آوردی
و در آغوش او از من مراقبت نمودی.
9(H22-10) Ja, du warst meine Stütze von Mutterleib an, meine Zuversicht schon an meiner Mutter Brust.
10
از همان روز تولّدم، تو خدای من بودهای
و من به تو توکّل نمودهام.
10(H22-11) Auf dich war ich geworfen von Mutterschoß an, vom Leibe meiner Mutter her bist du mein Gott gewesen.
11
از من دور مشو،
زیرا مشکلات نزدیک است
و کسی نیست که به من کمک کند.
11(H22-12) Sei nicht fern von mir! Denn Not ist nahe, und kein Retter ist da.
12
دشمنان بسیاری
همچون گاوانِ نرِ سرزمینِ باشان،
مرا احاطه کردهاند،
12(H22-13) Es umringen mich große Stiere, mächtige Ochsen von Basan umzingeln mich;
13
و مانند شیرانِ درّنده و غرّان
دهان خود را برای من بازکردهاند.
13(H22-14) sie sperren ihr Maul gegen mich auf, wie ein reißender und brüllender Löwe.
14
قوّت من از من بیرون رفته، همچون آبی که برروی زمین ریخته باشد،
بندبند استخوانهایم از هم جدا شده،
و دلم مانند موم در سینهام آب شده است.
14(H22-15) Ich bin ausgeschüttet wie Wasser, und alle meine Glieder sind ausgerenkt. Mein Herz ist geworden wie Wachs, zerschmolzen in meinem Innern.
15
گلویم همچون سفال خشک شده
و زبانم به سقف دهانم چسبیده است
و تو مرا بر روی خاک، در حال مرگ رها کردهای.
15(H22-16) Meine Kraft ist vertrocknet wie eine Scherbe, und meine Zunge klebt an meinem Gaumen, und du legst mich in des Todes Staub.
16
دشمنان، یعنی این گروه شریر،
مانند سگ، دور مرا گرفتهاند
و دستها و پاهای مرا سوراخ کردهاند.
16(H22-17) Denn Hunde umringen mich, eine Rotte von Übeltätern schließt mich ein; sie haben meine Hände und Füße durchgraben.
17
استخوانهایم از لاغری شمرده میشوند.
دشمنانم به من خیره شدهاند.
17(H22-18) Ich kann alle meine Gebeine zählen; sie schauen her und sehen mich schadenfroh an.
18
لباسهایم را بین خود تقسیم میکنند
و بر ردای من قرعه میاندازند.
18(H22-19) Sie teilen meine Kleider unter sich und werfen das Los um mein Gewand!
19
امّا تو ای خداوند، از من دور مشو!
ای یاور من، به دادم برس!
19(H22-20) Du aber, o HERR, sei nicht fern; o meine Stärke, eile mir zu Hilfe!
20
مرا از دَمِ شمشیر نجات بده،
مرا از چنگ این سگها رهایی ده.
20(H22-21) Errette meine Seele von dem Schwert, mich Einsamen von der Gewalt der Hunde!
21
مرا از دهان این شیرها نجات بده،
و جان مرا از دست شاخهای گاوان وحشی برهان.
21(H22-22) Errette mich aus dem Rachen des Löwen! Ja, von den Hörnern der Büffel hast du mich erhört!
22
کارهای تو را برای قوم خود بیان خواهم کرد،
تو را در حضور پرستندگانت ستایش خواهم نمود.
22(H22-23) So will ich deinen Ruhm erzählen meinen Brüdern, inmitten der Gemeinde will ich dich preisen!
23
ای خادمان خداوند، او را ستایش نمایید،
ای فرزندان یعقوب، او را گرامی بدارید،
ای بنیاسرائیل، او را پرستش نمایید،
23(H22-24) Die ihr den HERRN fürchtet, lobet ihn! Ihr alle vom Samen Jakobs, ehret ihn; und scheue dich vor ihm, du ganzer Same Israels!
24
زیرا او رنج دیدگان را فراموش نمیکند
و روی خود را از آنها بر نمیگرداند،
بلکه دعای آنها را میشنود و مستجاب مینماید.
24(H22-25) Denn er hat nicht verachtet noch verabscheut das Elend des Armen und hat sein Angesicht nicht vor ihm verborgen, und da er zu ihm schrie, erhörte er ihn.
25
در میان جماعتی بزرگ، تو را پرستش خواهم نمود!
نذرهای خود را در مقابل پرستندگانت ادا خواهم کرد.
25(H22-26) Von dir handle mein Loblied in der großen Gemeinde; ich will meine Gelübde bezahlen vor denen, die ihn fürchten!
26
فقیران هرقدر که بخواهند،
خواهند خورد و سیر خواهند شد،
جویندگان خداوند، خدا شما را همیشه کامیاب سازد.
26(H22-27) Die Elenden sollen essen und satt werden; die den HERRN suchen, werden ihn preisen; euer Herz soll ewiglich leben!
27
مردم سراسر جهان، خداوند را به یاد خواهند آورد
و همهٔ اقوام عالم به سوی وی خواهند آمد
و او را پرستش خواهند کرد.
27(H22-28) Es werden daran gedenken und sich zum HERRN bekehren alle Enden der Erde, und vor dir werden anbeten alle Geschlechter der Heiden.
28
خداوند پادشاه است
و بر همهٔ ملتّها فرمانروایی خواهد کرد.
28(H22-29) Denn das Königreich gehört dem HERRN, und er ist Herrscher über die Nationen.
29
همهٔ متکبّران جهان در پیشگاه او تعظیم خواهند کرد،
تمام انسانهای فانی در مقابل او سجده خواهند نمود.
29(H22-30) Es werden essen und anbeten alle Großen der Erde; vor ihm werden ihre Knie beugen alle, die in den Staub hinabfahren, und wer seine Seele nicht lebendig erhalten kann.
30
آیندگان، خداوند را خواهند پرستید؛
مردم دربارهٔ خداوند برای نسلهای آینده تعریف خواهند کرد.
آنانی که هنوز متولّد نشدهاند، خواهند شنید
که خداوند قوم خود را نجات داده است.
30(H22-31) Ein Same wird ihm dienen, wird dem HERRN als Geschlecht zugezählt werden.
31
آنانی که هنوز متولّد نشدهاند، خواهند شنید
که خداوند قوم خود را نجات داده است.
31(H22-32) Sie werden kommen und seine Gerechtigkeit predigen dem Volk, das geboren wird, daß er es vollbracht hat.