¹ خداوندا، نسبت به من خشمگین مباش و در غضب خود مرا تنبیه نکن.

¹Dem Vorsänger. Mit Saitenspiel; auf der achtsaitigen Harfe. Ein Psalm Davids. (H6-2) HERR, strafe mich nicht in deinem Zorn, züchtige mich nicht in deinem Grimm!

² خداوندا، افسرده دلم، بر من رحم فرما؛ بسیار ناتوانم، پس ای خداوند یاریم کن.

²(H6-3) Sei mir gnädig, o HERR, denn ich verschmachte; heile mich, o HERR, denn meine Gebeine sind erschrocken,

³ جان من بشدّت پریشان است. ای خداوند تا به کی صبر کنم؟

³(H6-4) und meine Seele ist sehr erschrocken; und du, HERR, wie lange?

⁴ بیا ای خداوند و مرا نجات بده؛ مرا به به‌خاطر رحمت خود رهایی ده.

⁴(H6-5) Kehre wieder, HERR, rette meine Seele; hilf mir um deiner Gnade willen!

⁵ در دنیای مردگان یادی از تو نیست و کسی در آنجا تو را سپاس نمی‌گوید.

⁵(H6-6) Denn im Tode gedenkt man deiner nicht; wer wird dir im Totenreiche lobsingen?

⁶ از ناله خسته شده‌ام. هر شب سیل اشک در رختخواب من جاری است.

⁶(H6-7) Ich bin müde vom Seufzen; ich schwemme mein Bett die ganze Nacht, benetze mein Lager mit meinen Tränen.

⁷ به سختی می‌توانم ببینم؛ چشمانم ورم کرده‌اند زیرا از دست دشمنانم گریهٔ بسیار نموده‌ام.

⁷(H6-8) Mein Auge ist vertrocknet vor Kummer, gealtert ob all meinen Feinden.

⁸ ای بدکاران، از من دور شوید، زیرا خداوند صدای گریهٔ مرا شنیده است.

⁸(H6-9) Weichet von mir, ihr Übeltäter alle; denn der HERR hat die Stimme meines Weinens gehört!

⁹ خداوند التماس مرا شنیده و دعای مرا مستجاب نموده است. دشمنانم بشدّت شرمنده گردیده و با خجالت از پیشگاه خداوند رانده می‌شوند.

⁹(H6-10) Der HERR hat mein Flehen gehört, der HERR nimmt mein Gebet an!

¹⁰ دشمنانم بشدّت شرمنده گردیده و با خجالت از پیشگاه خداوند رانده می‌شوند.

¹⁰(H6-11) Alle meine Feinde müssen zuschanden werden und sehr erschrecken; sie sollen plötzlich mit Schanden umkehren.