¹ ای خداوند، خدای من! به تو پناه می‌آورم. مرا از دست تعقیب‌کنندگانم برهان.

¹Ein Klagelied Davids, das er dem HERRN sang wegen der Sache Kuschs, des Benjaminiters. (H7-2) HERR, mein Gott, bei dir suche ich Zuflucht; hilf mir von allen meinen Verfolgern und errette mich!

² وگرنه آنها مانند شیری مرا خواهند درید و تکه‌تکه خواهند کرد، و کسی به داد من نخواهد رسید.

²(H7-3) Daß er nicht wie ein Löwe meine Seele erraffe und sie zerreiße, weil kein Erretter da ist.

³ ای خداوند، خدای من! اگر گناهی از من سر زده، یا به کسی ظلمی کرده باشم،

³(H7-4) O HERR, habe ich solches getan, ist Unrecht an meinen Händen,

⁴ یا به دوستان خیانت، و یا بدون سبب مال دشمنانم را غارت کرده باشم،

⁴(H7-5) habe ich meinem Wohltäter mit Bösem vergolten und nicht vielmehr den errettet, der mich nun ohne Ursache bedrängt,

⁵ آنگاه بگذار دشمنانم مرا دستگیر کنند و بر زمین پایمالم کرده و با خاک یکسانم نمایند.

⁵(H7-6) so verfolge der Feind meine Seele und ergreife sie und trete mein Leben zu Boden und lege meine Ehre in den Staub! (Pause.)

⁶ ای خداوند، برخیز و با غضب خود در مقابل خشم دشمنانم بایست. ای خدا، بیدار شو و عدالت را اجرا نما.

⁶(H7-7) Stehe auf, o HERR, in deinem Zorn, erhebe dich gegen den Übermut meiner Feinde; wache auf für mich zum Gericht, das du verheißen hast!

⁷ همهٔ مردم را به پیشگاهت جمع کن و از بارگاه ملکوتی‌ات بر آنها داوری فرما.

⁷(H7-8) Die Versammlung der Völker umgebe dich, und über ihr kehre zur Höhe zurück!

⁸ تو ای خداوند داور همهٔ مردم هستی، مرا نیز ای خداوند، مطابق عدالت و راستی‌ای که در من است داوری نما.

⁸(H7-9) Der HERR wird die Völker richten; fälle du, o HERR, das Urteil über mich nach meiner Gerechtigkeit und nach meiner Unschuld!

⁹ ای خدای عادل که از افکار و نیّت دلهای همهٔ مردم آگاهی، شرارت و بدی را از بین ببر و عدالت و راستی را به جای آن برقرار ساز.

⁹(H7-10) Laß doch der Gottlosen Bosheit ein Ende nehmen und stärke den Gerechten, denn du prüfst die Herzen und Nieren, gerechter Gott!

¹⁰ خدا نگهبان من است و راست‌دلان را نجات می‌دهد.

¹⁰(H7-11) Mein Schild ist bei Gott, der aufrichtigen Herzen hilft.

¹¹ خداوند داور عادل است و همیشه شریران را محکوم می‌کند.

¹¹(H7-12) Gott ist ein gerechter Richter und ein Gott, der täglich zürnt.

¹² اگر کسی از گناه خود توبه نکند، خداوند برای هلاکت او شمشیر خود را تیز و کمان خود را آماده می‌نماید.

¹²(H7-13) Wenn man nicht umkehrt, so wetzt er sein Schwert, hält seinen Bogen gespannt und zielt

¹³ سلاح کشندهٔ او آماده و تیرهای آتشین او در کمان است.

¹³(H7-14) und richtet auf jenen tödliche Geschosse; seine Pfeile steckt er in Brand!

¹⁴ نگاه کنید که اشخاص بدکار چگونه به شرارت فکر می‌کنند، آنها نقشهٔ شریرانه می‌کشند و با نیرنگ عمل می‌کنند.

¹⁴(H7-15) Siehe, da hat einer Böses im Sinn; er brütet Unheil aus, wird aber Trug gebären!

¹⁵ برای دیگران چاه می‌کنند، امّا خودشان در آن می‌افتند.

¹⁵(H7-16) Er hat eine Grube gegraben und ausgehöhlt und ist in die Grube gefallen, die er gemacht.

¹⁶ پس به‌خاطر شرارتشان مجازات می‌شوند و ظلم آنها دامنگیر خودشان می‌گردد. خداوند را به‌خاطر عدالتش شکر می‌کنم؛ و نام خداوند متعال را می‌سرایم.

¹⁶(H7-17) Das Unheil, das er angerichtet hat, kehrt auf sein eigenes Haupt zurück, und die Untat, die er begangen, fällt auf seinen Scheitel.

¹⁷ خداوند را به‌خاطر عدالتش شکر می‌کنم؛ و نام خداوند متعال را می‌سرایم.

¹⁷(H7-18) Ich will dem HERRN danken für seine Gerechtigkeit; und dem Namen des HERRN, des Höchsten, will ich singen.