¹Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

¹　神膏立的君王必审判列国列国为什么骚动？万民为什么空谋妄想？

²Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazaócowi jego, mówiąc:

²世上的君王起来，首领聚在一起，敌对耶和华和他所膏立的，说：

³Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

³“我们来挣断他们给我们的束缚，摆脱他们的绳索！”

⁴Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

⁴那坐在天上的必发笑，主必讥笑他们。

⁵Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

⁵那时，他必在烈怒中对他们讲话，在震怒中使他们惊慌，说：

⁶Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

⁶“我已经在锡安我的圣山上，立了我的君王。”

⁷Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

⁷受膏者说：“我要宣告耶和华的谕旨：耶和华对我说：‘你是我的儿子，我今日生了你。

⁸Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

⁸你求我，我就把列国赐给你作产业，把全地都归属于你。

⁹Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduóskie pokruszysz ich.

⁹你必用铁杖击打他们，好像打碎陶器一样粉碎他们。’”

¹⁰Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

¹⁰现在，君王啊！你们要谨慎。地上的审判官啊！你们应当听劝告。

¹¹Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

¹¹你们要以敬畏的态度事奉耶和华，又应当存战兢的心而欢呼。

¹²Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.

¹²你们要用嘴亲吻子，否则他一发怒，你们就在路上灭亡，因为他的怒气快要发作。凡是投靠他的，都是有福的。