¹Nie naśladuj ludzi złych, ani żądaj przebywać z nimi;

¹Ne zavidi opakim ljudima niti želi da budeš s njima.

²Albowiem serce ich myśli o drapiestwie, a wargi ich mówią o uciśnieniu.

²Jer im srce smišlja nasilje i usne govore o nedjelu.

³Mądrością bywa dom zbudowany, a roztropnością umocniony.

³Mudrošću se zida kuća i razborom utvrđuje,

⁴Zaiste przez umiejętność komory napełnione bywają wszelakiemi bogactwami kosztownemi i wdzięcznemi.

⁴i po znanju se pune klijeti svakim blagom dragocjenim i ljupkim.

⁵Człowiek mądry mocny jest, a mąż umiejętny przydaje siły.

⁵Bolji je mudar od jakoga i čovjek razuman od silne ljudine.

⁶Albowiem przez mądrą radę zwiedziesz bitwę, a wybawienie przez mnóstwo radców mieć będziesz.

⁶Jer s promišljanjem se ide u boj i pobjeda je u mnoštvu savjetnika.

⁷Wysokie są głupiemu mądrości; w bramie nie otworzy ust swoich.

⁷Previsoka je bezumnomu mudrost: zato na sudu ne otvara usta svojih!

⁸Kto myśli źle czynić, tego złośliwym zwać będą.

⁸Tko smišlja zlo zove se učitelj podmukli.

⁹Zła myśl głupiego jest grzechem, a pośmiewca jest obrzydliwością ludzką.

⁹Ludost samo grijeh snuje, i podrugljivac je mrzak ljudima.

¹⁰Jeźli będziesz gnuśnym, tedy w dzieó ucisku słaba będzie siła twoja.

¹⁰Kloneš li u dan bijede, bijedna je tvoja snaga.

¹¹Wybawiaj pojmanych na śmierć; a od tych, którzy idą na stracenie, nie odwracaj się.

¹¹Izbavi one koje vode u smrt; i spasavaj one koji posrćući idu na stratište.

¹²Jeźli rzeczesz: Otośmy o tem nie wiedzieli; izali ten, który waży serca, nie rozumie? a ten, który strzeże duszy twojej, nie rozezna? i nie odda człowiekowi według uczynków jego?

¹²Ako kažeš: "Nismo za to znali", ne razumije li onaj koji ispituje srca? I ne znade li onaj koji ti čuva dušu? I ne plaća li on svakomu po njegovim djelima?

¹³Jedz miód, synu mój! bo dobry, i plastr słodki podniebieniu twemu;

¹³Jedi med, sine moj, jer je dobar, i saće je slatko nepcu tvome.

¹⁴Tak umiejętność mądrości duszy twojej, jeźliże ją znajdziesz; onać będzie nagrodą, a nadzieja twoja nie będzie wycięta.

¹⁴Takva je, znaj, i mudrost tvojoj duši: ako je nađeš, našao si budućnost i nada tvoja neće propasti.

¹⁵Nie czyó zasadzki, niezbożniku! na przybytek sprawiedliwego, a nie przeszkadzaj odpocznieniu jego.

¹⁵Ne postavljaj, opaki, zasjede stanu pravednikovu, ne čini nasilja boravištu njegovu;

¹⁶Bo choć siedm kroć upada sprawiedliwy, przecie zaś powstaje; ale niezbożni wpadną w nieszczęście.

¹⁶jer padne li pravednik i sedam puta, on ustaje, a opaki propadaju u nesreći.

¹⁷Gdy upadnie nieprzyjaciel twój, nie ciesz się; i gdy się potknie, niech się nie raduje serce twoje;

¹⁷Ne veseli se kad padne neprijatelj tvoj i ne kliči srcem kada on posrće,

¹⁸Aby snać nie ujrzał Pan, a nie podobałoby się to w oczach jego, i odwróciłby od niego gniew swój na cię.

¹⁸da ne bi vidio Jahve i za zlo uzeo i obratio srdžbu svoju od njega.

¹⁹Nie gniewaj się dla złośników, ani się udawaj za niepobożnymi;

¹⁹Nemoj se srditi zbog zločinaca, nemoj zavidjeti opakima,

²⁰Boć nie weźmie złośnik nagrody; pochodnia niepobożnych zgaśnie.

²⁰jer zao čovjek nema budućnosti, svjetiljka opakih gasi se.

²¹Synu mój! bój się Pana i króla, a z niestatecznymi nie mięszaj się;

²¹Boj se Jahve, sine moj, i kralja: i ne buni se ni protiv jednoga ni protiv drugoga.

²²Boć znagła powstanie zginienie ich, a upadek obydwóch któż wie?

²²Jer iznenada provaljuje nesreća njihova i tko zna kad će doći propast njihova.

²³I toć też mądrym należy: wzgląd mieć na osobę u sądu, nie dobra.

²³I ovo je od mudraca: Ne valja biti pristran na sudu.

²⁴Tego, który mówi niepobożnemu; Jesteś sprawiedliwy, będą ludzie przeklinać, a narody się nim brzydzić będą.

²⁴Tko opakomu veli: "Pravedan si", proklinju ga narodi i kunu puci;

²⁵Ale którzy go karzą, szczęśliwi będą, a przyjdzie na nich błogosławieóstwo każdego dobrego.

²⁵a oni koji ga ukore nalaze zadovoljstvo, i na njih dolazi blagoslov sreće.

²⁶Pocałują wargi tego, co mówi słowa prawdziwe.

²⁶U usta ljubi tko odgovara pošteno.

²⁷Rozrządź na polu robotę twoję, a sprawuj pilnie rolę swoję; a potem będziesz budował dom twój.

²⁷Svrši svoj posao vani i uredi svoje polje, potom i kuću svoju zidaj.

²⁸Nie bądź świadkiem lekkomyślnym przeciw bliźniemu swemu, ani czyó łagodnych namów wargami swemi.

²⁸Ne svjedoči lažno na bližnjega svoga: zar ćeš varati usnama svojim?

²⁹Nie mów: Jako mi uczynił, tak mu uczynię; oddam mężowi temu według uczynku jego.

²⁹Ne reci: "Kako je on meni učinio, tako ću i ja njemu; platit ću tom čovjeku po djelu njegovu!"

³⁰Szedłem przez pole męża leniwego a przez winnicę człowieka głupiego;

³⁰Prolazio sam mimo polje nekog lijenčine i mimo vinograd nekog luđaka,

³¹A oto porosła wszędzie ostem; pokrzywy wszystko pokryły, a płot kamienny jej rozwalił się.

³¹i gle, sve bijaše zaraslo u koprive, i sve pokrio čkalj, i kamena ograda porušena.

³²Co ja ujrzawszy złożyłem to do serca mego, a widząc to wziąłem to ku przestrodze.

³²Vidjeh to i pohranih u srcu, promotrih i uzeh pouku:

³³Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał;

³³"Još malo odspavaj, još malo odrijemaj, još malo podvij ruke za počinak,

³⁴A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój jako mąż zbrojny.

³⁴i doći će tvoje siromaštvo kao skitač i oskudica kao oružanik!"