1Teć są przypowieści Salomonowe, które zebrali mężowie Ezechyjasza, króla Judzkiego.
1I ovo su mudre izreke Salomonove; sabrali ih ljudi Ezekije, kralja judejskog.
2Sława to Boża, taić sprawę; ale sława królów, wywiadywać się rzeczy.
2Slava je Božja sakrivati stvar, a slava kraljevska istraživati je.
3Wysokość niebios, i głębokość ziemi, i serce królów nie są doścignione.
3Neistražljivo je nebo u visinu, zemlja u dubinu i srce kraljevsko.
4Odejm zużelicę od srebra, a wynijdzie odlewającemu naczynie kosztowne.
4Ukloni trosku od srebra, i uspjet će posao zlataru.
5Odejm niezbożnika od oblicza królewskiego, a umocni się w sprawiedliwości stolica jego.
5Ukloni opakoga ispred kralja, i utvrdit će se pravicom prijestol njegov.
6Nie udawaj się za zacnego przed królem, a na miejscu wielmożnych nie stawaj;
6Ne veličaj se pred kraljem i ne sjedaj na mjesto velikaško,
7Bo lepiej jest, iż ci rzeką: Postąp sam: a niżeliby cię zniżyć miano przed księciem; co widują oczy twoje.
7jer je bolje da ti se kaže: "Popni se gore" nego da te ponize pred odličnikom.
8Nie pokwapiaj się do swaru, byś snać na ostatek nie wiedział, co masz czynić, gdyby cię zawstydził bliźni twój.
8Što su ti oči vidjele ne iznosi prebrzo na raspru; jer što ćeš učiniti na koncu kad te opovrgne bližnji tvoj?
9Prowadź do koóca sprawę swoję z przyjacielem twoim, a tajemnicy drugiego nie objawiaj;
9Kad si u parbi s bližnjim svojim, ne otkrivaj tuđe tajne,
10By cię snać nie zelżył ten, co cię słucha, a niesława twoja zostałaby na tobie.
10da te ne izgrdi tko čuje i da ti se kleveta ne vrati.
11Jakie jest jabłko złote z wyrzezaniem srebrnem, takieć jest słowo do rzeczy powiedziane.
11Riječi kazane u pravo vrijeme zlatne su jabuke u srebrnim posudama.
12Ten, który mądrze napomina, jest u tego, co słucha, jako nausznica złota, i klejnot z szczerego złota.
12Mudrac koji kori uhu je poslušnu zlatan prsten i ogrlica od tanka zlata.
13Jako zimno śnieżne czasu żniwa: tak poseł wierny tym, którzy go posyłają; bo dusze panów swych ochładza.
13Vjeran je glasnik onomu tko ga šalje kao ledena studen u doba žetve: on krijepi dušu svoga gospodara.
14Człowiek, który się chlubi darem zmyślonym, jest jako wiatr i obłoki bez deszczu.
14Tko se diči lažljivim darom, on je kao oblak i vjetar bez kiše.
15Książę cierpliwością bywa zmiękczony, a język łagodny kości łamie.
15Strpljivošću se ublažava sudac, mek jezik i kosti lomi.
16Znajdzieszli miód, jedzże, ileć potrzeba, by snać objadłszy się go nie zwrócił.
16Kad naiđeš na med, jedi umjereno, kako se ne bi prejeo i pojedeno izbljuvao.
17Powściągnij nogę twoję od domu bliźniego twego, by snać będąc ciebie syt, nie miał cię w nienawiści.
17Rijetko zalazi u kuću bližnjega svoga, da te se ne zasiti i ne zamrzi na te.
18Każdy, kto mówi fałszywe świadectwo przeciw bliźniemu swemu, jest jako młot, i miecz, i strzała ostra.
18Čovjek koji svjedoči lažno na bližnjega svoga on je kao bojni malj i mač i oštra strijela.
19Ufność w człowieku przewrotnym jest w dzieó ucisku jako ząb wyłamany i noga wywiniona.
19Uzdanje u bezbožnika na dan nevolje - krnjav je zub i noga klecava.
20Jako ten, który zewłoczy odzienie czasu zimy, albo leje ocet na saletrę, taki jest ten, który śpiewa pieśni sercu smutnemu.
20Kao onaj koji skida haljinu u zimski dan ili ocat lije na ranu, takav je onaj tko pjeva pjesmu turobnu srcu.
21Jeźliżeby łaknął ten, co cię nienawidzi, nakarm go chlebem; a jeźliby pragnął, daj mu się napić wody;
21Ako je gladan neprijatelj tvoj, nahrani ga kruhom, i ako je žedan, napoji ga vodom.
22Bo węgle rozpalone zgromadzisz na głowę jego, a Pan ci nagrodzi.
22Jer mu zgrćeš ugljevlje na glavu i Jahve će ti platiti.
23Jako wiatr północny deszcz przynosi: tak przynosi twarz gniewliwą język uszczypliwy.
23Sjeverni vjetar donosi dažd, a himben jezik srdito lice.
24Lepiej mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.
24Bolje je stanovati pod rubom krova nego u zajedničkoj kući sa ženom svadljivom.
25Jako woda chłodna duszy pragnącej: tak wieść dobra z ziemi dalekiej.
25Kao studena voda žednu grlu, takva je dobra vijest iz zemlje daleke.
26Jako źródło nogami pomącone, albo zdrój zepsuty: tak sprawiedliwy, który upada przed niezbożnym.
26Kao zatrpan izvor i vrelo zamućeno, takav je pravednik koji kleca pred opakim.
27Jako jeść wiele miodu nie jest rzecz dobra: tak szukanie własnej sławy jest niesławne.
27Jesti mnogo meda nije dobro niti tražiti pretjerane časti.
28Mąż, który nie ma mocy nad duchem swoim, jest jako miasto rozwalone bez muru.
28Grad razvaljen i bez zidova - takav je čovjek koji nema vlasti nad sobom.