¹Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.

¹Kao snijeg ljeti ili kiša o žetvi, tako pristaju počasti bezumnomu.

²Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.

²Kao vrabac kad prhne i lastavica kad odleti, tako se i bezrazložna kletva ne ispunja.

³Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.

³Bič konju, uzda magarcu, a šiba leđima bezumnika.

⁴Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.

⁴Ne odgovaraj bezumniku po njegovoj ludosti, da mu i sam ne postaneš jednak.

⁵Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.

⁵Odgovori bezumniku po ludosti njegovoj, da se ne bi učinio sam sebi mudar.

⁶Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.

⁶Odsijeca noge sebi i gorčinu pije tko po bezumnom poruke šalje.

⁷Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.

⁷Klecava bedra u hromoga - mudra je izreka u ustima bezumničkim.

⁸Jako kiedy kto przywiązuje kamieó drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.

⁸Kamen za praćku vezuje tko bezumnom iskazuje čast.

⁹Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.

⁹Trnovita grana u ruci pijanice: mudra izreka u ustima bezumnika.

¹⁰Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.

¹⁰Strijelac koji ranjava sve prolaznike: takav je onaj tko unajmljuje bezumnika.

¹¹Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.

¹¹Bezumnik se vraća svojoj ludosti kao što se pas vraća na svoju bljuvotinu.

¹²Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.

¹²Vidiš li čovjeka koji se sam sebi mudrim čini? Znaj, i od bezumnika ima više nade nego od njega!

¹³Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.

¹³Lijenčina veli: "Zvijer je na putu, i lav je na ulicama."

¹⁴Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.

¹⁴Kao što se vrata okreću na stožerima svojim, tako i lijenčina na postelji svojoj.

¹⁵Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.

¹⁵Lijenčina umače ruku u zdjelu, ali je ne može prinijeti ustima.

¹⁶Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.

¹⁶Lijenčina se čini sebi mudrijim od sedmorice koji umno odgovaraju.

¹⁷Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.

¹⁷Psa za uši hvata tko se, u prolazu, umiješa u raspru koja ga se ne tiče.

¹⁸Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:

¹⁸Kao bjesomučnik koji baca zublje, strelice i sije smrt,

¹⁹Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?

¹⁹takav je čovjek koji vara bližnjega svoga i veli: "Samo se našalih."

²⁰Gdy niestaje drew, gaśnie ogieó; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.

²⁰Kad nestane drva, oganj se gasi, i kad više nema klevetnika, prestaje svađa.

²¹Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.

²¹Ugljen je za žeravnicu i drvo za oganj, a svadljivac da raspaljuje svađu.

²²Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.

²²Klevetnikove su riječi kao slastice: spuštaju se u dno utrobe.

²³Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.

²³Srebrna gleđa preko zemljana suđa: laskave usne i opako srce.

²⁴Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.

²⁴Mrzitelj hini usnama svojim, a u sebi nosi prijevaru;

²⁵Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.

²⁵ne vjeruj mu kad ljupkim glasom govori, jer u srcu mu je sedam grdila;

²⁶Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.

²⁶ako himbom skriva mržnju, njegova će se opačina otkriti na zboru.

²⁷Kto drugiemu dół kopie, wpada weó; a kto kamieó toczy, na niego się obraca.

²⁷Tko jamu kopa, sam u nju pada, i tko kamen valja, na njega se prevaljuje.

²⁸Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.

²⁸Lažljiv jezik mrzi svoje žrtve, laskava usta propast spremaju.