1(Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, złota pieśó Dawidowa, gdy posłał Saul, aby strzeżono domu jego, a zabito go.)
1Zborovođi. Po napjevu "Ne pogubi!" Davidov. Miktam. Kad je Šaul opkolio kuću da ubije Davida.
2Wyrwij mię od nieprzyjaciół moich, o Boże mój! a od powstawających przeciwko mnie uczyó mię bezpiecznym.
2Izbavi me od dušmana, Bože moj, zaštiti me od mojih protivnika!
3Wyrwij mię od tych, którzy broją nieprawość, a od mężów krwawych wybaw mię.
3Izbavi me od bezakonika, od krvoloka spasi me!
4Albowiem oto czyhają na duszę moję; zbierają się przeciwko mnie mocarze bez przestępstwa mego i bez grzechu mego, o Panie!
4Jer evo: dušu moju vrebaju, na me ustadoše silnici. Nema na meni krivnje, o Jahve, ni grijeha:
5Bez wszelkiej nieprawości mojej zbiegają się, i gotują się; powstaóże, zabież mi, a obacz.
5bez moje krivnje na me nasrću. Probudi se! Dođi mi u pomoć i pogledaj,
6Ty sam, Panie, Boże zastępów, Boże Izraelski! ocuć się, abyś nawiedził te wszystkie narody; a nie miej litości nad żadnym z onych przestępców złośliwych. Sela.
6Jahve, Bože nad Vojskama, Bože Izraelov! Preni se, kazni sve pogane, podlacima nemoj se smilovati!
7Nawracają się pod wieczór, a warczą jako psy, i biegają około miasta.
7Uvečer se vraćaju, reže poput pasa i trče po gradu.
8Oto blegocą usty swemi, miecze są w wargach ich; albowiem mówią: Któż słyszy?
8Gle, kako bljuju ustima; kletve su im na usnama i govore: "Tko nas čuje?"
9Ale ty, Panie! naśmiewasz się z nich; naśmiewasz się ze wszystkich narodów.
9No, ti im se smiješ, o Jahve, i rugaš se poganima svima.
10Gdy on moc przewodzi, na ciebie pozór mieć będę; boś ty, Boże! twierdzą moją.
10Jakosti moja, gledat ću na te, jer ti si, Bože, zaštita moja, Bog moj, milosrđe moje.
11Bóg mój miłosierny uprzedzi mię; Bóg mi da oglądać pomstę nad nieprzyjaciółmi mymi.
11Bog neka mi pohiti u susret, nek' me razveseli nad dušmanima mojim!
12Nie zabijajże ich, aby nie zapomniał lud mój; ale ich rozprosz mocą twoją, i zrzuć ich, tarczo nasza, o Panie!
12Pobij ih, Bože, da mi narod ne zavode, zbuni i obori ih jakošću svojom, štite naš, Gospodine.
13Grzech ust swych, słowa warg swych (pojmani będąc w hardości swej dla złorzeczeóstwa i kłamstwa) niech wyznawają.
13Grijeh je svaka riječ usta njihovih: nek se uhvate u svoju oholost, u kletve i laži što ih govore!
14Wytraćże ich w popędliwości, wytrać ich, aż ich nie stanie. Niech poznają, że Bóg panuje w Jakóbie, i po krajach ziemi. Sela.
14Istrijebi ih u gnjevu, istrijebi da nestanu, nek' se zna da Bog vlada u Jakovu i do nakraj zemlje!
15I niech się zaś nawrócą pod wieczór; niech warczą jako psy, a biegają około miasta.
15Uvečer se vraćaju, reže poput pasa i trče po gradu.
16Niech oni ciekają, chcąc się najeść, wszakże głodni będąc ukłaść się muszą.
16Nek' lutaju okolo tražeći hranu; i kad se nasite, neka zavijaju.
17Ale ja będę śpiewał o mocy twojej; zaraz z poranku wysławiać będę miłosierdzie twoje; boś ty był twierdzą moją, i ucieczką w dzieó ucisku mego.
17A ja ću opjevati silu tvoju i klicat ću jutrom milosrđu tvome, jer mi ti postade utočište i sklonište u dan nevolje.
18O mocy moja! tobie będę śpiewał; boś ty, Boże! twierdza moja, Bóg mój miłosierny.
18Jakosti moja, tebi ću pjevati, jer ti si, Bože, zaštita moja, Bog moj, milosrđe moje.