¹Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.

¹Bedre Fattigmand med lydefri færd end en, som går Krogveje, er han end rig.

²Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.

²At mangle Kundskab er ikke godt, men den træder fejl, som har Hastværk.

³Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.

³Et Menneskes Dårskab øder hans Vej, men på HERREN vredes hans Hjerte.

⁴Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.

⁴Gods skaffer mange Venner, den ringe skiller hans Ven sig fra.

⁵Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.

⁵Det falske Vidne undgår ej Straf; den slipper ikke, som farer med Løgn.

⁶Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.

⁶Mange bejler til Stormands Yndest, og alle er Venner med gavmild Mand.

⁷Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.

⁷Fattigmands Frænder hader ham alle, end mere skyr hans Venner ham da. Ej frelses den, som jager efter Ord.

⁸Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.

⁸Den, der vinder Vid, han elsker sin Sjæl, og den, der vogter på Indsigt, får Lykke.

⁹Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.

⁹Det falske Vidne undgår ej Straf, og den, der farer med Løgn, går under.

¹⁰Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.

¹⁰Vellevned sømmer sig ikke for Tåbe, end mindre for Træl at herske over Fyrster.

¹¹Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.

¹¹Klogskab gør Mennesket sindigt, hans Ære er at overse Brøde.

¹²Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.

¹²Som Brøl af en Løve er Kongens Vrede, som Dug på Græs er hans Gunst.

¹³Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.

¹³Tåbelig Søn er sin Faders Ulykke, Kvindekiv er som ustandseligt Tagdryp.

¹⁴Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.

¹⁴Hus og Gods er Arv efter Fædre, en forstandig Hustru er fra HERREN.

¹⁵Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.

¹⁵Dovenskab sænker i Dvale, den lade Sjæl må sulte.

¹⁶Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.

¹⁶Den vogter sin Sjæl, som vogter på Budet, men skødesløs Vandel fører til Død.

¹⁷Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.

¹⁷Er man god mod den ringe, låner man HERREN, han gengælder en, hvad godt man har gjort.

¹⁸Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.

¹⁸Tugt din Søn, imens der er Håb, ellers stiler du efter at slå ham ihjel.

¹⁹Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.

¹⁹Den, som er hidsig, må bøde, ved Skånsel gør man det værre.

²⁰Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.

²⁰Hør på Råd og tag ved Lære, så du til sidst bliver viis.

²¹Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Paóska, ta się ostoi.

²¹I Mands Hjerte er mange Tanker, men HERRENs Råd er det, der står fast.

²²Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.

²²Vinding har man af Godhed, hellere fattig end Løgner.

²³Bojażó Paóska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.

²³HERRENs Frygt er Vej til Liv, man hviler mæt og frygter ej ondt.

²⁴Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.

²⁴Den lade rækker til Fadet, men fører ej Hånden til Munden.

²⁵Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.

²⁵Får Spottere Hug, bliver tankeløs klog, ved Revselse får den forstandige Kundskab.

²⁶Syn wstyd i haóbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.

²⁶Mishandle Fader og bortjage Moder gør kun en dårlig, vanartet Søn.

²⁷Synu mój! przestaó słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.

²⁷Hør op, min Søn, med at høre på Tugt og så fare vild fra Kundskabsord.

²⁸Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.

²⁸Niddingevidne spotter Retten, gudløses Mund er glubsk efter Uret.

²⁹Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.

²⁹Slag er rede til Spottere, Hug til Tåbers Ryg.