¹Nie naśladuj ludzi złych, ani żądaj przebywać z nimi;

¹Misund ej onde Folk, hav ikke lyst til at være med dem;

²Albowiem serce ich myśli o drapiestwie, a wargi ich mówią o uciśnieniu.

²thi deres Hjerte pønser på Vold, deres Læbers Ord volder Men.

³Mądrością bywa dom zbudowany, a roztropnością umocniony.

³Ved Visdom bygges et Hus, ved Indsigt holdes det oppe,

⁴Zaiste przez umiejętność komory napełnione bywają wszelakiemi bogactwami kosztownemi i wdzięcznemi.

⁴ved Kundskab fyldes kamrene med alskens kosteligt, herligt Gods.

⁵Człowiek mądry mocny jest, a mąż umiejętny przydaje siły.

⁵Vismand er større end Kæmpe, kyndig Mand mer end Kraftkarl.

⁶Albowiem przez mądrą radę zwiedziesz bitwę, a wybawienie przez mnóstwo radców mieć będziesz.

⁶Thi Krig skal du føre efter modent Overlæg, vel står det til, hvor mange giver Råd.

⁷Wysokie są głupiemu mądrości; w bramie nie otworzy ust swoich.

⁷Visdom er Dåren for høj, han åbner ej Munden i Porten.

⁸Kto myśli źle czynić, tego złośliwym zwać będą.

⁸Den, der har ondt i Sinde, kaldes en rænkefuld Mand.

⁹Zła myśl głupiego jest grzechem, a pośmiewca jest obrzydliwością ludzką.

⁹Hvad en Dåre har for, er Synd, en Spotter er Folk en Gru.

¹⁰Jeźli będziesz gnuśnym, tedy w dzieó ucisku słaba będzie siła twoja.

¹⁰Taber du Modet på Trængslens Dag, da er din Kraft kun ringe.

¹¹Wybawiaj pojmanych na śmierć; a od tych, którzy idą na stracenie, nie odwracaj się.

¹¹Frels dem, der slæbes til Døden, red dem, der vakler hen for at dræbes.

¹²Jeźli rzeczesz: Otośmy o tem nie wiedzieli; izali ten, który waży serca, nie rozumie? a ten, który strzeże duszy twojej, nie rozezna? i nie odda człowiekowi według uczynków jego?

¹²Siger du: "Se, jeg vidste det ikke" - mon ej han, der vejer Hjerter, kan skønne? Han, der tager Vare på din Sjæl, han ved det, han gengælder Mennesker, hvad de har gjort.

¹³Jedz miód, synu mój! bo dobry, i plastr słodki podniebieniu twemu;

¹³Spis Honning, min Søn, det er godt, og Kubens Saft er sød for din Gane;

¹⁴Tak umiejętność mądrości duszy twojej, jeźliże ją znajdziesz; onać będzie nagrodą, a nadzieja twoja nie będzie wycięta.

¹⁴vid, at så er og Visdom for Sjælen! Når du finder den, har du en Fremtid, dit Håb bliver ikke til intet.

¹⁵Nie czyó zasadzki, niezbożniku! na przybytek sprawiedliwego, a nie przeszkadzaj odpocznieniu jego.

¹⁵Lur ej på den retfærdiges Bolig, du gudløse, ødelæg ikke hans Hjem;

¹⁶Bo choć siedm kroć upada sprawiedliwy, przecie zaś powstaje; ale niezbożni wpadną w nieszczęście.

¹⁶thi syv Gange falder en retfærdig og står op, men gudløse styrter i Fordærv.

¹⁷Gdy upadnie nieprzyjaciel twój, nie ciesz się; i gdy się potknie, niech się nie raduje serce twoje;

¹⁷Falder din Fjende, så glæd dig ikke, snubler han, juble dit Hjerte ikke,

¹⁸Aby snać nie ujrzał Pan, a nie podobałoby się to w oczach jego, i odwróciłby od niego gniew swój na cię.

¹⁸at ikke HERREN skal se det med Mishag og vende sin Vrede fra ham.

¹⁹Nie gniewaj się dla złośników, ani się udawaj za niepobożnymi;

¹⁹Græm dig ej over Ugerningsmænd, misund ikke de gudløse;

²⁰Boć nie weźmie złośnik nagrody; pochodnia niepobożnych zgaśnie.

²⁰thi den onde har ingen Fremtid, gudløses Lampe går ud.

²¹Synu mój! bój się Pana i króla, a z niestatecznymi nie mięszaj się;

²¹Frygt HERREN og Kongen, min Søn, indlad dig ikke med Folk, som gør Oprør;

²²Boć znagła powstanie zginienie ich, a upadek obydwóch któż wie?

²²thi brat kommer Ulykke fra dem, uventet Fordærv fra begge.

²³I toć też mądrym należy: wzgląd mieć na osobę u sądu, nie dobra.

²³Også følgende Ordsprog er af vise Mænd. Partiskhed i Retten er ilde.

²⁴Tego, który mówi niepobożnemu; Jesteś sprawiedliwy, będą ludzie przeklinać, a narody się nim brzydzić będą.

²⁴Mod den, som kender en skyldig fri, er Folkeslags Banden, Folkefærds Vrede;

²⁵Ale którzy go karzą, szczęśliwi będą, a przyjdzie na nich błogosławieóstwo każdego dobrego.

²⁵men dem, der dømmer med Ret, går det vel, dem kommer Lykkens Velsignelse over.

²⁶Pocałują wargi tego, co mówi słowa prawdziwe.

²⁶Et Kys på Læberne giver den, som kommer med ærligt Svar.

²⁷Rozrządź na polu robotę twoję, a sprawuj pilnie rolę swoję; a potem będziesz budował dom twój.

²⁷Fuldfør din Gerning udendørs, gør dig færdig ude på Marken og byg dig siden et Hus!

²⁸Nie bądź świadkiem lekkomyślnym przeciw bliźniemu swemu, ani czyó łagodnych namów wargami swemi.

²⁸Vidn ikke falsk mod din Næste, vær ikke letsindig med dine Læber;

²⁹Nie mów: Jako mi uczynił, tak mu uczynię; oddam mężowi temu według uczynku jego.

²⁹sig ikke: "Jeg gør mod ham, som han gjorde mod mig, jeg gengælder hver hans Gerning."

³⁰Szedłem przez pole męża leniwego a przez winnicę człowieka głupiego;

³⁰Jeg kom forbi en lad Mands Mark og et uforstandigt Menneskes Vingård;

³¹A oto porosła wszędzie ostem; pokrzywy wszystko pokryły, a płot kamienny jej rozwalił się.

³¹se, den var overgroet af Tidsler, ganske skjult af Nælder; Stendiget om den lå nedbrudt.

³²Co ja ujrzawszy złożyłem to do serca mego, a widząc to wziąłem to ku przestrodze.

³²Jeg skued og skrev mig det bag Øre, jeg så og tog Lære deraf:

³³Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał;

³³Lidt Søvn endnu, lidt Blund, lidt Hvile med samlagte Hænder:

³⁴A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój jako mąż zbrojny.

³⁴Som en Stimand kommer da Fattigdom over dig, Trang som en skjoldvæbnet Mand.