¹Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.

¹Kong Lemuel af Massas Ord; som hans Moder tugtede ham med.

²Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?

²Hvad, Lemuel, min Søn, min førstefødte, hvad skal jeg sige dig, hvad, mit Moderlivs Søn, hvad, mine Løfters Søn?

³Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.

³Giv ikke din Kraft til Kvinder, din Kærlighed til dem, der ødelægger Konger.

⁴Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;

⁴Det klæder ej Konger, Lemuel, det klæder ej Konger at drikke Vin eller Fyrster at kræve stærke Drikke,

⁵By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.

⁵at de ikke skal drikke og glemme Vedtægt og bøje Retten for alle arme.

⁶Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.

⁶Giv den segnende stærke Drikke, og giv den mismodige Vin;

⁷Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.

⁷lad ham drikke og glemme sin Fattigdom, ej mer ihukomme sin Møje.

⁸Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.

⁸Luk Munden op for den stumme, for alle lidendes Sag;

⁹Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.

⁹luk Munden op og døm retfærdigt, skaf den arme og fattige Ret!

¹⁰Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?

¹⁰Hvo finder en duelig Hustru? Hendes Værd står langt over Perlers.

¹¹Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.

¹¹Hendes Husbonds Hjerte stoler på hende, på Vinding skorter det ikke.

¹²Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.

¹²Hun gør ham godt og intet ondt alle sine Levedage.

¹³Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.

¹³Hun sørger for Uld og Hør, hun bruger sine Hænder med Lyst.

¹⁴Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.

¹⁴Hun er som en Købmands Skibe, sin Føde henter hun langvejs fra.

¹⁵I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.

¹⁵Endnu før Dag står hun op og giver Huset Mad, sine Piger deres tilmålte Del.

¹⁶Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.

¹⁶Hun tænker på en Mark og får den, hun planter en Vingård, for hvad hun har tjent.

¹⁷Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.

¹⁷Hun bælter sin Hofte med Kraft, lægger Styrke i sine Arme.

¹⁸Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.

¹⁸Hun skønner, hendes Husholdning lykkes, hendes Lampe går ikke ud om Natten.

¹⁹Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.

¹⁹Hun rækker sine Hænder mod Rokken, Fingrene tager om Tenen.

²⁰Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.

²⁰Hun rækker sin Hånd til den arme, rækker Armene ud til den fattige.

²¹Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.

²¹Af Sne har hun intet at frygte for sit Hus, thi hele hendes Hus er klædt i Skarlagen.

²²Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.

²²Tæpper laver hun sig, hun er klædt i Byssus og Purpur.

²³Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.

²³Hendes Husbond er kendt i Portene, når han sidder blandt Landets Ældste.

²⁴Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.

²⁴Hun væver Linned til Salg og sælger Bælter til Kræmmeren.

²⁵Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.

²⁵Klædt i Styrke og Hæder går hun Morgendagen i Møde med Smil.

²⁶Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.

²⁶Hun åbner Munden med Visdom, med mild Vejledning på Tungen.

²⁷Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.

²⁷Hun våger over Husets Gænge og spiser ej Ladheds Brød.

²⁸Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,

²⁸Hendes Sønner står frem og giver hende Pris, hendes Husbond synger hendes Lov:

²⁹Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.

²⁹"Mange duelige Kvinder findes, men du står over dem alle!"

³⁰Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.

³⁰Ynde er Svig og Skønhed Skin; en Kvinde, som frygter HERREN, skal roses.

³¹Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.

³¹Lad hende få sine Hænders Frugt, hendes Gerninger synger hendes Lov i Portene.