¹A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.

¹Pri tio tremas mia koro Kaj saltas de sia loko.

²Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.

²Auxskultu atente en la bruo Lian vocxon, Kaj la sonojn, kiuj eliras el Lia busxo.

³Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich koóczynach ziemi.

³Sub la tutan cxielon Li kurigas tion, Kaj Sian lumon al la randoj de la tero.

⁴Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.

⁴Post gxi ekbruas la tondro; Li tondras per Sia majesta vocxo, Kaj oni ne povas tion haltigi, kiam auxdigxas Lia vocxo.

⁵Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.

⁵Mirinde tondras Dio per Sia vocxo; Li faras ion grandan, sed ne konatan.

⁶Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.

⁶Al la negxo Li diras:Falu sur la teron; Ankaux al la pluvego, al Siaj fortaj pluvegoj.

⁷Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.

⁷Sur la manon de cxiu homo Li metas sigelon, Por ke cxiuj homoj sciu Lian faron.

⁸Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.

⁸La sovagxa besto iras en sian kavon Kaj restas en sia logxejo.

⁹Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.

⁹El la sudo venas ventego, Kaj de la nordo venas malvarmo.

¹⁰Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.

¹⁰De la spiro de Dio venas frosto, Kaj vasta akvo farigxas kvazaux fandajxo.

¹¹Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.

¹¹La nubojn Li pezigas per akvo, Kaj nubo dissxutas Lian lumon.

¹²A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.

¹²Li direktas ilin cxirkauxen, kien Li volas, Por ke ili plenumu cxion, kion Li ordonas al ili, sur la tero:

¹³A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.

¹³CXu por puno de ia lando, CXu por favorkorajxo Li ilin direktas.

¹⁴Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.

¹⁴Atentu tion, Ijob; Staru, kaj konsideru la miraklojn de Dio.

¹⁵Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?

¹⁵CXu vi scias, kiamaniere Dio agigas ilin Kaj aperigas lumon el Sia nubo?

¹⁶Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?

¹⁶CXu vi komprenas, cxe la distiro de nubo, La miraklojn de Tiu, kiu estas la plej perfekta en la sciado?

¹⁷Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?

¹⁷Kiamaniere viaj vestoj varmigxas, Kiam la tero kvietigxas de sude?

¹⁸Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?

¹⁸CXu vi povas etendi kun Li la cxielon, Firman kiel fandita spegulo?

¹⁹Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.

¹⁹Sciigu al ni, kion ni devas diri al Li; Mi nenion povas elkonjekti pro mallumo.

²⁰Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.

²⁰CXu estos rakontita al Li tio, kion mi parolas? Se iu parolos, li pereos.

²¹Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.

²¹Nun oni ne povas rigardi la lumon, kiu hele lumas en la cxielo, Kiam la vento pasas kaj purigas gxin.

²²Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.

²²De norde venas oro; CXirkaux Dio estas terura brilo.

²³Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.

²³La Plejpotenculon ni ne povas kompreni. Li estas granda en forto, justo, kaj vero; Li neniun premas.

²⁴Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.

²⁴Tial respektegas Lin la homoj; Kaj Li atentas neniun el la sagxuloj.