¹Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.

¹Mu vaim on murtud, mu päevad on kustutatud, mind ootavad hauad.

²Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.

²Tõesti, pilked on mu osa, ja nende tõrksusest on mu silm väsinud.

³Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.

³Pane ometi minu heaks pant tallele enese juurde! Kes muidu mu kasuks kätt lööks?

⁴Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.

⁴Et sa oled nende südamed arusaamisest võõrutanud, siis sa ei ülenda neid.

⁵Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.

⁵Kes kutsub sõbrad jagamisele, selle lastel tuhmuvad silmad.

⁶Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.

⁶Mind on antud inimestele sõnakõlksuks ja ma olen pealesülitamiseks nende ees.

⁷Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cieó.

⁷Mu silm on kurbusest tuhm ja kõik mu liikmed on otsekui varjud.

⁸Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.

⁸Õiglased ehmuvad sellest ja süütu ärritub jumalavallatute pärast.

⁹Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.

⁹Aga õige püsib oma teel, ja kellel on puhtad käed, kasvab tugevuses.

¹⁰Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.

¹⁰Te kõik aga võite tulla taas, tarka ma teie hulgast ei leia.

¹¹Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.

¹¹Mu päevad on möödunud, katki kistud on mu kavatsused, mu südame soovid.

¹²Noc mi się w dzieó obraca; a światłość skraca się dla ciemości.

¹²Need tegid öö päevaks: valgus oli lähemal kui pimedus.

¹³Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje.

¹³Kui ma veel võin loota, siis on surmavald mu koda, ma laotan oma aseme pimedusse.

¹⁴Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.

¹⁴Ma hüüan hauale: 'Sa oled mu isa!' ja ussikestele: 'Mu ema ja õde!'

¹⁵Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?

¹⁵Kus on siis mu lootus, ja kes saaks mu lootust näha?

¹⁶W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich.

¹⁶Minuga astud sa alla surmavalda, kui üheskoos põrmu vajume.'