1A odpowiadając Ijob rzekł:
1Siis rääkis Iiob ja ütles:
2Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
2'Kuulge ometi mu sõnu ja see olgu mulle troostiks!
3Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
3Olge minuga kannatlikud, siis ma räägin, ja kui olen rääkinud, võite irvitada!
4Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
4Kas ma kaeban inimese peale? Ja miks ei peakski mu vaim muutuma kannatamatuks?
5Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
5Vaadake minu poole, siis te ehmute ja panete käe suu peale.
6Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
6Sest kui ma sellele mõtlen, siis ma jahmun ja värin haarab mu ihu.
7Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
7Miks jäävad õelad elama, saavad vanaks, võtavad isegi jõudu juurde?
8Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
8Nende sugu seisab kindlana nendega nende ees ja nende järglased on nende silma all.
9Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
9Nende kojad on säästetud hirmust ja Jumala vitsa pole nende peal.
10Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
10Nende sõnn kargab, ja mitte asjata, nende lehmad poegivad loodet heitmata.
11Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
11Nad lasevad oma lapsukesi joosta nagu lambaid ja nende noorukid tantsivad.
12Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
12Nad laulavad trummi ja kandle saatel ning tunnevad rõõmu vilepilli häälest.
13Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują.
13Nad veedavad oma päevi õnnes ja lähevad rahus alla surmavalda.
14Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
14Nad ütlevad Jumalale: 'Tagane meist, sest sinu teede tundmiseks pole meil lusti!
15Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
15Kes on Kõigevägevam, et peaksime teda teenima? Ja mis kasu meil on, kui me ta poole palvetame?'
16Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
16Vaata, eks ole nende õnn nende endi käes, õelate nõu minust kaugel?
17Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
17Kui sageli siis kustub õelate lamp ja tabab neid õnnetus? Kui sageli ta jagab oma vihas hukatust,
18Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
18et nad oleksid nagu õled tuules, otsekui aganad, mida tuulekeeris hajutab?
19Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
19Jumal talletavat õela süü tema laste jaoks. Ta tasugu temale enesele, nõnda et ta tunneb!
20Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
20Nähku ta oma silmad tema langust ja ta ise joogu Kõigevägevama viha!
21Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
21Tõesti, ei ole siis rõõmu ta kojal pärast teda, kui ta kuude arv on napiks mõõdetud.
22Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
22Aga kas võiks Jumalale tarkust õpetada, temale, kes taevalistelegi kohut mõistab?
23Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
23Üks sureb oma täies elujõus, kõigiti rahulikult ja muretult,
24Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
24reied lihavad ja kondid täis üdi.
25Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
25Teine sureb kibestunud hingega, õnne maitsta saamata.
26Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
26Nad magavad üheskoos põrmus ja ussikesed katavad neid.
27Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
27Vaata, ma tean teie mõtteid ja riukaid, mis te minu vastu sepitsete.
28Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
28Sest te küsite: 'Kus on siis nüüd see võimumehe koda? Ja kus on telk, milles õelad elasid?'
29Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
29Kas te ei ole küsinud teekäijailt ega ole tähele pannud nende märguandeid,
30Że w dzieó zatracenia zły zachowany bywa, w dzieó, którego gniew przywiedziony bywa.
30et kurjale antakse armu õnnetusepäeval ja ta päästetakse vihapäeval?
31Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
31Kes kuulutaks temale näkku ta käitumist ja kes tasuks temale, mis ta on teinud?
32Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
32Ja kui ta hauda viiakse, siis hoolitsetakse isegi ta kääpa eest.
33Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
33Oru kivipangadki on temale magusad. Tema järele lähevad kõik inimesed, ja enne teda läinuid on arvutult.
34Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
34Kuidas te siis mulle toote nõnda tühist troosti? Ja teie vastused - neist jääb järele ainult vale.'