1Nadto mówił Elihu, i rzekł:
1Ja Eliihu jätkas ning ütles:
2I mniemasz, żeś to z rozsądkiem rzekł: Sprawiedliwość moja przechodzi Boską?
2'Seda sa pead siis õigeks, nimetad oma õiguseks Jumala ees,
3Boś powiedział: Cóż mi pomoże? a co wezmę za pożytek, choćbym nie grzeszył?
3et sa küsid: 'Mis kasu mul on, mis abi on mul sellest, et ma pattu ei tee?'
4Ale ja tobie dowodnie odpowiem, i towarzyszom twoim z tobą.
4Ma annan sõnadega vastuse sulle ja koos sinuga su sõpradele.
5Spojrzyj w niebo, a obacz; przypatrz się obłokom, jako są wyższe nad cię.
5Tõsta oma pilk taeva poole ja vaata, pane tähele pilvi, mis on sinust kõrgemal!
6Jeźli zgrzeszysz, cóż uczynisz przeciwko niemu? a jeźliby były rozmnożone nieprawości twoje, cóż mu uczynisz?
6Kui sina pattu teed, mida sa sellega temale võiksid teha? Ja kui sinu üleastumisi on palju, mida sa nendega tema vastu võiksid korda saata?
7Jeźlibyś był sprawiedliwym, cóż mu dasz? albo cóż weźmie z ręki twojej?
7Kui sa oled õige, mida sa temale võiksid anda? Või mida olekski tal võtta sinu käest?
8Człowiekowi podobnemu tobie niezbożność twoja zaszkodzi, a synowi człowieczemu pomoże sprawiedliwość twoja.
8Su ülekohus mõjutab vaid sinusugust meest ja su õiglus inimlast.
9Z mnóstwa uciśnionych, którzy do tego przywiedzieni są; aby narzekali i wołali dla ramienia mocarzów,
9Nad kisendavad küll paljude rõhujate pärast, hüüavad appi vägevate käsivarre vastu,
10Żaden nie mówi: Gdzież jest Bóg, stworzyciel mój, choć on daje śpiewanie i w nocy?
10aga ükski ei küsi: 'Kus on Jumal, mu Looja, kes öösiti põhjustab kiituslaule,
11Choć nas wyucza nad bydlęta ziemskie, a nad ptastwo niebieskie czyni nas mędrszymi.
11kes õpetab meid rohkem kui loomi maa peal ja teeb meid taeva lindudest targemaks?'
12Tedy wołająli dla hardości złych, on ich nie wysłuchuje.
12Seal nad siis kisendavad, aga tema ei vasta kurjade kõrkuse pärast.
13Bo obłudy nie wysłucha Bóg, a Wszechmocny nie patrzy na nich.
13Tõesti asjata, Jumal ei kuule seda ja Kõigevägevam ei vaata sinna.
14Dopieroż nie wysłucha ciebie, ponieważ mówisz: Nie widzisz tego; osądźże się przed nim, a oczekuj go,
14Kuigi sa ütled, et sa teda ei näe, on asi tema ees, seepärast oota teda!
15Gdyż cię jedno trochę nawiedził gniew jego, jakoby nie wiedział wielkości grzechów twoich.
15Aga nüüd, kui ta viha ei karista ja ta ei tahagi nii väga teada ülemeelikusest,
16Przetoż Ijob próżno otwiera usta swe, a bez umiejętności rozmnaża słowa swoje.
16ajab Iiob asjata oma suu pärani ja teeb mõistmatusest palju sõnu.'